Verslag van de rit van 20 mei 2012 Lozer

Op deze 20^ste mei verzamelden 16,5 man voor een rit die onder het label ‘Lozer’ zou doorgaan. Een goed observator zag aan de start al enkele merkwaardige taferelen. Eerst en vooral was er een licht zenuwachtige Bart. Deze krachtpatser hebben we al aardige zaken zien doen met de fiets maar als sportbestuurder was het zijn absolute vuurdoop. De ganse week was hij op zoek geweest naar het boek ‘sportbestuurder voor dummies’ maar wegens onbestaand moest hij zich beperken tot het kijken naar filmpjes op You Tube over Johan Bruyneel en Marc Sergeant.

Een klein beetje verder stond Geert zijn nieuwe kader te bewonderen. Geert had besloten om zijn oude fiets, die ondertussen toch al drie jaar oud was, in de container te kieperen en te vervangen door een exemplaar met de nieuwe clubkleuren, met name blauw, zwart en wit. Een klein streepje oranje ontbrak maar was niet voorradig bij de leverancier. Geert heeft een unieke fiets omwille van volgend feit: zijn fietsbel hangt niet zoals bij iedere sterveling aan zijn stuur maar aan zijn zadelpen. Daardoor gaat hij prat op het wereldrecord van de kortste afstand tussen bel en klokkenspel. Het bellen vraagt echter een uiterste concentratie want bij eventueel misgrijpen maakt niet de bel maar Geert zelf heel eigenaardige geluiden.

De wakkere geesten onder jullie vragen zich misschien af van waar het getal 16,5. Dit komt omdat er 16 renners aan de start kwamen en één lid dat zich beperkte tot het noteren van de startenden, met name onze ex-champ Filip. Inlichtingen ter plaatse leerden ons echter dat hierachter een heuse strategie zit: Filip wil na zijn lange afwezigheid niet  bruuskeren en ons geleidelijk weer laten aanpassen aan zijn aanwezigheid. Deze manier van werken beschrijft Filip als de ‘omgekeerde kaas-schaaf-methode’. Alles wat hij doet , is doordacht….

De rit nam een vrij ongewone aanvang met name via Ingelmunster, Wakken richting Nazareth. Nu is dit eigenlijk niet zo eigenaardig want onze Parcoursbouwers Geert en Willy zijn ook geen gewone. De eerste helft van onze rit was heel vlak, heel rustig en dus een nachtmerrie voor elke verslaggever want naast een goed tempo aanhouden, gebeurde er niets.

Op het marktplein van Huise aangekomen werd halt gehouden en daar ontpopte Bart zich naast zijn optreden als Johan Bruyneel nu tot een heuse Piet Huysentruyt en werden wij getrakteerd op een uitgebreid buffet: eierkoeken, gekoelde drankjes, allerhande koekjes voor de terug rit….. dit was heuse luxe op Huise platse! Bedankt Bart voor zoveel vrijgevigheid. Daarnaast kregen wij van Petra nog een ganse uitleg over de familie Decreton die de eierkoekenfabriek runde maar die nu eieren voor hun eierkoeken gekozen hebben en genieten op één of ander strand in Spanje.

De terugweg lag bezaaid met hellingen en glooiingen: het gouden parcoursbouwersduo had duidelijk alle moeilijkheden geconcentreerd in het tweede deel. Deze inspanningen werden echter met de regelmaat van een klok beloond met prachtige vergezichten.

Slechts één keer kwam een barst in de Pinarello-Colnago tandem. Plots ging de ene naar links en de andere naar rechts. Wilde Willy een ‘Marcske doen met zijn GPS’? of was Geert aan het oefenen met de bel en was zijn concentratie weg? Niemand weet het met zekerheid. In de kortste keren waren we echter opnieuw op pad.

De rit werd afgerond met een klassieke rush langs het kanaal en na een groet gebracht te hebben aan het Leiemonument waar een ganse horde militairen klaarstond om ons de nodige eer te bewijzen, vlogen we Heule binnen. Een mooie rit van 90 km aan een fraai gemiddelde van 26.7, meer moet dat niet zijn (behalve wat meer zon misschien).

Yvan

NVDR: herbeleef de rit op GARMIN http://connect.garmin.com/player/180617877