contact

Verslag van de rit van 21 september 2014 Langemark


Druilerig weertje boven “Ten Koetshuize”. Toch 19 flandriens aan de aftrap van deze voorlaatste etappe van het prachtige clubgebeuren 2014. Onder de afwezigen noteren we oa de eminente clubschrijver Red Philippe, last van pijn aan zijn goesting na een slopend seizoen, en onze skatbewaarder Willy, last van pijn aan zijn supportersgevoel na de zoveelste pijnlijke nederlaag van zijn ploegske uit Zulte. De KVK-sups zitten in een zetel , zelfs met een forfaitscore aan de rood-witte broek blijven we voor de boeren in het klassement! Ook fuifbeest Guy mankeert op het appel en geeft hiermee zijn podiumplaats door aan Fondateur Mark.  Gezien de penibele meteo merken we aan de start alle soorten vehikels op: van het ordinaire carbon over aluminium tot old-fashion ijzer. Van racefietsen over crossfietsen tot de mountainbike van potentieel Keizer Ronny. En van vehikels gesproken: de service-course is vandaag in de bekwame handen van Bjorn die is uitgerukt met zijn werfcamionette of is het een minicamion? Feit is dat de voltallige Streuvelsvrienden in de laadruimte van het imposante voertuig er zonder probleem een algemene vergadering kunnen in houden.

Onder leiding van ex-SG Jacques trekken we ons stipt om 8u op gang richting Langemark. De motregen houdt ons gezelschap, het is nog halfdonker,  de autolichten van de volgwagen en het laveren tussen de vallende bladeren baden ons in een “Parijs-Tours” sfeer, een echte eindeseizoensklassieker dus. Net voor Steenbekebos houdt een waaier van 9 vriesganzen ons gezelschap waarbij zij er ons elegant op wijzen dat de Herfst heden is begonnen. En om er ons eveneens aan te herinneren dat het cyclocrossseizoen nu ook is gestart ploeteren we aan wegenwerken in Oekene door 10 cm modder…

Na een originele landelijke tocht langs en door Moorslede komt Passendale in zicht. Dit onooglijk dorpje is in het Britse geheugen gegrift door de bestseller “they called it Passchendaele, we called it hell!”. Honderdduizenden soldaten sneuvelden in 1917 bij de bestorming van de heuvelrug die wij keuvelend opfietsen.

Break in Langemark, ter gelegenheid van openboerderijendag (wreed succes in Waregem en omstreken) aan de oprit van een landbouwbedrijf. Bjorn scoort met zijn zelfgemaakte potting ofte broodpudding!! Ongelooflijk wat men met restjes Gyproc kan produceren en fabriceren. Het smaakt in ieder geval, hartelijk dank Bjorn!!

De terugweg wordt aangevat en de wegen blijven verraderlijk glibberig. Net na de passage aan de grootste Britse begraafplaats op het Europese vasteland brengt Petra een ultiem eerbetoon aan de slachtoffers van de zinloze veldslagen van WO I. In het opdraaien van de Tynecotstraat stuikt Petra te gronde en vermengt haar bloed, zweet en tranen met de morzels grond waar 97 jaar geleden heftig om werd gevochten. De karavaan komt abrupt tot stilstand. Petra wordt opgetild en opgepept door de ongebreidelde teamspirit van de Tinekesvrienden. Haar carrosserie en fiets komen er quasi ongeschonden uit. Haar fietsbroek daarentegen kent vanaf nu een sexy gaatjespatroon dat niet zou misstaan op de catwalk van een naar aandacht smekende modegoeroe. Dapper fietst ze verder en bedwingt ze zelfs de laatste hellingen van de dag in de eerste gelederen!! Bravo Petra!!

De laatste meldingen op radio Tour gaan over Ringo (lekke band) en Rambo (nukkig versnellingsapparaat). Bevuild en bemodderd bollen we onder een priemend zonnetje tevreden Heule binnen. Heel leuke rit waarvoor proficiat en dank aan parcoursbouwer Jacques en zijn co-piloot Kevin. 77 km aan 26,2 gem.

 

President
NVDR: herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/jsPlayer/596529785

3 opmerkingen:

ex S-G zei

Aan briljante verslaggevers geen gebrek in de club : proficiat aan de voorzitter voor zijn prachtige invalbeurt op het literaire veld. Spoedig herstel voor Petra. Een kleine rechtzetting : de gemiddelde snelheid was eigenlijk 43,5 km p/u, maar door het voorzichtige bochtenwerk ingevolge de regen bedroeg het algemeen gemiddelde uiteindelijk slechts 26,2 kmp/u.

Skatbewaarder zei

Zouden wij geen afvaardiging sturen naar het Groot Nederlands Dictee., wat een dichters in onze club, Gwiedo Gezwelle zou er van blozen.
Ik durf mij bijna niet meer tonen, rood van schaamte van mijn ploegske. Maar ik heb nog slechtere gezien.

Red Philip zei

Subliem verslag! Ik gleed bijna uit mijn glibberige zetel en voel de plaatsvervangende pijn van een geblutste en gebuilde Petra, een vrouwelijke Flandrien om u tegen te zeggen! Kan er mij iemand een handleiding bezorgen van de buienradar, ik begrijp daar geen druppel van. Eén pluspunt : mijne vélo bleef droog...