T’ begin
Nog steeds bezeten van onze sport
op zondag ons favoriete transport.
Met ons atletisch figuur,
houden we van de sportcultuur.
Door voortdurend goed te bewegen,
hebben we nog steeds geen buik gekregen.
Blijf doorgaan met dit tijdverdrijf,
daardoor hou je lang een lekker lijf.
Fietsend in een zeemleren broek,
hebben we echt een snelle look.
Een aerodynamische gestalte,
met een groot sportief gehalte.
We zijn echt geweldig stoer,
op ons blinkend vervoer.
We gaan er dus opnieuw voor gaan
en er bijna iedere zondag staan.
pantani
verslag van de rit van 28 februari
Eerste rit van het gloednieuwe seizoen en meteen maakten we kennis met maartse buien in februari.
De meest professionele club onder de wielertoeristen pakte tevens uit met een gloednieuw lokaal als vertrekplaats : “Ten Koetshuize” in Heule,locatie gelegen recht tegenover het statige stadhuis van toen Heule nog een zelfstandige gemeente was. De sleutel van het materiaallokaal annex WC werd plechtig overhandigd aan de regerende kampioen in de veronderstelling dat hij voor de 3de opeenvolgende keer nu in Keizerlijk ornaat opnieuw de hoogste trede van het podium zal bestijgen. Het valt nog af te wachten of hij zomaar een vrijgeleide krijgt naar eeuwige roem in het wielerterrorismerijk.15 leden van de Tenteploeg vonden probleemloos de weg naar de nieuwe startplaats,de andere helft gaf de voorkeur aan een (hopelijk) dampend wind-en regenloos bed in gezelschap van moeder de vrouw die manlief voor zoveel trouw wel eens in de pistolets zou mogen zetten. Naar verluidt overweegt een meerderheid van het bestuur om hiervoor een “mietjesprijs” in het leven te roepen die eveneens zou uitgereikt worden op de kampioenenviering. Benieuwd wie het mietje van 2010 wordt…
Kevin was de fiere bezitter van de eerste premature lekke band die hij opliep tussen woon-en vertrekplaats. Het belette hem evenwel niet klokvast aan de start te verschijnen wat hem meteen de prijs van de meest strijdlustigste opleverde.Overhandiging eveneens op de kampioenenviering op…27/11/2010.
Van het aangekondigde nieuwe aluminium –en carbonmateriaal bleek weinig te zien want de weergoden deden de bezitters van de nieuwe rijtuigen teruggrijpen naar hun oude stalen ros dat geen krimp gaf in deze hectische weersomstandigheden. Uitzondering op de regel was niemand minder dan Don Felipe de Rambo die het nieuwe materiaal aan een grondige en geslaagde test onderwierp.
Good old fondateur Mark,beter bekend als dé gps van de club,troonde een gehalveerd peloton mee richting Komen. Onder een striemende regen en een geselende wind werden de nog stijve kuiten warmgedraaid. Kevin en Ringo gaven meteen blijk van een ijzersterke conditie terwijl youngster Tim de benen wijselijk stil hield na een virusaanval die hem tijdens de voorbije week 5 kg aan lichaamsgewicht kostte.
Murphy besloot dat de jarige Guy een lekke band verdiende die onze sportdirecteur Yvan meteen uit zijn winterslaap deed ontwaken. De sportdirecteur met de pet zette alle zeilen bij zodat het oponthoud tot een minimum beperkt bleef. Even verderop kreeg Kevin het opnieuw aan de stok met een willoze binnenband die het deze keer evenwel moest stellen met wat gebakken lucht.
Bernard testte nog even de gladheid van een riooldeksel en kreeg hiervoor bijna de prijs van 1e pechvogel van het seizoen. Zijn stuurmanskunst kon evenwel een dodelijk tuimelperte in extremis vermijden.
Het werd een rustige finale in het centrum van Heule. De demonische weersomstandigheden hadden de Tinekeshelden dermate afgepeigerd dat niemand nog zin had in een demarrage.
Verkleed als waterkiekens werd de thuishaven bereikt.
15 renners maalden 60 km af tegen een gemiddelde snelheid van 24 km/uur.
Tot zondag!
