Verslag van de rit van 26 september 2021 - Poelberg en omstreken
Voorlaatste keer seizoensverzameling aan Ten Koetshuize, deze keer voor een rit van onze Amstel Goldrace boy Simon. Hij fietste daar maar eventjes 203 km en reeg 2087 hm aan elkaar!! Of hoe rijden bij de Tinekesvrienden garant staat voor een stevige conditie. Schoonvader en ex-SB/PM Willy zag dat het goed was en geniet met volle teugen van zijn uiterst sportief nageslacht.
Onze TripAdvisor Kevin vierde fit en gezond zijn wederoptreden na een covid-19 besmetting met de daaraan verplichte afzondering in gezinsverband. De beestjes werden glansrijk verslagen en verwezen naar de hel van 1B waar ze in de alles vernietigende vergeetput terecht kwamen om nooit meer te herrijzen. Zo’n beetje identiek als hetgeen Zulte in de derby overkwam al kregen ze daar uiteindelijk onverdiende ranzige boter bij de stinkende vis die dan nog overgoten werd met een dubieus VARsausje. Boerenbedrog van de bovenste plank met de dappere Kerels als lijdend voorwerp.
Tegen de gewoonte in lag fietsend Heule er zeer desolaat bij : geen Streuvelsvrienden, Hertjes, Ramongs en WTC SurPlatse te bespeuren. Ofwel waren ze ons te vlug af, ofwel lagen deze atleten en atletes nog in de bedstee te dampen. Wat er ook van weze, we vertrokken met 9 dapperen in het zog van Simon en Jan voor een rit richting Poelberg en Boeregem.
De klimatologische omstandigheden waren ons gunstig gezind en de wind liet weten dat hij ons volgens de vargeplogendheden in de 1e wedstrijdhelft geen stokken in de wielen zou steken. Het tempo mocht er dan ook best zijn en na een goeie 30 km doemde de Poelberg met zijn majestueuze molen al op aan de horizon. De beklimming werd heel vlot verteerd net zoals het natje en het droogje op de top van de Poelberg en aan de voet van de molen.
Gezien het klassementsgewijs bijna moneytime is, werd er deze week en tijdens de rit druk gemarchandeerd. Zo werd Jo ingehuurd om kampioen in spé Mark alsnog van de sokken te rijden maar deze poging liep af met een sisser. 2de in de stand, Red Philip, probeerde dan maar om de ritarchitect van volgende week in extremis nog om te kopen maar ook hier was de poging tactisch en financieel onvoldoende onderbouwd en werd ze op straffe van declassering dan maar verticaal geklasseerd. De teerlingen zijn nog niet volledig geworpen maar alles laat uitschijnen dat Mark volgende week als verdiende kampioen in opvolging van Joost zal gekroond worden. Dit onder voorbehoud van managerstreken en omkooppraktijken in de laatste rechte lijn. Misschien moeten we hiervoor eens de mosterd halen bij de Coucke’s en de Vandenstock’s van deze wereld.
Jo kwam origineel uit de hoek door rond te rijden in de uitrusting van de vorige sponsors. Er bleek daar evenwel een gegronde reden voor te zijn : bakkerij Soete nam de plaats in van O.B.A. omdat ze hem en zijn familie voor de ganse maand oktober gratis zullen voorzien van gebak en zondagse ontbijtkoeken. Eens zakenman, altijd zakenman. De wedstrijdjury bedekte deze reglementsovertreding met de mantel der liefde in de hoop de kers op de taart in ontvangst te mogen nemen.
Ondertussen werd er natuurlijk ook nog gefietst. De wind had zijn kar gekeerd en blies nu hevig in het nadeel. Naar goede gewoonte resulteerde dit in een waaiervorming waardoor we elkaar vakkundig uit de wind hielden. Tot slot had Simon enig medelijden met de KVK-supporters en toerde daarvoor nog even door Zulte en Waregem op zoek naar de 2 verloren derbypunten. Helaas, driewerf helaas, ze waren nergens meer te vinden. Alle sporen van de perfecte holdup waren vakkundig weggewist.
Heerlijke rit waarvan we opnieuw erg genoten hebben. Bedankt Simon!
9 renners, 72 km, 26,5 gem en 255 hm.
Tot zondag voor de finale van het seizoen! Na de rit traktaat van de club op Heule Platse!
