Verslag van de rit naar Nokere op 15 september 2024

Dresscode bij wielertoeristen: het blijft een moeilijk verhaal. 7 graden aan de start maar er wordt 17 graden verwacht tegen de middag, wat een dilemma, sowieso krijg je het te warm of te koud. En teveel fietsers houden alleen rekening met de temperatuur en niet met de vele andere parameters zoals de wind, de lastigheidsgraad, de hellingen, alcoholverbruik de avond ervoor en het verwachte tempo. Op platse zien wij bij de collega's van de andere clubs al enorm veel lange broeken. Bij ons: niemand!!!! De enige echte Flandriens vind je dus alleen bij de Tinekesvrienden! Meteo Tineke was er weeral boenk op: "een frisse ochtend maar de zon maakt veel goed" en dat op D-6 georakeld door onze weergoeroe vanuit zijn Spaanse strandstoel op basis van zijn waarnemingen met de linkerdikketeen in de Middellandse zee en de natte rechterwijsvinger in de Iberische lucht,isobaren spottend, il faut le faire! Arne komt op de valreep toe aan "De Zoeten" en begint onmiddellijk aan een striptease waarbij hij kreunt: I'm hot, ik ben heet.. Zijn kledij en attributen verspreid op het trottoir ( zie foto) begint hij zijn uitrusting te herschikken, te weinig geloof in meteo Tineke en geen rekening gehouden met de parameters mijn gedacht. De President is opnieuw van de partij na zijn hoogtestage maar we missen voor de 2de opeenvolgende rit Kampioen Yvan die tjoolt met een hardnekkige infectie op de bovenste luchtwegen. Opnieuw miserie na zijn langdurige afwezigheid met de rug- en uitstralingsproblemen. Bestaat er zoiets als de vloek van de Kampioenentrui? Illustere Kampioenen zoals Julian Alaphilippe, Tom Boonen, Mark Dewaele en Philippe Ysebaert kregen er ieder geval ook al mee te maken. We duimen voor Yvan dat hij alsnog de laatste ritten van het seizoen kan meefietsen. Op het programma vandaag een rit naar het schilderachtige Nokere in een regie van Geert de Berggeit die daarmee voor de 2de opeenvolgende zondag aan het commando zit, sterk bezig Geert! Hij heeft geopteerd voor een rustige aanhef langs vlakke wegen maar in Bavikhove liggen wegenwerken als dwarsliggers op ons parcours , flexibel geografisch als we zijn worden die vakkundig ontweken. In Kruishoutem begint het serieuze werk, we golven op en neer en genieten van het pittoreske landschap. Wat is dit toch een mooie streek om in te fietsen zoals knap samengevat door Arne: op en neer, draaien en keren, remmen en weer optrekken, het labeur van de sportieve fietser. Kasseihater Geert toont zich genereus en serveert toch de stenen van Nokereberg als apotheose. Diederik Dolomiet exposeert zijn Italiaanse hoogtestageconditie en fladdert als eerste naar boven druppelsgewijze gevolgd door de rest van de groep. We genieten van de pit- en fotostop op een schattige locatie met prachtige vergezichten en leuke passanten. Na de pauze volgt een spectaculaire afdaling over een verbrokkelde betonweg van de 19de eeuw en Siemen heeft prijs, crevaison klinkt door de wedstrijdradio. Met vereende krachten wordt er vers rubber geïnstalleerd, zie foto's. Mark komt nerveus , gerstenat wacht op hem en we gaan laat thuis zijn. Hij imponeert de wedstrijdleiding en zet die zodanig onder druk dat uit het originele parcours de lus van Moregem wordt geknipt. We naderen Anzegem en t'is weer van dat: Joost kampt met een leegloper! Bijblazen helpt niet dus alweer een verse luchtkamer steken en opblazen met bommen en granaten. Cycloon Boris hebben we vakkundig gedribbeld maar Murphy tackelt ons met de voeten vooruit. Mark krijgt dePresidentiële zegen van de Voorzitter en mag alleen vertrekken naar zijn schuimende heimat, hopelijk heeft hij vlot de weg gevonden. Teamwerk bij de Tinekesvrienden, zie de andere foto, mooi om zien maar ritarchitect Geert verliest bijna zijn vingers bij een communicatiestoornis à la verdediging KV Kortrijk. Joost draait krachtig aan zijn achterwiel terwijl Geert zijn vingers de ketting goedleggen, met een harde vloek kan hij de vingerkootjes net terugtrekken en sparen van amputatie. We missen onze preventieadviseur Brecht. Op de terugweg worden we nog eens gepest door wegenwerken en een aflopende ketting bij Arne zijn vehikel die door specialist Geert al rijdende terug op het kamwiel wordt gedeponeerd, met behoud van al zijn lichaamsdelen. Tegenwind naar huis maar de brede schouders van kopmannen in form Siemen en Diederik zorgen voor een windluw vacuüm waarin de rest van de groep wordt meegezogen. Veilig en content komen we rond de middag toe in onze geliefde Tinekesgemeente. Was weer een prachtige rit, genieten van de natuur en de clubsamenhorigheid, merci Geert en de andere kopmannen. 8 fietsers en 81km aan 25.9 gem, 397hm. President