De meest professionele club onder de wielertoeristen pakte tevens uit met een gloednieuw lokaal als vertrekplaats : “Ten Koetshuize” in Heule,locatie gelegen recht tegenover het statige stadhuis van toen Heule nog een zelfstandige gemeente was. De sleutel van het materiaallokaal annex WC werd plechtig overhandigd aan de regerende kampioen in de veronderstelling dat hij voor de 3de opeenvolgende keer nu in Keizerlijk ornaat opnieuw de hoogste trede van het podium zal bestijgen. Het valt nog af te wachten of hij zomaar een vrijgeleide krijgt naar eeuwige roem in het wielerterrorismerijk.15 leden van de Tenteploeg vonden probleemloos de weg naar de nieuwe startplaats,de andere helft gaf de voorkeur aan een (hopelijk) dampend wind-en regenloos bed in gezelschap van moeder de vrouw die manlief voor zoveel trouw wel eens in de pistolets zou mogen zetten. Naar verluidt overweegt een meerderheid van het bestuur om hiervoor een “mietjesprijs” in het leven te roepen die eveneens zou uitgereikt worden op de kampioenenviering. Benieuwd wie het mietje van 2010 wordt…
Kevin was de fiere bezitter van de eerste premature lekke band die hij opliep tussen woon-en vertrekplaats. Het belette hem evenwel niet klokvast aan de start te verschijnen wat hem meteen de prijs van de meest strijdlustigste opleverde.Overhandiging eveneens op de kampioenenviering op…27/11/2010.
Van het aangekondigde nieuwe aluminium –en carbonmateriaal bleek weinig te zien want de weergoden deden de bezitters van de nieuwe rijtuigen teruggrijpen naar hun oude stalen ros dat geen krimp gaf in deze hectische weersomstandigheden. Uitzondering op de regel was niemand minder dan Don Felipe de Rambo die het nieuwe materiaal aan een grondige en geslaagde test onderwierp.
Good old fondateur Mark,beter bekend als dé gps van de club,troonde een gehalveerd peloton mee richting Komen. Onder een striemende regen en een geselende wind werden de nog stijve kuiten warmgedraaid. Kevin en Ringo gaven meteen blijk van een ijzersterke conditie terwijl youngster Tim de benen wijselijk stil hield na een virusaanval die hem tijdens de voorbije week 5 kg aan lichaamsgewicht kostte.
Murphy besloot dat de jarige Guy een lekke band verdiende die onze sportdirecteur Yvan meteen uit zijn winterslaap deed ontwaken. De sportdirecteur met de pet zette alle zeilen bij zodat het oponthoud tot een minimum beperkt bleef. Even verderop kreeg Kevin het opnieuw aan de stok met een willoze binnenband die het deze keer evenwel moest stellen met wat gebakken lucht.
Bernard testte nog even de gladheid van een riooldeksel en kreeg hiervoor bijna de prijs van 1e pechvogel van het seizoen. Zijn stuurmanskunst kon evenwel een dodelijk tuimelperte in extremis vermijden.
Het werd een rustige finale in het centrum van Heule. De demonische weersomstandigheden hadden de Tinekeshelden dermate afgepeigerd dat niemand nog zin had in een demarrage.
Verkleed als waterkiekens werd de thuishaven bereikt.
15 renners maalden 60 km af tegen een gemiddelde snelheid van 24 km/uur.
Tot zondag!
woordje van de voorzitter voor het nieuwe seizoen
Beste Tinekesvrienden
ik weet het, na een lange , harde winter trappelen jullie van ongeduld om aan het nieuwe seizoen te beginnen.
Het bestuur is er klaar voor: 31 prachtige ritten liggen voor jullie klaar. We fietsen verder op de ingeslagen weg: wat we zelf doen, doen we beter. Meer pareltjes van eigen makelij en minder rally's.
Voor het klassement wordt het opnieuw razend spannend: Keizer Philippe, Tsaar Tchmil of toch nog een derde hond? We weten het eind september.
tot zondag om 9u voor de eerste rit
President
ik weet het, na een lange , harde winter trappelen jullie van ongeduld om aan het nieuwe seizoen te beginnen.
Het bestuur is er klaar voor: 31 prachtige ritten liggen voor jullie klaar. We fietsen verder op de ingeslagen weg: wat we zelf doen, doen we beter. Meer pareltjes van eigen makelij en minder rally's.
Voor het klassement wordt het opnieuw razend spannend: Keizer Philippe, Tsaar Tchmil of toch nog een derde hond? We weten het eind september.
tot zondag om 9u voor de eerste rit
President
Abonneren op:
Posts (Atom)