Verslag van de rit naar Anzegem van 1 september 2024

We verwisselden dus Heuvelland met Heuleland en startten opnieuw op ons vertrouwd stekje aan de spoorweg, aan ons lokaal De Zoeten Inval. Terwijl onze president vanuit zijn verblijf in Alicante de troepen overschouwt en recupereert van het slopende Tinekesseizoen en Diederik richting Italië is vertrokken , verzamelden 8 vertrouwde gezichten aan de startmeet stipt om 8 u . Elkeen vroeg zich wel ongerust af waar Arne gebleven was want die had zich toch degelijk ingeschreven op onze app ? Zou onze meester nog de laatste hand aan het leggen zijn aan het finale pleidooi in de rechtszaal ? Was hij nog zegedronken na de 1e driepunter sedert mensenheugenis van zijn favoriete voetbalploeg? Of was hij zich nog aan het buigen over de laatste nieuwe wetten ? Want een goed advocaat kent de wet, een hele goede advocaat kent namelijk de rechter, mijn gedacht. Het zijn echter enkel de advocaat en de schilder die wit in zwart kunnen veranderen en omgekeerd. Wat onze advocaat echter niet kon vandaag is juist op tijd komen ! Ons peloton was reeds ter hoogte van Heule Watermolen toen Arne in paniek belde dat hij nog zo graag wilde meerijden. Deze noodkreet konden we niet aan ons laten voorbij gaan en we negeerden de eeuwenlange Tinekesreglementen door toch maar eventjes te wachten en Arne te laten aansluiten. Oud-voorzitter Mark schudde meewarig het hoofd en opperde ; “in mijnen tijd ging het geen woar geweest zijn “. Uiteraard waren we allen zeer opgetogen dat sympathieke Arne uiteindelijk in ons peloton vertoefde temeer hij zich verplicht voelde een glas te trakteren aan de groep. Hij kent duidelijk zijne wereld! Vandaag was Frederik aan zet die voor de eerste keer parcoursbouwer was en duidelijk zijn beste beentje had voorgezet. Na 3 grondige verkenningen om zijn rit te finetunen bleek er dus weer een pareltje geboren te zijn aan onze Tinekes kalender. We zochten al vroeg enkele nijdige hellingen op via Otegem en Heestert om dan via de Tiegemberg en Holstraat het fraaie landelijke Anzegem en Gijzelbrechtegem aan te snijden. Wat een prachtige landschappen, slingerende boerenwegels, en kruidige op en-af-heuveltjes liggen er toch verscholen in onze streek ? Bij de start van de beklimming van de Holstraat rafelde de ketting van Marc nog even van zijn tandwiel maar voor de rest was Murphy in de verste verte niet te bespeuren en verliep de rit vlekkeloos. Via de kasseien van de Varent in Kerkhove fietsten we meer en meer naar de zone van de waarheid rond de Kluisberg. Daar trokken we nog eens alle registers en longen open, want die kuitenbijter blijft toch een taai beest met percentages tot 10% ! Tijdens de pitstop werden de klassementen nog eens overschouwd en blijkt dat Mark in de categorie “championnat electro” met grote voorsprong het klassement aanvoert. We vermoeden dat hij dan ook de eindwinnaar gaat worden in deze discipline? Het was intussen duidelijk dat alle Tinekesvrienden met afgetrainde benen uit verlof zijn gekomen, met bijzondere vermelding voor Jorge en Xavier die zo kwistig rondstrooiden met hun krachten en zich moesten bedwingen om de groep niet definitief achter te laten. Wat een force en conditie ! Maar soms toch wat ten koste van een gestroomlijnd en egaal tempo. Via Celles en Pottes koos Fre voor een wondermooie terugrit langs de Waalse kant van de Schelde en bewees hij tegelijk dat ook hij een parcoursbouwer pur sang is, want zijn rit was af ! Dikke proficiat . Het traktaat van Arne werd met veel smaak geconsumeerd bij een van onze flyer-sponsors Café Faubourg langs de Brugsesteenweg in Kortrijk. Waardin is de bloedeigen vrolijke zus van bekend Kortrijks drummer Gino Kesteloot uit Heule. Dikke merci Frederik voor uw schitterend ritje die we ineens gaan vastprikken op onze kalender de week voor de Tinekes feesten. Tot volgende week voor onze Tinekesrit onder regie van Geert . 9 deelnemers, 25,7 km/h gemiddelde , 82 km, 572 hm Joost