Verslag van de regenrit van 24 april 2016 Houthem
Zondagmorgen 8 uur. Opnieuw werd vastgesteld dat de geheime
code van ons materiaalkot onbruikbaar was. Geen reserveonderdelen , geen
gevarendriehoek en andere munitie aanwezig.
Onder een dreigende hemel tekenden slechts 6 flandriens en 1
flandrienne present . Zij waren geradicaliseerd tot martelaren van onze
weergoden.
Want die goden hadden niet zo veel lekkers op het menu
staan. Een gekruide mix van die typische aprilse grillen. Een strakke
noordenwind tot 5 beaufort , doorspekt met miezerige regen schrikten blijkbaar
menig getrainde Tinekesvrienden af.
Zelfs parcoursbouwer Willy zag nog voor de start het (blauw
?) zwart voor ogen en besloot de eer over te laten aan Kevin die ons meenam
richting Houthem. Waarvoor dank.
Met amper 4 graden op de thermometer vertrokken we dan
maar, op zoek naar eeuwige roem, op zoek naar het diploma van ongeëvenaarde
heldenstatus. Op zoek naar die beruchte Flandrienstatus waar we 20 jaar later
gaan mee kunnen uitpakken tegenover ons kleinkinderen. Je kent de
vertellingskes wel : “ in onzen tijd trokken wij ons niet aan van een
beteke regen”, “ wére of geen wére , we bluven goan” !
Nog voor we goed en wel vertrokken waren moest Diederik al zijn
voorwiel laten omwisselen. Blijbaar zorgde een bobbel in de band voor een
kassei gevoel en dat was toch net eventjes teveel gevraagd voor deze Flandrien.
Gelukkig zorgde Kevin niet alleen voor een nieuw parcours maar ook voor een
nieuw voorwiel.
Via een mooi en licht glooiend landschap stopte ons
treintje aan het kerkje van Zandvoorde en zorgde Geert ervoor dat onze
doorweekte en kreunende lijven even wat caloriën konden bijtanken door
middel van heerlijke eierkoeken .
Eventjes kregen we gezelschap van een achtste Heulenaar
die bewonderend opkeek naar zoveel wielertalent en maar wat gelukkig was
dat hij in ons zog even op adem kon komen.
Intussen werd de miezerige regen vervangen door een
apoclyptische stortbij die striemend op ons werd uitgegoten. We namen de gratis
koude douche onverstoord in ontvangst en peddelden via Houthem en Comines
vastberaden richting de huisstal in Heule , waar een warm bad zo goed deed voor
ons doorweekt lijf en onze verkleumde handen en tenen.
6 atleten, 1 atlete, 60 km, een stevig gemiddelde van 26,8,
met dank aan Kevin en Geert.
Tot volgende week !
Joost
Verslag van de rit van 17 april 2016 Grijsloke
De tijd dat de zoetgevooisde praatbarak zondag Josdag de debatten
beheerste, ligt al een hele tijd achter ons. Het jonge wielervolkje van
tegenwoordig vindt dat maar niks meer en verkiest om nu op zondag de
comfortzone te verlaten ten einde te werken aan de stroomlijning van het
lichaam, het ontwikkelen van been-en buikspieren en het optimaliseren van
hartslag en longinhoud. Totaal andere koek dan onze voorouders dus die het kaartspel,
de biljarttafel en het klinken op de vriendschap als summum van genot
beschouwden. Bart verscheen vol karakter, met goede moed en een
spiksplinternieuwe helm aan de start van de 6de rit. Zijn vorige
week totaal verhakkeld exemplaar schonk hij aan het rariteitenmuseum van
Paris-Roubaix alwaar de fietsliefhebbers zich zullen kunnen vergapen aan dit
heroisch voorwerp dat onze vorige rit
