Verslag van de regenrit van 29-4-18 Mont-Saint-Aubert
Wie kent nog Gerard Debaets , rasechte Heulenaar, en onsterfelijk als meervoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen in 1924 en 1927 ? In zijne tijd bestonden er nog geen weerradars die , als er een beetje regen werd voorspeld, de benen van potentiële Heulse wielervrienden klapslags deed verlammen . Want vanuit de wijde omgeving van de Heulse Aldi kropen schichtig en twijfelend amper een 10 tal Debaets’kes van onder de grond gekropen. Zeker in de wetenschap dat de stevig uit de kluiten gewassen aardkluit van een Mont St Aubert door onze Piet op het menu werd gezet.
Marc daarentegen, beter gekend als fondateur, club-gps, veelvuldig clubkampioen maar vooral in groot Heule bekend als ware flandrien, verkoos het stuur van de volgwagen om te wisselen met zijn stalen ros en liet zich vakkundig vervangen door zijn sympathieke dochter Lies .
Vlak na de start werden we nog enthousiast uitgezwaaid door Marc’s echtgenote Veerle, die ons toch met de nodige binnenpretjes zag uitrijden. Ze had natuurlijk ook wel iets van die regenradar gehoord en moet ongetwijfeld gedacht hebben :”tja, zot zijn doet gelukkig geen zeer”.
Na het buitenrijden van ons geliefde Heule, trakteerde Piet ons al vlug op wat kuitenbijtende hoogtemeters, enkele uitgestrekte stroken vals plat en charmante landwegels. De voorspelde regenvlagen bleven ons voorlopig gespaard en zo konden we opnieuw genieten van professioneel uitgekiende Tinekesrit. Week na week is het dus genieten geblazen dankzij onze parcourbouwers.
Na een 45 tal kilometers doemde de Mont St Aubert toch op van tussen de grijze mistwolken. Zijn steile flanken lagen te wachten op die 10 Debaets -nakomelingen en via Rue de la Folie (tja, een betere naam konden ze dat straatje toch niet geven), verteerden we stijlvol de scherpste kantjes van deze bult.
Naast de muren van de Eglise de Mont St Aubert trakteerde Lies ons op spijs en drank, zeer welgekomen na deze forse krachtinspanning. Bedankt hiervoor . Stilletjes begonnen de regendruppels feller te tokkelen en besloten we toch het hazepad richting Heule te kiezen. Per strekkende kilometer leken we steeds meer op aangespoelde soepkiekens want de regen striemde nu toch wel met bakken uit de hemel.
Niettemin werden op de terugweg nog enkele hoogtemeters opgepeuzeld , en werd er in Rollegem nog een ferme cartouche afgeschoten. Straffe gasten toch die Tinekesvrienden, nee ? Gerard Debaets keek zelfvoldaan toe vanuit de wielerhemel.
Eenmaal binnengereden in Heule stond een bezorgde Veerle met kleinspruit lieftallig haar uitgeputte wielerheld op de wachten . Een zachte Thaise massage was ongetwijfeld Marc’s deel. Sjansaar zeg ;-)
Bedankt in elk geval Piet voor deze memorabele rit, waarin Jan stilaan zijn grip verstevigt in ons clubklassement. Het seizoen is (gelukkig) nog lang, maar doet Jan nu al een gooi naar de felbegeerde oppergaai ? Spanning verzekerd in elk geval .We zullen zien.
Tot volgende zondag om 8 uur !
10 renners, 85 km, 423 hoogtemeters, 26,3 gemiddeld.
Joost
Marc daarentegen, beter gekend als fondateur, club-gps, veelvuldig clubkampioen maar vooral in groot Heule bekend als ware flandrien, verkoos het stuur van de volgwagen om te wisselen met zijn stalen ros en liet zich vakkundig vervangen door zijn sympathieke dochter Lies .