Sfeerbeelden van de rit naar Nokere op 15 september 2024

Verslag van de Tinekesrit van 8 september 2024

Verslag van de Tinekesrit op 8 september naar Doornik Eén keer per jaar wordt de platse in Heule omgetoverd van een dorpsplein tot een echt feestdorp, één keer per jaar ook is de platse op zondagmorgen het decor van platgestampte blikjes, verloren frietzakken, scherven glas en uitgekotst bier. Vandaar onze strategische beslissing om een paar honderd meter verderop uit te wijken met onze startplaats naar de Zoeten. Een rustige en veilige uitzwaai aan den travers is daarmee verzekerd. Zo’n achttal Tinekesvrienden hadden het feestgedruis overleefd, enkel onze parcourbouwer en berggeit Geert kwam klokslag 8 uur nog sufjes aangetuft, van ver herkenbaar met zijn Remco klakske en zijn rood skufferlink. Prachtig toch, dat West-Vlaams woord voor een fluitje, skufferlink! Wel onmogelijk te vertalen voor Jorge naar het Portugees, hij hield het maar op een Pitto (of was het toch Pita ?). Ook ondergetekende tekende in extremis present want door omstandigheid viel zijn weekendje naar Rotterdam wel in duigen, maar dit zorgde toch voor enige repercussies in het algemeen klassement. Martin haastte zich in volle paniek en in in ware commandostijl in allerijl naar huis om zijn koppositie te vrijwaren, maar tevergeefs, hij kwam net een banddikte te laat. Gelukkig had Geert alweer een zalig ritje in elkaar gebokst dit tot ieders tevredenheid. De rit begon direct met enkele pittige nepen rond Marke en Bellegem om dan via een glooiend landschap richting Doornik te denderen. Via een ongebruikelijke aanhef – was zelf voor de Fondateur nieuw ! - rond de Mont St Aubert werd de col du Jubaru probleemloos gegeseld tot aan de pitstop aan het klein wit kapelletje op het kruispunt van de Rue Guerbion en de Chemin du Vieux Comté. Knap gevonden, Geert! Na een deugddoende pauze vertrokken we met gierende banden richting Heule platse , naar het feest der feesten : De Tinekesfeesten. Het aanlokkelijke vooruitzicht zorgde meteen voor een verticale opstoot van ons tempo – dito gemiddelde. En of iedereen dorst had ! Via Pottes en St Denijs werden de laatste hoogtemeters genoteerd om dan neer te ploffen op het terras van de Dudu waar onmiddellijk verbroederd werden met een pak nieuwe en minder oud-bekenden : oud Tinekesvriend Geert Depoortere, sponsor Hans Beirlandt, en niemand minder dan onze Jo die met Piet Deceuninck een klein ritje had afgewerkt om zijn conditie weer op peil te krijgen. Het moet nu wel gezegd dat het rood pakje van de Ramongs volledig disassocieerde aan onze tafel met onze mooie Tinekesuitrusting ! Piet heeft toch duidelijk de verkeerd keuze gemaakt mijn gedacht. Maar als het Jo ertoe heeft aangezet om volgende week weer aan te sluiten, allez goed dan maar. Welkom back soon Jo, je wordt gemist. Het schoon volk werd alleen maar schoner want niet minder dan 3 ex-Tinekes van Heule kwamen aanschuiven aan onze tafel en zetten zich verleidelijk neer op onze schoot. Als dat geen perfecte afsluit is van onze Tinekesrit ! Geen regisseur had dit beter kunnen bedenken. Dank aan Geert voor dit zeer plezante en alweer vlekkeloos verlopen ritje. Je bent een kanjer van een parcoursbouwer! Omdat je het zo goed doet, mag je volgende week nog eens je duivels ontbinden voor een ritje naar Nokere. Ik kan alvast niet wachten tot zondag! Afspraak om 8u30, iedereen present aub! Joost 80 km, 26 km/h gemiddeld, 476 hm