voor altijd zal symboliseren. Heldendom in een notedop. Buiten enkele geschonden
bloedvaten en wat builen en blutsen bleek Bart van verder onheil bespaard. Zoon
Mathijs was voor de gelegenheid ingehuurd door een brouwerij uit het verre
Hoegaarden : hij maakte ter plaatse volop
promotie voor het “witteke” door bleek en afgepeigerd voor de dag te
komen. Of hoe de moordende combinatie van Duvel (brouwerij Moortgat) met een
Westvlaams “plaagske “ tot reclame leidt voor de concurrentie. Even
consternatie net voor het op gang schieten van de etappe. Red Philip bleek
spoorloos. Geveld door overwinningskoorts, zegedronken, opgepeuzeld door de
wolf van het Waasland als vergelding voor de driepunter aldaar? Niks van dat
alles : bleek dat zijn benzinebidon eenzaam op de keukentafel was
achtergebleven terwijl zijn benen al in
Bissegem waren. Gepokt en gemazeld als pendelaar bereikte hij alsnog just in
time Heule statie. Yvan werd aldus in extremis ontlast van strafstudie op
zondagnamiddag. Dirk, een autoriteit op het gebied van wielercoaching en
ritarchitectuur, troonde ons mee naar Gijzelbrechtegem terwijl Petra op haar
beurt Kim kon strikken als sportdirectrice. Een vrouw in de volgwagen en 3
vrouwen in rennersplunje : wat kan een wielertoerist zich nog meer wensen?De
weergoden hadden een slechte nacht achter de rug en kotsten met de regelmaat
van een klok hun onderkoelde maaginhoud over onze hoofden. Ter hoogte van de
nieuwe Zultse kleedkamers kondigde radio Tineke zelfs een heuse
regenvestjesstop af. Gezien de luchtverontreinigende mestomstandigheden werd
deze vestimentaire stop genomen met de neusknijpers op. Marie lag daarbij in de
knoop met haar ritssysteem waarop de president als heer in het verkeer direct
bereid gevonden werd te ritsen, desnoods zelfs met de tanden gezien de
verkleumde handen. Kreunend onder een apocalyptisch Flandrienweer konden we
alsnog genieten van de hoogtemeters en het pittoreske landschap dat Dirk had
uitgetekend. De pitstop te Gijzelbrechtegem was er één om u tegen te zeggen :
het geplens was gestopt en onder een schuchter zonnetje werd de innerlijke mens
voorzien van vocht en calorieën waarvoor hartelijk dank aan Dirk en co.Onze
polyvalente parcoursbouwer had werkelijk aan alles gedacht : in 83 km reden we
niet alleen door alle weerseizoenen heen, ook de rit getuigde van veelzijdigheid. Geografische
verrassingen waren schering en inslag, een originele finale was het orgelpunt.
Prachtig werk dus tegen een egaal en aangenaam tempo, daarbij geassisteerd door
de atletische verschijning van Geert Depoortere II : maatwerk op het niveau van
de wielertoerist. Tim reed in extremis nog lek op de terugweg van het zondagse
werk naar de woonplaats en bij het ter perse gaan werd vernomen dat de
functiebeschrijving voor de vacante betrekking van materiaalmeester aangevuld
wordt met volgende competentie : lichthandig fysieke en morele assistentie
verlenen aan rensters die even een dipje kennen. Kandidaturen vergezeld van het
CV en een bewijs van goed gedrag en zeden kunnen nu al overhandigd worden aan
de bestuurstop. Screeningsdata (theorie en praktijk) worden later nog
meegedeeld.
20 atleten en 3atletes, 83 km, 25,5gemiddeld en 500 hm. Bedankt
Dirk, Petra en Kim!
Tot zondag!