Vlak na de start werden we nog enthousiast uitgezwaaid door Marc’s echtgenote Veerle, die ons toch met de nodige binnenpretjes zag uitrijden. Ze had natuurlijk ook wel iets van die regenradar gehoord en moet ongetwijfeld gedacht hebben :”tja, zot zijn doet gelukkig geen zeer”.
Na het buitenrijden van ons geliefde Heule, trakteerde Piet ons al vlug op wat kuitenbijtende hoogtemeters, enkele uitgestrekte stroken vals plat en charmante landwegels. De voorspelde regenvlagen bleven ons voorlopig gespaard en zo konden we opnieuw genieten van professioneel uitgekiende Tinekesrit. Week na week is het dus genieten geblazen dankzij onze parcourbouwers.
Na een 45 tal kilometers doemde de Mont St Aubert toch op van tussen de grijze mistwolken. Zijn steile flanken lagen te wachten op die 10 Debaets -nakomelingen en via Rue de la Folie (tja, een betere naam konden ze dat straatje toch niet geven), verteerden we stijlvol de scherpste kantjes van deze bult.
Naast de muren van de Eglise de Mont St Aubert trakteerde Lies ons op spijs en drank, zeer welgekomen na deze forse krachtinspanning. Bedankt hiervoor . Stilletjes begonnen de regendruppels feller te tokkelen en besloten we toch het hazepad richting Heule te kiezen. Per strekkende kilometer leken we steeds meer op aangespoelde soepkiekens want de regen striemde nu toch wel met bakken uit de hemel.
Niettemin werden op de terugweg nog enkele hoogtemeters opgepeuzeld , en werd er in Rollegem nog een ferme cartouche afgeschoten. Straffe gasten toch die Tinekesvrienden, nee ? Gerard Debaets keek zelfvoldaan toe vanuit de wielerhemel.
Eenmaal binnengereden in Heule stond een bezorgde Veerle met kleinspruit lieftallig haar uitgeputte wielerheld op de wachten . Een zachte Thaise massage was ongetwijfeld Marc’s deel. Sjansaar zeg ;-)
Bedankt in elk geval Piet voor deze memorabele rit, waarin Jan stilaan zijn grip verstevigt in ons clubklassement. Het seizoen is (gelukkig) nog lang, maar doet Jan nu al een gooi naar de felbegeerde oppergaai ? Spanning verzekerd in elk geval .We zullen zien.
Tot volgende zondag om 8 uur !
10 renners, 85 km, 423 hoogtemeters, 26,3 gemiddeld.
Joost
Verslag van de rit van 22 april 2018 Boezinge
Nu de lente in de praktijk stilaan plaats maakt voor de zomer
zetten 18 Tinekesvrienden en 2 Tinnekesvriendinnen hun beste geschoren beentje
voor om opnieuw te genieten van een voormiddag gezonde leute en sportief
plezier. Alle ingrediënten waren aanwezig om een heerlijk fietsmenu samen te
stellen. Aan het wielerfornuis zagen we in de persoon van de SB/PM een
doorwinterde parcourschef omringd door zijn souschefs Simon en TripAdvisor
Kevin. Willy stelt niet alleen zijn financiële en sportieve expertise ter
beschikking van onze vereniging, hij waakt ook over de continuïteit van het clubgebeuren. Daarbij komt nog dat
hij zijn luttele vrije tijd spendeert aan het volgen van een soort
grensverleggend potstampersensemble dat de PO II-finale cadeau krijgt van de
vrijgevige buren. Elke discussie ter zake werd vakkundig ontweken conform de
door de president ontworpen wetsartikelen. “Artikel 1 : de veekaa is dé ploeg
van Zuid-West-Vlaanderen. Artikel 2 : indien de veekaa verliest, zie artikel
1”. Toch proficiat Willy!
