Verslag van de rit naar de Plugstreets op 5 september 2021
Onder een rode zonnegloed die het beste liet vermoeden, werd om 8 uur verzamelen geblazen. Even paniek toen de Steuvelsvrienden met meer bleken dan onze geliefde vereniging maar algauw kwamen onze leden toe en moesten de Streuveliens met beschaamde kaken toegeven dat ze tegen dergelijk goed geoliede machine nooit zullen opgewassen zijn.
Wie op dat ogenblik echter uitblonk door afwezigheid was de man waarrond het vandaag allemaal draaide, met name onze voorzitter én ritarchitect. Hier en daar vielen al termen als “motie van wantrouwen” en anderen wilden een “impeachment” opstarten …. Maar geen nood; onze voorzitter verscheen 30 seconden voor het officiële startschot op het appèl. Ondanks zijn verleden bij de Post heeft hij blijkbaar ook de precisie van de NMBS in de genen.
Bij de 12 blije vertrekkers was echter geen spoor terug te vinden van de eerste twee uit onze rangschikking. Filip zat op dat eigenste moment nagelbijtend aan de balie van de luchthaven, klaar om naar Portugal te vertrekken, of moeten we zeggen ontvoerd te worden. Heimelijk had hij nog allerhande stukken metaal in zijn valies gestopt in de hoop dat men hem niet ging laten vertrekken maar dit bleek ijdele hoop. Ook had hij thuis zijn paspoort laten liggen maar vrouwlief had dat maneuver door…In het vliegtuig zag hij zijn titel letterlijk en figuurlijk in de wolken verdwijnen…..
Maar ook van nummer twee geen spoor te bekennen. Navraag leerde dat ook Piet met het vliegtuig het ruime sop had gekozen richting Pizza. Wij menen dat het geen toeval is dat de nummers 1 en 2 er plots de brui aan gaven: maandenlang de stand aanvoeren, gaat immers gepaard met stress, tal van mensen die je aanspreken over je prestaties, slapeloze nachten, hartkloppingen, …. Kortom Simon Biles-toestanden die er onze koplopers toe noopten de rust en de anonimiteit op te zoeken in regio’s waar ze nog anoniem om een brood of een ferm biefstuk kunnen gaan. We hopen dat ze herboren mogen terugkeren !
Wie er ondertussen heel rustig bij bleef, was de derde in het klassement, met name “Bing” Mark. Bij de opmerking van uw redacteur-ter-plaatse “Uw titelkansen stijgen”, reageerde hij laconiek… “stakik zo oge in tklassement ? kwist er nieten van, we goan zien wadadder van komt”. Iemand als Mark, met talrijke jaren van dienst op de teller en houder van verschillende kampioenetitels is niet zo snel uit het lood te slaan.
Kortom, de strijd is nog niet gestreden en er zal keihard gebikkeld worden. Huurt Filip nog een privé charter om zondag aan de start te komen? Wordt hij door de ploeg van 11 miljoen gerepatrieerd met een C130 omwille van het hoger staatsbelang dat op het spel staat? Kan Piet zich nog voor zondag naar Heule reppen? Allemaal vraagtekens … komt daarbij dat het volgende week Tinekesweekend is en dat het een open vraag is of de levers van de titelpretendenten het zondag gaan toelaten de fiets te bestijgen…
En ja, tussen al deze interessante weetjes en praatjes werd in een fiks tempo onder impuls van de voorzitter en Kevin richting Plugstreets gestoven. Het mag duidelijk zijn dat de Tinekesvrienden ook na het verlof nog steeds in optima form zijn en voor we goed beseften was het tijd voor een break aan het monument ter herinnering aan de voetbalwedstrijd op een kerstavond van de eerste wereldoorlog tijdens een kortstondige wapenstilstand. Onze voorzitter etaleerde hier naast zijn alomgekende fietscapaciteiten ook zijn technisch voetbalvernuft waarbij zelfs Messi en Ronaldo zouden verbleken. Zoekt KVK nog een ervaren rat ? Ondertussen kregen we ook de melding dat Simon jarig was en dus bij deze “Proficiat Simon!”.
Wie dacht dat het nu wat makkelijker zou worden, had het verkeerd voor want Martin had duidelijk voor een terugweg gezorgd waarbij elke bult in de omtrek ingeschakeld werd. Daarbij werd nog een vrij tempo georganiseerd van Wulvergem naar Wijtschate waarbij kon vastgesteld worden dat er van competitiemoeheid bij onze leden geen enkele sprake is. Opmerkelijk was tevens de keiharde demarrage van Geert met de boodschap “I’m back bitches, there is life after Corona!”. Blij je weer in ons midden te hebben Geert!.
In Wijtschate werd even getemporiseerd en werden leuke quotes uit eigen kweek geciteerd “kiek nie in mien scjchuven”, “joe want som shit of mouse”. We waren immers op het pleintje waar tal van opnames van die serie werden gemaakt.
Op de terugweg nog opgemerkt bezoek van de zoon en kleinkinderen van de voorzitter die blijkbaar kan rekenen op een steeds groter worden supportersschare. Verbazing en bewondering alom toen bleek dat de kleinzoon van een wedstrijd kwam waar hij 7 keer gescoord had. Misschien zou KVK dus beter de opa laten voor wat hij is en de pijlen richten op de kleinzoon.
In Moorsele werd nog even tevergeefs halt gehouden bij Arne voor een bezoekje na zijn zware tuimelperte verleden week want Arne had in extremis een revalidatietrip geboekt! Ondertussen was Kevin al naar Wevelgem gestoven om vlug wat tussen de kiezen te steken want een bijkomende training voor de Amstel God Race volgende week stond nog op het programma. En blijkbaar is hij de enige niet die het internationaal ziet; ook Diederik vertrekt binnenkort naar de Vogezen, kwestie van onze sponsoren ook buiten de schaduw van de kerktoren in beeld te brengen. Succes aan beiden !
En dus konden we nu ook de boeken sluiten voor de mooie rit van 5 september met 12 deelnemers, een totaalafstand van 89 km en een gemiddelde van 26.9 km/uur.
Yvan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
We weten het al langer: de Tinekesvrienden zijn een vat vol talenten! Briljant, boeiend meeslepend verslag van onze Yvan waarvoor velen dank!!!
Wat een schitterend verslag! Gespierd en vol metaforen met een beklijvend relaas over de razend spannende podiumstrijd. Als gegijzelde lijd ik momenteel aan het syndroom van Stockholm : de gijzelnemers vallen mee en de octopussen zijn eetbaar.
Verslag werd erg gesmaakt ! Klasse Yvan.
Tripadvisor.
Een reactie posten