contact

Verslag van de rit van 8 april 2012 Kluisbos

Op deze hoogdag van Pasen meldden zich 27 moedigen op het appel en werden door Wim beloond met een streepje achter hun naam.
Alweer geen hoofdredacteur ter plaatse: hij had naar verluidt zijn wekkerradio gezet maar bij het aanhoren van de voetbaluitslagen was hij na het uitvoeren van een vreugdesprong verkeerd neergekomen en met een gezwollen enkel en voorts alleen gekleed met een roodwitte sjerp had hij zich terug neergevleid bij vrouwlief. Onverwacht dommelde hij weer in slaap en dagdroomde dat KVK diezelfde avond nog Club Brugge in de pan zou hakken met 3 -1….. wat een mens allemaal niet kan dromen!
Onder het commando van Willy en Joost werd gekozen voor een rit richting onze Waalse vrienden. We konden er op aan dat dit een prachtige toer zou worden: twee kopmannen met meer dan een eeuw ervaring: dit kon en mocht niet verkeerd lopen.
Het gespreksonderwerp tijdens het begin van de rit was ongetwijfeld Parijs-Roubaix van dezelfde namiddag. Allerhande theorieën, de ene al interessanter dan de andere, werden uitgewisseld. Eén onverlaat, waarschijnlijk nog niet klaar wakker, zei zelfs dat Boonen op 55 km van de aankomst alleen zou wegrijden en dat een halve Skyploeg niet bij machte zou zijn om hem terug te halen…… wat een mens allemaal niet kan dromen!
Onderweg waren enkele mensen stille getuige van een stil, intiem doch heel mooi moment van opperste gezinsgeluk. Dirk pelde een banaantje en gaf stukje per stukje door aan het vrouwtje die dankbaar omwille van dit mooie gebaar de kleinoden dankbaar tot zich nam…. menige traan werd door enkele stoere bonken weggepinkt.
De romantiek moest echter vlug plaats ruimen voor de ruige werkelijkheid want stilaan werden de contouren van de Kluisberg zichtbaar en wist iedereen : de speeltijd is over, vanaf nu wordt het bittere ernst. In de eerste kasseizone die we aandeden, viel ook een eerste ernstig slachtoffer te noteren. Jan, is hij nu lid, kandidaat-lid of stagiair, moest plots de strijd staken wegens een afgebroken pedaal. Geert, sportdirecteur van dienst en voormalig materiaalmeester, sprong blij als de paashaas uit de volgwagen hopende een demonstratie te geven van zijn technisch vernuft. Ondertussen hadden ook enkele andere techneuten zich reeds ontfermd over het getormenteerde vehikel en hun diagnose was eensluidend doch snoeihard: hiermee kon niet verder gereden worden.
De fiets moest en zou een plaats vinden in de BMW van Geert. Deze dikke auto, ongetwijfeld nog een restant van de gouden jaren als lid van het bestuur, kon echter moeilijk naast een hondenkennel nog een hele fiets herbergen. Even werd gedacht om de fiets mee te doen en Jan te laten staan maar toen deze dreigde met het tribunaal van Den Haag en ook de rechten van de mens erbij haalde, werd besloten om mens en machine mee te nemen. De fiets moest sterk gestript worden: wielen eruit, fietslint af, remmen gedemonteerd….. zo slaagde men er toch in alles in de auto te krijgen. De ontgoocheling droop van het gezicht van Jan maar anderzijds was er het voorrecht om naast de ex-materiaalmeester de rit te mogen volgen: weinigen kunnen zeggen dat ze dit ooit hebben mogen beleven.
Omdat men twijfelde of de oorzaak van dit euvel nu kwam door de enorme spierkracht ofwel of dit moedwillig gebeurde om de Kluis te ontwijken, werd beslist om een parlementaire onderzoekscommissie op te richten om deze zaak tot op het bot te onderzoeken. Onze voorzitter, alom gekend omwille van zijn goed gevulde adressenboekje vol belangrijke heren, belde prompt een gewichtig persoon op met de vraag deze commissie te leiden. Deze vroeg echter zo’n hoge opstapvergoeding dat men vreesde voor een tweede Bekaertscenario. Daarnaast besefte iedereen dat dergelijke uitgaven door Raymond nooit zouden worden goedgekeurd op de jaarvergadering. Zo overwon het gezond verstand en werd afgezien van dergelijke commissie. Jan kreeg echter het dwingend verzoek zich volgende week aan te melden met twee nieuwe pedalen die langer meegaan dan 25 km.
Nauwelijks bekomen van deze tegenslag werd de Kluisberg aangesneden en konden de berggeiten hun gang gaan en met een rotvaart werd de bult bedwongen; anderen hielden het bij een meer rustig tempo maar zoals het hoort verzamelden we boven en bood Geert (groten merci!) ons wafels en fruitsap aan. Rambo kon zijn ontgoocheling niet wegstoppen: hij had gehoopt op een zoektocht naar chocolade-eieren maar de paashaas tekende niet present. De grote Wibra-zak die hij de ganse tijd hiervoor had meegezeuld, kieperde hij dan maar in een vuilniszak.
Langs heel mooie baantjes ging het opnieuw richting Heule. Willy en Joost deden hun ijzersterke reputatie als parcoursbouwers-buiten- categorie alle eer aan. Aan een rood licht werd nog een collectieve blaaszwakte vastgesteld die mogelijk het gevolg was van het heel straffe appelsap van Geert. In een minimum van tijd slaagden deze heren echter weg te stoppen wat ze uitgehaald hadden en zwierig en gezwind kwamen we aan bij onze thuishaven.
Daar spoedde iedereen zich huiswaarts in de hoop niets te missen van de ‘urbi et orbi’ en de ‘bedankt voer die bloemme”. Een mooie rit was alweer geschiedenis.

Yvan

NVDR: herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/166364991

3 opmerkingen:

President zei

Lijvig en boeiend stukje proza van Yvan die veel paasinspiratie had en zelfs dromen kan voorspellen!!
Prachtig ritje, veel leden kwamen mij dit zeggen. Wijlen Joseph Morel zou fier zijn op onze parcoursbouwers. Enige ontgoocheling is de regerende champ die ons voor de derde maal verloochent, nu omdat zijn Anneke last had van haar eisprong en persé eieren wou zoeken. Enfin t'is haar gejeund.

Jacques zei

Yvan is blijkbaar niet alleen expert in lange ritten (zie vorige week zijn knalprestatie in de RVV)maar ook in lange, maar daarom niet minder boeiende verslagen. Proficiat Yvan en bedankt. En wat dromen voorspellen betreft : ik denk dat de champ heeft gedroomd dat kvk nog kampioen gaat worden (eat your heart out boeren), wat hem van euforie de start van de rit heeft doen missen.

Red Philip zei

Helaas,driewerf helaas,het moeten sterke schouders zijn die de KVK-weelde kunnen dragen...Dat in combinatie met de eierpuf werd mij fataal...Mare,zondag wederoptreden,dat is beloofd. Prachtig verslag Yvan!