Verslag van de rit van 12 augustus 2012 Fiertel Ronse

19 deelnemers meldden zich onder een veelbelovende mooie hemel. Het  toenemend deelnemersaantal toonde aan dat de meeste vakantiegangers stilaan het vertrouwde nest hebben opgezocht en zich weer concentreren op hun corebusiness, met name de Tinekesvrienden.

10 seconden voor 7.30 verscheen een totaal ontredderde voorzitter: de werkdruk van de laatste weken had hem volledig onderuit gehaald. Alle bestuursdaden tot een goed einde brengen én wekelijks het verslag schrijven hadden hem mentaal  totaal ontredderd. Vooral het gebrek aan inspiratie had hem de laatste tijd sterk parten gespeeld: het voortdurend nadenken over de inhoud van zijn artikels bezorgde hem slapeloze nachten met als gevolg dat hij ging woelen in zijn bed waardoor op zijn beurt dit danig op de heupen begon te werken van de vrouw waardoor ook de huiselijke vrede in gevaar kwam… Voeg daarbij nog de schabouwelijke uitslag van zijn o zo geliefde wit-rode vereniging waardoor het echt wel te veel kan worden om door 1 mens te dragen. Naar het schijnt, was de voorzitter al om 7.20 in het park van Heule aanwezig maar verkoos hij om zich nog 10 minuten te verschuilen achter een dikke boom om op die manier zo lang mogelijk uit het zicht van de collega’s te blijven… Het was dan ook op beide knieën dat hij smeekte om de verslaggeving over te nemen. Om zijn gezin te redden, heb ik dan maar ja gezegd.

Ook Jacques was van de partij met een opgelapt vehikel. Omdat de fietsenmaker nog in verlof was, had hij eigenhandig een grote nagel door zijn kader geklopt waardoor zijn zadel opnieuw vast op zijn fiets stond: iets dat toch altijd handig is bij het fietsen. Vol ontzag luisterden wij naar zijn uitleg en leerden wij dat zelfs ambtenaren van financiën bepaalde capaciteiten kunnen hebben.

Bjorn was sportbestuurder van dienst en dat heeft zo zijn gevolgen: desnoods kon de helft van de aanwezige renners met fiets en al vervoerd worden in de enige en onvervalste Duthoo-camionette en dat kon nodig zijn want vandaag ging het richting Ronse en zelfs de grootste kierewiet weet dat het daar niet bepaald vlak is.

Gangmakers waren het onverwoestbare duo Willy en Geert. Blindelings mag en kan je die mannen volgen. Naar het schijnt,  stapt Willy de laatste tijd nog enkel van zijn fiets om te eten, te slapen en naar het toilet te gaan. Eerst heeft hij zelfs nog geprobeerd om te eten tijdens  het fietsen maar het snijden van een chateaubriand op zijn bovenbuis zorgde voor nogal wat ongemak en krassen op zijn mooie Colnago waardoor hij van dit idee  is afgestapt.

In de aanloop naar de Tiegemberg moest het peloton stoppen omdat Geert van versnelling wilde veranderen en zijn ketting manueel op een groter kroontje plaatste. Enige uitleg over die ‘stokskes aan het stuur’ leerde hem echter dat je ook zo kunt schakelen. Blij om deze wijsheid bleef Geert de rest van de voormiddag hiermee oefenen waardoor we hem de ganse dag niet meer gehoord hebben.

Bij de aanloop van de Tiegemberg floot Willy haast de longen uit zijn lijf om kandidaat-aanvallers uit te nodigen voor een sprintje bergop. Niemand die zich geroepen voelde, duidelijk wetende dat er veel meer zou komen, behalve Guy Devos die met een niet ongevaarlijke rechts-inhaal-beweging ten aanval trok maar verder niemand kon beroeren om mee te gaan. Derhalve kon Guy boven even genieten van het” Lonely-at- the-Topgevoel”.

De kasseien van de Varent stonden ook op het menu en dienden vooral om de deelnemers wakker te schudden. Ondertussen leerde het angstzweet op het gezicht van de fondateur en de toenemende stilte in peloton dat de speeltijd stilaan over was en dat het tijd was voor het zwaardere werk. Dit bleek terecht: als aperitiefhapje werd de Kuitholstraat opgevlogen  en om te bekomen werd halt gehouden aan ons ‘schoolke’ waar niemand de naam van kent en waar Bjorn trakteerde op drank en allerhande koeken. Even was er ongerustheid omdat men meende dat iedereen een stuk Cyproc ging krijgen om op te kauwen maar deze vrees bleek ongegrond. Bedankt Bjorn !

Daarna ging het in gestrekte draf naar de hoofdschotel, met name de Fiertel met stukken van 21 % hellingsgraad waar kwikzilveren David als eerste de top bereikte, gevolgd door Bart en Yvan met in de nabijheid Pantani, duidelijk terend op zijn 7cols-conditie.

Daarna werd de steven weer gericht naar Heule en werden we op de terugweg nog verrast door Marc die, enigszins geholpen door de hand- en spandiensten van enkele collega’s, op de kleine hellingen rond Kortrijk nog het ganse peloton in flarden reed.

Terug in Kortrijk werd totaal onverwacht nog halt gehouden ten huize Guy Devos waar we allemaal twee sportpakketten met allerhande sportvoeding en –drank in ontvangst mochten nemen. Sinterklaas is dus niet alleen actief tijdens de maand december. Bedankt Guy!

De rit werd er ook ontbonden en dank zij het puike voorbereidende werk van Willy mogen wij opnieuw een rit met 5 sterren toevoegen aan het reeds welgevulde geschiedenisboek van de Tinekesvrienden …….

95 km aan 26,3 gem. 656 hoogtemeters

Yvan

NVDR : herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/210110282