Ritverslag van de laatste rit seizoen 2019 13 oktober Polygone

De laatste rit van het seizoen stond bol van de symboliek. Niet alleen was er het afzwaaigevoel na een boeiend en meeslepend seizoen maar bovenal kondigde Willy, onze geliefde SB/PM, na 31 jaar van trouwe dienst zijn afscheid van de club aan. Hij wou absoluut stoppen op een hoogtepunt en toonde terzelfdertijd veel respect voor de inmiddels op 67 jaar vastgestelde pensioenleeftijd. Dit weerhield Willy er niet van deze week nog overuren te kloppen in dienst van de club : orde scheppen in de clubfinanciën, alle statistieken verwerken in een presentatie, de algemene vergadering voorbereiden en als klap op de vuurpijl bokste hij nog een rit in elkaar. Chapeau voor zoveel dynamiek, zoveel clubliefde, zoveel engagement. Bedankt Willy voor alles en we hopen je nog te kunnen inhuren als flexijobber, het nieuwe paradepaardje van de politiek dat iedereen fit en monter wil houden. Echtgenote Marleen was het voorwerp van positieve discriminatie en werd bereid gevonden de taak van sportdirectrice op zich te nemen. Dit in het verrassende gezelschap van co-sportdirecteur en kleinzoon Eward, zoon van Sven. Marleen combineerde het sportdirecteurschap met de job van paparazzi : zoveel wielerliefde in 1 gezin, het blijft uniek.

Kevin en Willy namen ons mee op verrassingsreis richting Westhoek en zorgden al vlug voor enige afkoeling : de 17 startgraden werden bijna gehalveerd toen een fikse bui onze stuurmanskunst en atletische lijven aan een grondige test onderwierpen. Er wordt op de landbouwakkers steen en been geklaagd over te weinig neerslag maar de regengoden hadden het dit seizoen vaak op ons gemunt. Aan kilometerpaal 26 vond Kevin de tijd rijp om zijn gloednieuwe bolide in primeur voor te stellen door via een lekke band voor enig oponthoud te zorgen. Missie geslaagd en Marleen al direct vol aan de bak.

De tijd dat de laatste rit een sportieve formaliteit is, ligt al een tijdje achter ons. Zo stonden er naast enkele pittige hoogtemeters ook kasseien op het menu : de tenoren kozen positie en dreven met een ruk het tempo de hoogte in. Sven verloor daarbij onderweg zijn zakje waarop Geert Sioen als een volleerde Sherlock Holmes met een loupe het terrein afzocht en zowaar het kleinood vond om het vervolgens te  overhandigen aan zijn rechtmatige eigenaar. Co-sportdirecteur Eward verbaasde zich over het feit dat Sven niet in de voorste gelederen terug te vinden was en ging resoluut verhaal halen over het waarom hiervan. Sterk staaltje oortjesloze peptalk!

Heerlijke pitstop ter hoogte van het Black Watch monument te Zonnebeke waarvoor dank aan Marleen en co. Dit monument eert de bijna 9000 omgekomen soldaten toen de Duitse opmars in 1914 tot staan gebracht werd.  Marleen liet godendrank en passende koekjes aanrukken en we pleegden een lichte vorm van heiligschennis door een herdenkingskroon op het hoofd van de kampioen te posteren. Talrijke unieke foto’s zijn voor eeuwig getuige van deze daad van vriendschappelijk hooliganisme.

In licht benevelde toestand werd de 2^de wedstrijdhelft op gang getrapt en ook hier was de weg bezaaid met enkele sportieve uitdagingen en zorgde de felle tegenwind voor een hoog calorieverbruik. In gestrekte draf ging het richting de Gullegemse Champs Elysées waar traditiegetrouw het seizoen afgesloten werd met boterhammen en gekapt, mosterd en enkel drankjes. De algemene vergadering leverde enkele interessante ideeën op die tijdens het tussenseizoen concreet gestalte zullen gegeven worden.

We sloten op die manier een mooi seizoen af dat ons meermaals leute en plezier in een ongedwongen sfeer bezorgde. Bedankt aan allen voor de fijne zondagse morgens die doorspekt werden met sportieve uitdagingen ons telkens geserveerd door inventieve ritarchitecten.

15 renners, 61 km, 26 gemiddeld en 255 hm.

Tot volgend seizoen!

Red Philip