Alweer een prima prestatie van Meteo Tineke. Deze keer niet
vanonder de Wevelgemse thermometerhut maar wel vanuit het zonnige Alicante! De
graden zaten er boenk op, de vestimentaire aanbevelingen werden netjes
gerespecteerd maar niet geïnspecteerd. Zoals altijd ook nu weer schoon volk aan
de start. Fanny was traditiegetrouw de vroegste vogel van dienst, nu in het
gezelschap van sportdirecteur Mathijs en zijn zelfgemaakte assistent Storm. Ook
Marie liet zich niet onbetuigd en verhuisde voor de gelegenheid de helft van
haar bed richting Ten Koetshuize. Naast wederhelft, personal coach en hoop in
bange dagen doet Davy ook nog dienst als locomotief voor zijn teerbeminde
echtgenote. Van liefde gesproken!
De door Willy op rust gezette ex-MM Pantani stelde nog even kort
testpiloot Manuel voor, Manne in de volksmond en voor de vrienden. Het was
trouwens diezelfde Willy, onze SB/PM, die de architectuur van deze rit
uitgetekend had en samen met tripadvisor en zoon Kevin de Tinekesschapen
herderlijk op sleeptouw nam.
Er stond voor de gelegenheid een verkenning van Sleihage op het
programma. Sleihage is niks minder dan een metropool met bijgelegen stedelijke
gebieden als Hooglede en Staden, the place to be dus voor de echte
wielerfanaat. We laveerden langs landelijke –en gewestwegen waarbij opnieuw
onbekende paden bereden werden. Willy had voor de gelegenheid tijdens zijn
verkenning het lumineuze idee opgevat het parcours grondig te stofzuigen.
Absoluut een best practice voor de toekomstige ritarchitecten : dit
herleidt het risico op lekke banden tot nul en maakt het leven van de
sportdirecteur en de MM zeer draaglijk op zondagmorgen.
Pitstop in een vroom en idyllisch kader! Een kapel voorzien van
paaseieren en gebedsbankjes voor diepe gelovigen ontlokte bij Fanny de
spitsvondige opmerking dat dit wel eieren voor de Arme Klaren moesten zijn
gezien de Paashaas nu toch al het land uit was. Bleek dat Willy ook hier
rekening had mee gehouden : het droge weer komt nooit zomaar van zelf, de goden
zijn immers tuk op offerelementen. Mathijs kreeg tijdens dit gastronomisch
oponthoud dynamische assistentie van Storm die zich tussen al dit atletisch
geweld als een vis in het water voelde. Bedankt jongens voor spijs en drank!
Van water gesproken : hoog water bij Marie die de achterkant van de kapel ter
plaatse omtoverde in een zelfreinigend toilet. Het zoveelste bewijs dat dames
per definitie inventief en heel praktisch ingesteld zijn.
Op de terugweg werd het tempo bij gratie van enige rugwind de
hoogte ingestuurd hetgeen het ritgemiddelde een mooi kleurtje gaf. Deze keer
werden er geen telegeleide cartouches afgeschoten al kon een pittige en licht
hellende kasseistrook toch voor animo zorgen. De dappersten kozen voor de
ruigheid van de stenen terwijl de asfaltjeannetten onder ons hun ding deden op
het geplaveid paadje naast de paalkes. Opschudding ook toen een wagenterrorist
het aandurfde ons peloton geen al of niet voorziene voorrang te verlenen. De
ongehelmde driftkikker kon nog net ontkomen aan 48 door adrenaline aangedreven
vuisten.
Een zeer aangename en sportief gereden rit, het architecturale
talent van onzen pappie kent geen grenzen.
24 renners, 84 km en 27 gemiddeld, 235 hm.
Tot zondag 8u met klimmersbenen!
Red Philip