Red Philip
De kasseifretters op strook 5**** van de Helleklassieker Camphin-en-Pévèle
 |
| klik op de foto om te vergroten |
Verslag van de kasseirit Camphin-en-Pévèle 10 april 2016
De kroon op het hoofd van de voorjaarsklassiekers : Paris-Roubaix
op presidentiële wijze gekruid met pikante hoogtemeters en geserveerd op een
bedje van kraakverse en in een licht glibberig sausje gedrenkte kasseien. Geen
gastronomisch gepeuzel, integendeel, alle ingrediënten werden à volonté
opgediend. Enkele opmerkelijke starttaferelen. De inschrijvingstafel van onze
eeuwige Streuvelsvijanden staat nu verscholen om de hoek : ze proberen zich
onzichtbaar te maken nu de grootste club van Heule Ten Koetshuize
definitief heeft veroverd. Geert Sioen, berggeit en notoir kasseihater,
verscheen monter en opgewekt aan de start en de dames gaven collectief forfait
: het vibrerend gedokker op de kasseien in de Hel van het Noorden vinden ze eerder
onaangenaam. Met spijt in het hart konden we hen deze keer geen hemelse
taferelen aanbieden. Last but not least slaagde Pieter met brio in de
selectieprocedure “hoe versterk ik de presidentiële garde in de gedaante van
sportdirecteur”. Tussen president senior en president junior trokken 21 renners
de wijde wereld in op zoek naar avontuur en eeuwige roem. Met het mes tussen de
tanden en opgespannen spieren haspelden we al vlug enkele hoogtemeters af. Wat
een heerlijke streek is dit toch : bergop, bergaf, kasseien, putten,
biljartwegen, wind op kop, wind in ’t gat (bij sommigen zelfs wind uit het
gat), zon, mist en regen. Dit alles samengeperst op een zakdoek van om en bij
de 80 km. Omdat het oog en de sups ook wat willen, besloten we om enkele
stevige snuiven spektakel aan het geheel toe te voegen. Zo smeet Bart als een
volleerde kamikaze te midden het peloton een stevig bommeke door met een hels
lawaai in duikmodus moeder aarde te molesteren. Deze verrassingsaanval ging
gepaard met een ontploffing van zijn helm waarbij de rondvliegende brokstukken
enkele slachtoffers maakten. Onze verbouwereerde kinesist klasseerde zichzelf
vanwege de luchtverplaatsing vertikaal terwijl Red Philip een Zultse stier
imiteerde door op handen en voeten de graskant kaal te grazen. Op zoek naar de
mol? Geslaagd oponthoud dus, applaus op alle banken en gelukkig geen
lichamelijk onheil. Nagenietend en zonder kleerscheuren konden we onze
Helletocht verder zetten. Enkele minder bekende kasseistroken werden moeiteloos
overwonnen en tussendoor voerde onze fondateur-clubgps nog een nummertje op
: hij tartte de zwaartekracht en kreeg af te rekenen met een leegloper.
Hoogtepunt van de rit was zonder enige twijfel de doortocht op de memorabele
kasseistrook Camphin -en - Pévèle. Op deze 1800 m lange strook werden we
volledig ondergedompeld in de Paris-Roubaixsfeer en stoven onze Boonen’s, Van
Marcke’s, Sagans en andere Cancellara’s onder luid gejuich richting pitstop.
Enorme ervaring, met dank aan de president! Na een gesmaakte aanvulling van vocht
en calorieën - waarvoor dank aan de wedstrijdsponsor - vingen we met volle moed
de terugtocht aan Ook hier bleef het parcours geaccidenteerd en werd de
voorjaarsconditie aan een stevige test onderworpen. In een pittige finale werd
Red Philip, ondanks het consumeren van liters vocht en 2 dosissen apenfruit,
ergens tussen zijn kader ter hoogte van den derailleur gesignaleerd : de rekker
waaraan hij hing knapte onder de krampen, er zat geen druk meer op de tapkraan,
het vat was leeg. Gelukkig waren daar de helpende handen van o.m. Bjorn en de
kampioen. Een ontroerende soldariteit zoals die tegenwoordig nergens anders nog
te vinden is. Bedankt teammates en lang leve MetaRelax! Na 88 km bolde het
peloton over de meet. 21 renners en een sterk gemiddelde: 26/u. Opnieuw een
formidabele rit met alles erop en eraan : bedankt Martin, ’t was een
meesterstuk! Nog even vermelden dat Simon zaterdag in clubtenue een heroïsche
Paris-Roubaix prestatie liet optekenen : 145 km en 30 km kasseien! AUB!
In het tussentijds klassement hebben we 2 leiders : de
president en Geert Depoortere I!
Tot zondag om 8u!