Red Philip
Verslag van de rit van 19 september 2021 naar Mont-St-Aubert
Bij een slordige 13 graden en onder een veelbelovende zonnehemel verzamelden 9 Tinekesatleten voor de 3de laatste rit van het seizoen. De president moest vanwege private festiviteiten dik tegen zijn zin forfait geven maar anderzijds vierde Arne een opgemerkt wederoptreden na zijn eerdere aanslag op de Heulse NMBS-infrastructuur. Met een nieuw stuur, een kunstheup en een opgelapt kniegewricht bood hij zich vol goede moed aan voor een nieuw avontuur op 2 wielen. Arne gaf aan dat hij op D+1 de indruk had dat er een camion over zijn atletisch lichaam gereden was maar vergat daarbij jammer genoeg de nummerplaat te noteren zodat de clubverzekering niet thuis gaf.
Red Philip van zijn kant was na een Zuiders intermezzo ook opnieuw van de partij waarbij zijn benen evenwel nog bleker oogden dan daarvoor. Bleek dat hij daar dagelijks in de plaatselijke kroeg te vinden was waar Porto en Sagresbier zodanig op zijn tong pisten dat de zon hem kon gestolen worden. Vreemde toestanden op 2000 km van de heimat, de plaatselijke ezels bulkten van onbegrip.
TripAdvisor en voorziene ritarchitect Kevin ligt samen met zijn familie nog noodgedwongen in de covid-19 lappenmand al verzachtte zijn favoriete voetbalVereniging…euh…Club de pijn door in amper 3 dagen tijd 2 glansprestaties neer te zetten. Piet ontpopte zich als reddende engel en verkende op zaterdag nog een rit! Flexibiliteit en clubliefde om u tegen te zeggen, waarvoor dank Piet!
Een attente Arne vergezelde Piet in de cockpit die ons in een gezapig tempo langzaam maar zeker deed wennen aan een sportief en schilderachtig parcours. Opschudding aan kilometerpaal 13 toen het achterwiel van Xavier plots in een acht draaide. Boosdoener was een spaakgelopen spaak waardoor het leek alsof Xavier zich op de befaamde velodroom van Blankenberge bevond. Piet verholp het euvel door met chirurgische precisie het onwillig stuk ijzer via een overbrugging te verbinden met een eerstvolgend wielbloedvat. De ingreep slaagde wonderwel en bezorgde de topdokters het schaamrood op de wangen. Xavier kon verder maar wordt deze week nog in de fietskliniek verwacht voor een wiel-check-up.
We proefden ondertussen van enkele geslaagde hoogtemeters en als top of the bill kregen we ook nog een stukje Strade Bianchi onder de wielen geschoven. Nieuwe baantjes : enkel uitmuntende parscoursbouwers slagen hier nog in!
In de schaduw van de Mont-St-Aubert (wat een landschap!) hielden we halt voor een welverdiende pitstop waarbij ook de plaatselijke fauna en flora van het nodige vocht voorzien werden. Even meenden we in het struikgewas een wolf te spotten maar bij nader toezien bleek het om onze fondateur Mark te gaan die één wilde worden met moeder natuur.(zie foto)
Volgevreten en uitgerust raapten we alle moed bijeen voor de 2de rithelft. Piet had nog wat hoogtemeters gereserveerd en die bleken in reclame te staan. Een heerlijke strook vrij parcours van een 5-tal kilometer reet het peloton uiteen waarbij Xavier de achtervolgers met een doldraaiend wiel de stuipen op het lijf jaagde maar ook telkens als primus de tussenspurten glansrijk won. Acrobatie gekoppeld aan een ijzersterke conditie : bravo Xavier.
De terugkeer langs Sint-Denijs testte nog eens uitvoerig de spierspanning en de conditie waarna we de finale via het centrum van het autoloze Kortrijk indoken.
Aparte sensatie na een fantastische rit die alle mogelijke wieleringrediënten bevatte. Bedankt Piet!
9 renners, 75 km, 26 gemiddeld en 421 hm.
Tot zondag om 8:30.
Red Philippe
Verslag van de rit van 12 september 2021 naar de Kluisberg en Amougies
Tinekesfeesten dit weekend en dat zullen we geweten hebben: aan het rennersdorp worden we onthaald met boenke, boenke muziek van de lokale DJ Tiësto, in den Hert is het nog altijd vollen bak!
Acht man verzamelen zich aan de start en Mark vertelt volop zijn feestervaringen van de laatste dagen, over gesjoemel met polsbandjes, onderafsluitingkruipers , schitterende optredens en moedeloze security. Ook Mathijs doet zijn duit in het zakje en weet van een ladderzatte dame die er letterlijk een spetterend feest van maakte...
Het is zodanig plezant dat we met 2' vertraging vertrekken, op Platse moeten we laveren tussen de feestvarkens, braaksel, bergen plastieken bekers en verschaald bier. Op een zitbank ligt er zelfs een geplooide fuifganger te maffen.