Vooraleer we van start gingen, kregen we nog belangrijk
veiligheidsadvies van coach Dirk die geruisloos waakt over het welzijn van zijn
kompanen. De tip van de wielhendels werd genoteerd en toegepast, veiligheid
vóór alles. Bedankt Dirk. Achter het stuur van de volgwagen mochten we
topatleet en wereldburger Wesley verwelkomen die meteen zijn eerste
clubkilometers onder de autobanden zag verdwijnen. Merkwaardig was tevens de
afwezigheid van enkele grote kanonnen zoals o.m. de president, fondateur
clubgps Mark en podiumkandidaat Mathijs. Jan verovert hierdoor de gele trui. De
rush naar de eindzege ligt nu al wijd open en belooft niet alleen spannend maar
ook een moeilijke zaak te worden voor onze pronostikerende medemens.
Willy nam ons mee richting Boezinge en wist ons precies te
vertellen waar we aan toe waren : 85,1 km en 246 hoogtemeters. Of hoe een
ritarchitect zijn etappe voorbereidt zoals een plichtsbewuste leraar zijn les
gestalte geeft. Zowaar een zwaar bijberoep als vrijetijdsbesteding en dat na de
pensioengerechtigde leeftijd.
Brede lanen afgewisseld met stroken vals plat bezorgden ons de
wind in de zeilen en deden de gemiddelde snelheid pieken. Wie evenwel dacht dat
hij in deze zonovergoten omstandigheden een fietswasbeurt zou kunnen overslaan,
kwam bedrogen uit. Het leek alsof er een verbond gesloten was met de
plaatselijke boeren om de stadsmensen onder ons te trakteren op zand en modder,
hét kenmerk van de veekaapelouse. Schitterende pitstoplocatie te Boezinge : de
plaatselijke dodenakker werd opgefleurd met beiaardmuziek die onze euforische
SB/PM aanzette tot een soort esseveegekweel. Schitterend, net als de heerlijke
selfmade boogvuldersweightwatcherspudding van Wesley en co. Hartelijk dank!
De terugweg werd eveneens aan een gezond tempo afgewerkt met als
uitsmijter een bijna accident door een niet-wijkende tegenligger die zich op
een rallyparcours waande. De onverlaat werd eerst door Dirk tot de orde
geroepen waarna onze sportdirecteur de volle lading kreeg. De Wesley was
evenwel niet uit zijn lood te slaan en loste dit gespuis op als een
afebryltablet in een glas water. Eind
goed, al goed.
Bij het ter perse gaan vernamen we nog dat er na de rit maar nipt
een dopingschandaal vermeden werd. Gezien de zwijgplicht en het gevaar op
revanchisme vanuit het milieu laten we dit potje gedekt en verwijzen we voor
verdere info naar de beveiligde clubWhatsApp.
20 deelnemers, 85 km, 27,4 gemiddeld en 246 hm.
Tot zondag om 8u voor een portie pittig klimwerk!
Red Philip
Verslag van de rit van 15 april 2018 Heuvelland
Deze keer geen ochtendlijke onheilsberichten via het
multimediakanaal van de club. Wel een voorzichtige 11 graden die voor een
vestimentaire veelzijdigheid zorgde. Terwijl o.a. Fanny vorige week nog in
korte broek de kasseien soldaat had gemaakt, koos ze nu voor de lange panty’s
om te vermijden dat haar douche afvoer opnieuw zou verstoppen. De plakkerige
wegsubstantie had immers vorige week als bloedzuigers aan de benen gekleefd.
Hier en daar spotten we toch korte broeken in een poging om de onthaarde aandrijfspieren
van de trapassen een kleurtje te bezorgen. Het was met stijgende verbazing dat
vooral sportdirecteur Bart de parking van de Aldi zag vollopen met
Tinekesvrienden. Het leek wel alsof ze uit de grond kropen om uiteindelijk af
te klokken op zomaar eventjes 28 renners! Absoluut record, onze sportdirecteur
krabde zich in de haren en dokterde ter plaatse een “ravitailleringsspoedplan”
uit : het legendarische ga en vermenigvuldig u werd toegepast op de
taartcompartimentering waarbij het voedsel gebroken werd om dit record te
gedenken, de hongerigen te spijzen en de dorstigen te laven. Een straf staaltje
van crisismanagement in de volgwagen.
