De finale ontknoping
van het seizoen komt stilletjesaan in zicht en het ziet er naar uit dat Red
Philip nog eens de oppergaai zal afschieten. In de Poulidorpositie noteren we
niemand minder dan de man die wegens zijn dienstanciënniteit bedolven is
geraakt onder de eretitels : gaande van (ex) president over fondateur tot
clubgps en poids lourd Mark. Voor de derde positie ligt de strijd nog
open : Piet, Kevin en Xavier zullen onder mekaar uitmaken in welke
richting de gemiddelde leeftijd van het podium zal evolueren. We zijn benieuwd.
Het was tevens een
blij weerzien tussen enkele leden van ons rijdend personeel. Zo mochten we nog
eens onze Italiaan Geert Depoortere 2 verwelkomen. Limburgse Jo vervolledigde
ons “vreemdelingenlegioen” : politieke correctheid om u tegen te zeggen. Ook
Emile was nog eens van de partij : alle macht aan de jeugd.
Fanny nestelde zich in
de bestuurderspositie van de sportdirecteur en zorgde op deze autoloze zondag
meteen voor een primeur in de clubgeschiedenis : een volelektrische en
geruisloze volgwagen die binnenin vervaardigd was uit gerecycleerd materiaal!
En of hiermee de Kyotonormen gehaald werden! Net vóór de start werd ze nog
gebriefd door een voorbijrijdende wijsneus die eens kwam uitleggen welke boetes
Fanny op deze dag zo allemaal riskeerde. Ongetwijfeld een gepensioneerde flik
of een gebuisde politicus uit de Kortrijkse stadscoalitie.
De rit ging voor de
gelegenheid onder leiding van Simon richting de Menenpoort van Ieper en stond
bol van oorlogshistoriek. Zo waren we in Passendale getuige van militaire
kerkhoven waar Britse soldaten hun laatste adem uitbliezen en nu in naam van de
vrijheid ter plaatse rusten. Het blijft een indrukwekkende regio die heel
vredig oogt maar 100 j geleden bloedrood kleurde. Ondertussen gaven Simon en
mede kopman David, geruggesteund door een milde rugwind, van jetje. Hier en
daar strooiden ze wat hoogtemeters rond en op een nijdige helling staken enkele
Tinekesvrienden stevig de neus aan het venster. Ondertussen galmde aan
kilometerpaal 24 de mare “crevaison présidentielle” doorheen de boxen van radio
Tineke. Fanny direct vol aan de bak om het euvel in een mum van tijd op te
lossen.
Samen met de
Menenpoort kwam ook de pitstop in zicht. Ook hier weer oorlogshistoriek : de
poort werd gebouwd door de Britten ter ere van gesneuvelde soldaten die niet
geïdentificeerd of teruggevonden werden. Om stil van te worden…The last Post…In
Flanders fields, where poppies blow…De pitstop bracht ons nabij de Ieperse
Grote Markt waar Fanny ons vergastte op een 3 sterrenpitstop : rijsttaartjes!
Hartelijk dank Fanny!
Eénmaal de innerlijke
mens versterkt, trok de heimat aan ons koersbroek. Opnieuw een heerlijke
terugtocht tegen een sportief tempo en waarbij het peloton er ter hoogte van
Moorsele op waaiers getrokken werd. Er werden tegen de wind in snelheden van 45
km/u genoteerd. Een heerlijke sensatie die de rit nog wat extra glans.
Opvallend feit was nog
dat Emile in de problemen leek te komen tot plots de aap uit de mouw kwam en de
kat op de koord danste : onze youngster had een doorgedreven training gepland
en reed met de remmen dicht! Schitterend idee om de conditie bij te spijkeren!
Bedankt aan Simon voor
deze zeer gesmaakte rit en aan Jan en David voor het medekopmanschap.
18 renners, 75 km, 349 hm en 26,5 gemiddeld.
Tot zondag om 8u
Red Philip