Red Philip
Verslag van de rit van 3 april RVV Wannegem-Lede
Op de dag van Vlaanderens mooiste verzamelden 18 mannen en 2
vrouwen met jeukende benen aan de thuisstartbasis van één der meest atletische
en sexy wielerteams die Heule rijk is. Onze man van de klassiekers – niemand
minder dan de president himself – had met Rodaniaanse precisie en zijn
flexibele meetlat het parcours zodanig afgemeten dat we alsnog enigszins konden
proeven van het echte werk der groten op die heroïsche Vlaamse wegen. Geen
sinecure deze keer want de Ronde had het dit jaar niet zo begrepen op Heule en
omstreken. Maar zoals zo vaak in deze club werd nu ook weer een aardrijkskundig
huzarenstukje opgevoerd. Klasse met grote K!
Hét gespreksonderwerp bij uitstek was de fenomenale
zaterdagprestatie van de meest afgetrainde leden onder ons in Opaalkust –
Heule. De Tinekesvrienden worden stilaan een vaste waarde op het Europees
toneel alwaar onze internationals de clubeer met vlag en wimpel uitdragen. Een
slordige 255 km tegen een gemiddelde van 26,6 km/u, 2500 hoogtemeters en 6500
verbruikte calorieën : AUB! Dikke proficiat aan onze Kerels met erbovenop een
zeer gunstige vermelding in het persoonlijk dossier van Dirk : 1 dag na zijn stuntwerk
stond hij nu, geflankeerd door zijn Petra, opnieuw fris en monter aan de start.
Eveneens klasse met grote K dit!
Onze SB/PM vertoont zich tegenwoordig rimpelvrij op de zondagse
afspraak. Nu zijn favorieten stressloos doorheen PO I kunnen laveren, oogt hij
10 jaar jonger. Maar zoals bepaald in art. 6 quater van het nieuwe
clubreglement mag er niet meer over voetbal gepalaverd worden zolang de VK niet
wint. Een doodse stilte dreigt er dus aan te komen. Overtredingen hiertegen
worden vastgesteld door de reviewafdeling van ons Politbureau. Zware inbreuken
worden beteugeld met een verbanning naar Siberië enkel vergezeld van een
goody bag met vers ondergoed erin.
Onze Mark, een gedreven pédaleur de charme en gps-wonder had nog
eens zijn vader vanonder het stof gehaald om als een volleerde Lomme Driessens
de prestatiedrang van zijn team in goede banen te leiden. Spitsvondig als hij
is, degradeerde hij de gevarendriehoek tot een vodje papier ten einde het
panoramisch dak van de volgwagen niet tot puin te herleiden. De 4
richtingsaanwijzers deden de rest van het werk.
Ondanks de gunstige vooruitzichten van alle weermodellen voelde
het prille begin van de ochtend eerder vochtig aan en geselde een pittige wind
ons benenwerk. Freewheelend uitwaaien bleek geen optie, beschutting zoeken in
de juiste waaier was dat des te meer. Onze gestroomlijnde lichamen doorkliefden
de wind zoals een mes zich in de boter verplaatst.
Na een geslaagde gastronomische tussenstop te Lozer konden we
volledig opgewarmd proeven van het echte RVV-werk. We kregen eerst een portie
op Wannegems- Leedse wijze hardgekookte kasseien voorgeschoteld waaraan niemand
minder dan fijnproever Tim er een snuifje verbrand buskruit van een ontplofte
cartouche aan toevoegde. Van een meesterknechtdemarrage gesproken!
Even verderop lag Nokere berg te knipogen maar we zetten die
collectief een neus door met gemak zijn flanken te verorberen.
Nog was het niet gedaan want de president zorgde daarbovenop voor
een sterk gekruide uitsmijter : in de finale werd de Kanaalzone aangesneden en
het was opnieuw meesterknecht Tim die de lont aan het vuur stak door van meetaf
aan de aanvalsklok te luiden en het tempo derwijze op te voeren dat geen enkele
outsider zin had om een bommeke te smijten. Dynamiet in de benen, goud in de
ploeg en een longinhoud van een rookvrije renner.
Zelfs Jo, een meester in overnames, moest passen en deed een
Zoetemelkske.
Voldaan, afgetraind en talrijke calorieën armer bereikten we de
thuishaven. Een meesterlijke rit met dank aan de president. Eveneens een woord
van dank aan Mark senior voor het volgen en de gesmaakte pitstop! 74 km,
26 gemiddeld en 270 hm. Tot zondag om 8u voor een nieuwe klassieker!
Red Philip
Abonneren op:
Posts (Atom)