Onze parcoursbouwer Joost was intussen al in volle concentratie en
zat met zijn gedachten bij de heuveltjes van E…euh West- Vlaanderen. Samen met
Frederik trok hij de karavaan op gang voor een conditiebevorderende tocht vol
avontuur. Het wegdek lag er na de nachtelijke plensbuien hier en daar nat bij
hetgeen niet bevorderlijk was voor de gezondheidstoestand van ons rollend
materieel. Zo kon Bart al vroeg vol aan de bak toen onze tripAdvisor de prijs
van de eerste lekke band van het seizoen in de wacht sleepte. Sterk gedaan
Kevin! Alsof de duivel ermee gemoeid was kreeg hij een blauwzwart wiel
aangereikt dat enkele tellen later al krom gedraaid de geest gaf. Als dat maar
geen onheilsmare was in het zicht van de avondlijke voetbaltopper. Pantani
maakte van de gelegenheid gebruik om opnieuw zijn kandidatuur als MM te stellen
vermits de huidige MM continu in ambtenarenmodus vertoeft : kijken en uitleggen
zonder de handen vuil te maken. De president veegde de kandidatuur evenwel
meteen van tafel gezien het feit dat Wim nipt gebuisd werd in de pumpproef.
Even later werd het schietgebedje van een rancuneuze Red Philip verhoord en
stond Pantani zo lek als een zeef aan de kant. Opnieuw actie vanuit de
volgwagen waarbij Wim deze keer de grove middelen bovenhaalde en de luchtkamer nieuw leven inblies via een
vooroorlogs luchtbommeke. Sterke staaltjes van zelfredzaamheid, deze club bulkt
van de doe het zelvers. Jo maakte van het oponthoud gretig gebruik door het op
een lopen te zetten. Zou hij stiekem oefenen voor een duathlon?
Heerlijke pitstop waarbij het wonder van de vermenigvuldiging
alsnog had plaatsgegrepen in de mobiele keuken van Bart. De ontberingsvrees was
nergens voor nodig, er was genoeg voor iedereen, dus aten we samen, niet
alleen. Bedankt Bart en co voor het tongstrelend gebak! Inmiddels bleek de zo
gevreesde Murphy zich tijdens de pitstop anoniem in het wiel van Frederik
genesteld te hebben : 3de lekke band van de voormiddag!
Joost nam het peloton terug op sleeptouw richting heimat en
trakteerde ons daarbij op aangename vergezichten en een ontluikende zon.
Testrijder Bram deed het peloton nog even opschrikken toen zijn drinkpul een
kunstje maakte tussen ketting en kader. Acrobatie op 2 wielen.
Via de traditionele koersstrook te Moorsele gleden we voldaan en
ettelijke calorieën armer de thuisbasis binnen na een opnieuw zeer gesmaakte
rit.
77 km, 26,5 gemiddeld en 285hm.
Tot zondag om 8u!
Red Philip
Verslag van de rit van 8 april 2018 Camphin-en-Pévèle
Zondagmorgen 7u05: de President verslikt zich in zijn
ochtendkoffie bij het raadplegen van de buienradar. De door Meteo Tineke
aangekondigde regenzone die rakelings naast den Aldi zou passeren zet gestaag koers richting Heule
en Camphin.
7u10: Red Philippe laat weten dat hij forfait geeft wegens
ernstige darmklachten na het verorberen van een verse garnaalkroket uit het
jaar 2013 dat ze de dag ervoor aan de kust nog in een uithoek van een vergeten diepvries
hadden gevonden.
Als dit maar geen Murphyrit wordt! Edward A. Murphy is een
onbetalend occasioneel lid die enkele keren per jaar ongevraagd opduikt om
stokken ipv spaken in onze wielen te steken. Geen Philippe is geen verslaggever. Aan de
start doet de President een oproep naar een vrijwilliger journalist voor één
dag maar het blijft merkwaardig stil bij de 20 aanwezigen, ze testen nog eens
de bandenspanning of checken hun emails maar geen antwoord. De voorzitter gaat
het dan maar allemaal zelf doen, ritarchitect, kopman en verslaggever.