Het cross-seizoen is gestart en ritarchitect Geert wil dit gepast eren: al vanaf Heule-Watermolen neemt hij ons mee over smalle paden, singletracks en oude spoorwegbeddingen. De kortste afstand tussen Heule en de Kluisberg is een rechte lijn weet Geert nog uit de les meetkunde en na 22km staan we al aan de voet van de Kluis. Het voorgerecht is een schijnaanval op de top en een ideale opwarmer, na een korte beklimming vanop de zijkant dalen we terug naar Orroir. Wat verder volgt de pièce de résistance met een ongekende beklimming tot aan de bosrand waar we getrakteerd worden op een schitterend vergezicht. We wanen ons in het buitenland en genieten met volle teugen. We vervolgen ons avontuur over de slingerende wegen van Amougies en Escanaffles. Binnen de groep wordt overlegd over de plaats van de nakende pitstop, de keuze tussen het kerkhof en de molen is vlug genomen, het wordt de Tombeelmolen in Outrijve (18de eeuw en herbouwd 1923). Het is open monumentendag en daar bij die molen wacht ons een warm onthaal door de charmante molendame en nog enkele vrijwilligers (zie foto's). Na wat technische uitleg opteren we voor een originele groepsfoto op de molen met dank aan de lokale medewerkers, alleen het inzoomen verloopt wat moeizaam maar lukt na presidentiële instructies.
Het is al wat laat geworden en het traktaat op de Feesten wacht. Met de vlam in de pijp stomen we richting Heule. Geert heeft nog een lus langs St-Denijs voorzien maar Mark volgt de Poolster en snijdt af om stoelen te reserveren. Op de flanken van de Kulakberg volgt nog een verrassing met tal van nieuwe baantjes dwars door een nieuwe wijk, origineel!!
We bollen Heule binnen langs het huis van onze Fondateur waar echtgenote Veerle als een sierlijk ornament in de voortuin staat. Op de vraag van de voorzitter waar Mark is haalt ze vertwijfeld de schouders op, hij is 's morgen vertrokken in wielertenue en nu passeren de Tinekesvrienden en hij is niet mee!! De paniek slaat toe, ze heft haar armen hemelwaarts en roept: waar is mijn Markske, waar is mijn Markske? Wij vinden Markske uiteraard op de platse, niet met een cécémel maar met een versgetapte pint gerstenat. Childfocus wordt afgebeld en Veerle telefonisch gerustgesteld.
Er volgt nog een heel gezellige drink op de terras van den Hert waar Mark, Piet en Mathijs een cursus salamanderen voor dummies doceren, héél boeiend en leutig. Ondertussen bereikt ons via radio Tour het bericht dat Tinekesvriend Simon zaterdag met succes de 203km van de Amstelgold race heeft afgefietst met 2087 hoogtemeters!!! Proficiat Simon!!
Wij tellen 448hm en 72km aan 26.6 gem. Heel plezante, originele en sportieve rit waarvoor dank aan ritarchitect Geert!
President
Verslag van de rit naar de Plugstreets op 5 september 2021
Onder een rode zonnegloed die het beste liet vermoeden, werd om 8 uur verzamelen geblazen. Even paniek toen de Steuvelsvrienden met meer bleken dan onze geliefde vereniging maar algauw kwamen onze leden toe en moesten de Streuveliens met beschaamde kaken toegeven dat ze tegen dergelijk goed geoliede machine nooit zullen opgewassen zijn.
Wie op dat ogenblik echter uitblonk door afwezigheid was de man waarrond het vandaag allemaal draaide, met name onze voorzitter én ritarchitect. Hier en daar vielen al termen als “motie van wantrouwen” en anderen wilden een “impeachment” opstarten …. Maar geen nood; onze voorzitter verscheen 30 seconden voor het officiële startschot op het appèl. Ondanks zijn verleden bij de Post heeft hij blijkbaar ook de precisie van de NMBS in de genen.
Bij de 12 blije vertrekkers was echter geen spoor terug te vinden van de eerste twee uit onze rangschikking. Filip zat op dat eigenste moment nagelbijtend aan de balie van de luchthaven, klaar om naar Portugal te vertrekken, of moeten we zeggen ontvoerd te worden. Heimelijk had hij nog allerhande stukken metaal in zijn valies gestopt in de hoop dat men hem niet ging laten vertrekken maar dit bleek ijdele hoop. Ook had hij thuis zijn paspoort laten liggen maar vrouwlief had dat maneuver door…In het vliegtuig zag hij zijn titel letterlijk en figuurlijk in de wolken verdwijnen…..