Sfeerfoto's van de Tinekesrit

Verslag van de rit naar Anzegem van 1 september 2024

We verwisselden dus Heuvelland met Heuleland en startten opnieuw op ons vertrouwd stekje aan de spoorweg, aan ons lokaal De Zoeten Inval. Terwijl onze president vanuit zijn verblijf in Alicante de troepen overschouwt en recupereert van het slopende Tinekesseizoen en Diederik richting Italië is vertrokken , verzamelden 8 vertrouwde gezichten aan de startmeet stipt om 8 u . Elkeen vroeg zich wel ongerust af waar Arne gebleven was want die had zich toch degelijk ingeschreven op onze app ? Zou onze meester nog de laatste hand aan het leggen zijn aan het finale pleidooi in de rechtszaal ? Was hij nog zegedronken na de 1e driepunter sedert mensenheugenis van zijn favoriete voetbalploeg? Of was hij zich nog aan het buigen over de laatste nieuwe wetten ? Want een goed advocaat kent de wet, een hele goede advocaat kent namelijk de rechter, mijn gedacht. Het zijn echter enkel de advocaat en de schilder die wit in zwart kunnen veranderen en omgekeerd. Wat onze advocaat echter niet kon vandaag is juist op tijd komen ! Ons peloton was reeds ter hoogte van Heule Watermolen toen Arne in paniek belde dat hij nog zo graag wilde meerijden. Deze noodkreet konden we niet aan ons laten voorbij gaan en we negeerden de eeuwenlange Tinekesreglementen door toch maar eventjes te wachten en Arne te laten aansluiten. Oud-voorzitter Mark schudde meewarig het hoofd en opperde ; “in mijnen tijd ging het geen woar geweest zijn “. Uiteraard waren we allen zeer opgetogen dat sympathieke Arne uiteindelijk in ons peloton vertoefde temeer hij zich verplicht voelde een glas te trakteren aan de groep. Hij kent duidelijk zijne wereld! Vandaag was Frederik aan zet die voor de eerste keer parcoursbouwer was en duidelijk zijn beste beentje had voorgezet. Na 3 grondige verkenningen om zijn rit te finetunen bleek er dus weer een pareltje geboren te zijn aan onze Tinekes kalender. We zochten al vroeg enkele nijdige hellingen op via Otegem en Heestert om dan via de Tiegemberg en Holstraat het fraaie landelijke Anzegem en Gijzelbrechtegem aan te snijden. Wat een prachtige landschappen, slingerende boerenwegels, en kruidige op en-af-heuveltjes liggen er toch verscholen in onze streek ? Bij de start van de beklimming van de Holstraat rafelde de ketting van Marc nog even van zijn tandwiel maar voor de rest was Murphy in de verste verte niet te bespeuren en verliep de rit vlekkeloos. Via de kasseien van de Varent in Kerkhove fietsten we meer en meer naar de zone van de waarheid rond de Kluisberg. Daar trokken we nog eens alle registers en longen open, want die kuitenbijter blijft toch een taai beest met percentages tot 10% ! Tijdens de pitstop werden de klassementen nog eens overschouwd en blijkt dat Mark in de categorie “championnat electro” met grote voorsprong het klassement aanvoert. We vermoeden dat hij dan ook de eindwinnaar gaat worden in deze discipline? Het was intussen duidelijk dat alle Tinekesvrienden met afgetrainde benen uit verlof zijn gekomen, met bijzondere vermelding voor Jorge en Xavier die zo kwistig rondstrooiden met hun krachten en zich moesten bedwingen om de groep niet definitief achter te laten. Wat een force en conditie ! Maar soms toch wat ten koste van een gestroomlijnd en egaal tempo. Via Celles en Pottes koos Fre voor een wondermooie terugrit langs de Waalse kant van de Schelde en bewees hij tegelijk dat ook hij een parcoursbouwer pur sang is, want zijn rit was af ! Dikke proficiat . Het traktaat van Arne werd met veel smaak geconsumeerd bij een van onze flyer-sponsors Café Faubourg langs de Brugsesteenweg in Kortrijk. Waardin is de bloedeigen vrolijke zus van bekend Kortrijks drummer Gino Kesteloot uit Heule. Dikke merci Frederik voor uw schitterend ritje die we ineens gaan vastprikken op onze kalender de week voor de Tinekes feesten. Tot volgende week voor onze Tinekesrit onder regie van Geert . 9 deelnemers, 25,7 km/h gemiddelde , 82 km, 572 hm Joost

Sfeerbeelden van de rit naar Anzegem op 1 september 2024