Om 8u stipt start de rit en openen de hemelsluizen zich,
eerst matig dan in neerpletsende versnellingen. De PM/SB, ex-flandrien en
nochtans veteraan van vele oorlogen geeft in Bissegem al de pijp aan Martin.
Abandon Willy schalt door de wedstrijdradio. 18 moedige fietsers en gastrenner Klaas zetten hun
veldtocht verder waaronder de voltallige vrouwelijke bezetting van onze
geliefde club. De service-course is vandaag in de bekwame handen van nieuw lid
Nonkel Mark en echtgenote Nicole die de titels van tante en meter van Petra cumuleert, kunde nog volgen?
In Dottenijs stopt het met regenen maar de wegen blijven er
nat en vuil bijliggen. De geplande 2de kasseistrook van Blandain
wordt uit veiligheidsoverwegingen geschrapt , de eerste strook had al de week
voordien de geest gegeven onder een laag van 10 cm asfalt L. Het is het voorjaar
van de ritflexibiliteit, praktisch iedere rit werd al onder klimatologische of
andere druk aangepast met het nodige gezond verstand.
Een plaspauze in het zicht van La Douce France wordt
aangewend om de regenvestjes naar de volgwagen te brengen maar ook om een
briefing te houden over de pièce de résistance van deze rit. De koersdirectie
biedt uitzonderlijk een keuzemenu aan: met of zonder kasseien. Dirk
begeleidt enkele asfaltjeanetten via een achterpoortje naar het einde van strook 5 van
Parijs-Roubaix.
medekopman Simon er onmiddellijk op zijn Sagans een
lap op geeft en zo een onoverbrugbare kloof slaat temeer de voorzitter onder al die druk stil valt en zo
de achtervolging door Jan en Mathijs laat stokken.
Uitgedokkerd genieten we van een uitgebreid ravittaillement geserveerd
door Nicole en Marc, een waar 5*buffet met allerhande hapjes, fruit en dranken,
zelfs (gin)-tonic. Zie de foto’s hieronder, indrukwekkend, opnieuw een
supertransfer deze aanwinst! Hartelijk dank Nicole en Marc!
Het begint opnieuw te druppelen als we de terugweg aanvatten
en Murphy slaat nog eens toe: overweg afgesloten , het geplande parcours kan
niet gevolgd worden! Plan B wordt geruisloos ingeschakeld en de kasseistrook van
Néchin in één beweging mee geschrapt, geen enkele fietser heeft het opgemerkt…of
het zou clubGPS Mark moeten zijn…
Murphy heeft ondertussen Nonkel Marc in de mot en draait een
nagel met bijhorende plank in zijn Michelinband. Opnieuw een primeur in
Tinekesland: nog geen enkele lekke band bij de fietsers dit jaar en nu één bij
de volgauto. Het onding kan echter zonder meer vakkundig worden verwijderd en Nicole en
Marc kunnen zonder verdere averij hun volgweg verderzetten.
De laatste hellingen rond Tombroek jagen het laatste beetje
jus uit onze benen maar in de frontlinie peddelen onze dames vlot mee omhoog,
respect lady’s, knappe prestatie!!!!
