Verslag van de rit van 5 augustus 2012 Carrefour de l'Arbre

De President heeft het niet onder de markt (bis): Pantani zit nog altijd tussen zijn 7 colletjes en dus moet de voorzitter nog altijd het materiaalkot openen en sluiten , daarbij nog eens  het verslag schrijven, en vandaag moet hij zelfs de ganse dag op kop rijden!  Op het programma zijn  kasseiklassieker naar de Hel van Parijs-Roubaix. 13 kasseifretters voelen zich geroepen, sommige staan zelfs met speciaal materiaal aan de start. Bart Vanmarcke heeft tussen zijn 17 reservefietsen nog een stalen vehikel met speciale zanten en banden gevonden en Geert Depoortere II probeert zijn kassei-allergie te overwinnen met zijn winterbeestje. Ook Bernard staat nog eens aan de start, zij het gemotoriseerd. Hij slaat hiermee 2 vliegen in één klap: zo komt hij aan 10 ritten  zonder kans op nog eens een tuimelperte.  Bernard heeft zijn zoon meegebracht die de rit zal meefietsen op MTB. De rijzige jongeman heeft duidelijk het atletisch postuur van zijn nonkel Willy de coiffeur!! Of hij graag op den trekzak speelt is de redactie niet bekend. We verwelkomen eveneens tal van terugkerende verlofgangers oa Dieter uit Kos, Yvan uit de Gers en Il d’Oleron en de Fondateur en Geert Depoortere I, terug van hoogtestage uit het Kaunertal waar de 2 boezemvrienden menig cols hebben overwonnen , zij het deze van  de halveliters Weissbier. De PM neemt samen met de President het voortouw en we fietsen richting zuiden. Een eerste kasseistrook thv Dottenijs wordt als  borrelhapje geserveerd. De tweede daarentegen krijgt 4* en verhakkelt het peloton. De Fondateur heeft last van een klotsende maag en sluit de rij. De volgende strook wordt met enige zin voor overdrijving aangekondigd als “ le Petit kwaremont” en ziet er erger uit dan hij is. We zijn in Lamain en Hertain, een vergeten stukje België dat in het feodaal tijdperk is blijven hangen. De openbare weg loopt er dwars door een boerenhof en we moeten geconcentreerd laveren tussen de putten en den koeiendrek.  Na 47 km bereiken we Carrefour de l’Arbre, de gevreesde scherprechter uit Paris-Roubaix. Enkelen hebben nog de moed om de strook van 2,5km op en af te rijden tot aan het restaurant met dezelfde naam. Bart Vanmarcke test zijn ijzeren paard en wordt gevolgd door Bjorn, Geert Depoortere II, Dieter, President, Yvan ,geletruidrager Ronny en gastrijder Jurgen. Bij terugkomst wordt onder een stralende zon de break genomen: wafels en fruitsap aangeboden door Bernard waarvoor dank. De terugweg wordt aan een opgevoerd tempo afgelegd, wind in ’t gat en bergaf. De  2 laatste stroken worden door het peleton afgeteld: strook 5 in Néchin, een thuisverpleegster staat met haar wagentje dwars over de kasseien en de knappe deerne wordt bijna clubverpleegster voor sommigen. Strook 6 in Evregnies zorgt door de zijwind voor versnippering. Alleen de President wacht de Fondateur op, de rest rijdt niet gehinderd door enige vorm van parcourskennis altijd maar door, ze missen de juiste afslag en Bernard moet ze met zijn vierwieler  tot de orde roepen. Regel 1 & 2 van de club: na de kopman blijven en na een vrij tempo wachten op de overige leden! Na de hergroepering komt Bjorn nog wat kopwerk doen en na de afdaling van de Pauvre Leute laten we ons uitbollen tot in Heule. En zonder  materiaalpech hé, ge ziet dat die verhaaltjes als "kasseien zijn slecht voor het materiaal" fabelkes zijn. Alleen fiscaal adviseur Jacques zit plots 10cm lager op zijn kader wegens een losse TREKvijs maar dat kan de vreugde door de geslaagde rit niet temperen. 87km en 26,8 gem. Nog een echt gebeurde anekdote als afsluiter: de president sluit het materiaal samen met Bernard weg en keuvelt buiten nog wat met zoon Jurgen tot er plots hard van binnenuit op de deur van het lokaal wordt geklopt: Bernard was nog eens naar het wc en de voorzitter had de buitendeur al afgesloten. De Streuvelvrienden gingen hem volgende week wel terugvinden….

President

Herbeleef de rit op garmin http://connect.garmin.com/player/207370130