Maar ook van nummer twee geen spoor te bekennen. Navraag leerde dat ook Piet met het vliegtuig het ruime sop had gekozen richting Pizza. Wij menen dat het geen toeval is dat de nummers 1 en 2 er plots de brui aan gaven: maandenlang de stand aanvoeren, gaat immers gepaard met stress, tal van mensen die je aanspreken over je prestaties, slapeloze nachten, hartkloppingen, …. Kortom Simon Biles-toestanden die er onze koplopers toe noopten de rust en de anonimiteit op te zoeken in regio’s waar ze nog anoniem om een brood of een ferm biefstuk kunnen gaan. We hopen dat ze herboren mogen terugkeren !
Wie er ondertussen heel rustig bij bleef, was de derde in het klassement, met name “Bing” Mark. Bij de opmerking van uw redacteur-ter-plaatse “Uw titelkansen stijgen”, reageerde hij laconiek… “stakik zo oge in tklassement ? kwist er nieten van, we goan zien wadadder van komt”. Iemand als Mark, met talrijke jaren van dienst op de teller en houder van verschillende kampioenetitels is niet zo snel uit het lood te slaan.
Kortom, de strijd is nog niet gestreden en er zal keihard gebikkeld worden. Huurt Filip nog een privé charter om zondag aan de start te komen? Wordt hij door de ploeg van 11 miljoen gerepatrieerd met een C130 omwille van het hoger staatsbelang dat op het spel staat? Kan Piet zich nog voor zondag naar Heule reppen? Allemaal vraagtekens … komt daarbij dat het volgende week Tinekesweekend is en dat het een open vraag is of de levers van de titelpretendenten het zondag gaan toelaten de fiets te bestijgen…
En ja, tussen al deze interessante weetjes en praatjes werd in een fiks tempo onder impuls van de voorzitter en Kevin richting Plugstreets gestoven. Het mag duidelijk zijn dat de Tinekesvrienden ook na het verlof nog steeds in optima form zijn en voor we goed beseften was het tijd voor een break aan het monument ter herinnering aan de voetbalwedstrijd op een kerstavond van de eerste wereldoorlog tijdens een kortstondige wapenstilstand. Onze voorzitter etaleerde hier naast zijn alomgekende fietscapaciteiten ook zijn technisch voetbalvernuft waarbij zelfs Messi en Ronaldo zouden verbleken. Zoekt KVK nog een ervaren rat ? Ondertussen kregen we ook de melding dat Simon jarig was en dus bij deze “Proficiat Simon!”.
Wie dacht dat het nu wat makkelijker zou worden, had het verkeerd voor want Martin had duidelijk voor een terugweg gezorgd waarbij elke bult in de omtrek ingeschakeld werd. Daarbij werd nog een vrij tempo georganiseerd van Wulvergem naar Wijtschate waarbij kon vastgesteld worden dat er van competitiemoeheid bij onze leden geen enkele sprake is. Opmerkelijk was tevens de keiharde demarrage van Geert met de boodschap “I’m back bitches, there is life after Corona!”. Blij je weer in ons midden te hebben Geert!.
In Wijtschate werd even getemporiseerd en werden leuke quotes uit eigen kweek geciteerd “kiek nie in mien scjchuven”, “joe want som shit of mouse”. We waren immers op het pleintje waar tal van opnames van die serie werden gemaakt.
Op de terugweg nog opgemerkt bezoek van de zoon en kleinkinderen van de voorzitter die blijkbaar kan rekenen op een steeds groter worden supportersschare. Verbazing en bewondering alom toen bleek dat de kleinzoon van een wedstrijd kwam waar hij 7 keer gescoord had. Misschien zou KVK dus beter de opa laten voor wat hij is en de pijlen richten op de kleinzoon.
In Moorsele werd nog even tevergeefs halt gehouden bij Arne voor een bezoekje na zijn zware tuimelperte verleden week want Arne had in extremis een revalidatietrip geboekt! Ondertussen was Kevin al naar Wevelgem gestoven om vlug wat tussen de kiezen te steken want een bijkomende training voor de Amstel God Race volgende week stond nog op het programma. En blijkbaar is hij de enige niet die het internationaal ziet; ook Diederik vertrekt binnenkort naar de Vogezen, kwestie van onze sponsoren ook buiten de schaduw van de kerktoren in beeld te brengen. Succes aan beiden !
En dus konden we nu ook de boeken sluiten voor de mooie rit van 5 september met 12 deelnemers, een totaalafstand van 89 km en een gemiddelde van 26.9 km/uur.
Yvan
Abonneren op:
Posts (Atom)