Na de Pauvre Leute laten we ons als een kasseisteen vallen
tot in Heule waar we vuil, moe maar heel gelukkig toekomen. Opnieuw een
memorabele rit! Proficiat aan alle deelnemers, dank aan de super mede-kopman
Simon
87 km aan 26.3 gem, 365 hm
Tot zondag voor de rit naar Heuvelland
President
Herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/2612187656
Onder een van Paaseieren zwangere hemel bliezen we verzamelen voor
rit 5 van het nog prille seizoen. De weergoden hadden het niet zo begrepen op
de commerciële invulling van dit religieus feest en zorgden dan ook voor een
bedrukt wolkendek dat in de vroege uurtjes al blijk gegeven had van enkele
incontinentieproblemen. Een variant op naast de pot plassen. Daarnaast hadden
we de eer het fel opgemerkt wederoptreden van Marie te mogen noteren. Applaus
op alle banken toen Marie, omringd door enkele uit de kluiten gewassen
body-guards, à la Madonna de Aldiparking opdraaide! Dit hadden we nog niet
meegemaakt. Anderzijds liet Bart - één van onze trouwste fietsers - ons weten
dat hij op doktersadvies enige tijd op non-actief wordt gezet. Vanuit de club
wensen we Bart alvast een spoedig herstel toe en duimen we volop dat de
ongemakken vlug tot het verleden mogen behoren. We telden 11 fietsers aangevuld
met Mathijs die de lakens als sportdirecteur mocht uitdelen.
Het gros van de leden genoot van een dag dienstvrijstelling nadat
ze op zaterdag een bovenaardse prestatie hadden neergezet. Zo stuurde de club
enkele zonen uit naar Reims – Heule. Na een wekenlange voorbereiding was voor
hen le moment suprême aangebroken. 8u40 op de fiets, 5200 kcal doorheen de
atletische lijven gejaagd tegen een gemiddelde van 29 km/u en tussendoor nog
1900 hm soldaat gemaakt : aub! Welke wielerclub kan dergelijke heldendaden
voorleggen? Juist! Een dikke proficiat aan al deze ambassadeurs van ons team! We
hadden ook enkele bedflandriens die beseffen dat de grootste koersen in bed
worden gewonnen. Hun wederhelften stelden dit ten zeerste op prijs. Ook dat
zijn Tinekesvrienden : een veelzijdig gezelschap dat de kerk in het midden
houdt als de klokken beginnen te luiden.
De unieke ritconstructie mocht er ook wezen : Simon was
parcoursbouwer maar had de architectuur uitbesteed aan Jan en tripAdvisor
Kevin. Sven werd daarbij als alibi gebruikt : vooraleer opgesloten te worden in
de huwelijksgevangenis werd de begrafenis van zijn vrijgezellenbestaan
rijkelijk overgoten met spijs ,drank en andere culturele activiteiten. Kevin
hield ten allen tijde het hoofd koel en kon via het toevoegen van enkele extra
prostaatstops zijn detoxkuur tot een goed einde brengen. De pre-ritneerslag van
het hemelvocht had voor natte wegen gezorgd en dat gaf aanleiding tot de
geboorte van een nieuw nevenklassement : de prijs van het mooiste poepke!
Dankzij een op maat gemaakte gardeboe (lees : slijkweerder) bleef het
achterwerk van Yvan volledig spatvrij terwijl de koffers van de president en
Red Philip eerder iets stierlijks hadden. Yvan voert dan ook dit
nevenklassement aan met in zijn zog Geert Depoortere 1 en Gerd.
Ter hoogte van Deinze konden we genieten van een welverdiende
pitstop waarbij Mathijs taarten en broodpudding liet aanrukken, waarvoor
hartelijk dank! Marie zonderde zich af voor een sanitaire stop en werd daarbij
bijna aangevallen door de gluurder van Deinze. De onverlaat werd met enkele
boze blikken weggejaagd terwijl de bodyguards van Marie al met het mes tussen
de tanden klaarstonden. Her eerste bloedbad in de geschiedenis van de club kon
maar nipt vermeden worden.
Tijdens de terugtocht blies de wind van alle kanten hetgeen
sommige fietsconversaties zo goed als onmogelijk maakte. Jan en Kevin bleven de
debatten beheersen en troonden ons onvermoeibaar mee richting Heule. Marie
leverde meteen haar visitekaartje af door zonder noemenswaardige training vlot
de kaap van 94 km te ronden. Bravo!
94 km, 26,5 gem en 323 hm.
Tot zondag 8u voor een hoogdag olv de president!
Red Philip
NVDR: herbeleef het eerste deel van de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/2598397715
daarna was de batterij plat....
Abonneren op:
Posts (Atom)