contact

Verslag van de rit van 12 april 2015 Campin-en-Pévèle


Na een hete vrijdag en een twijfelende zaterdag kondigde zondag wielerhoogdag zich veelbelovend aan. Toch voelen de ochtendlijke temperaturen nog steeds behoorlijk fris aan voor de tijd van het jaar. Dit weerspiegelt zich vooral op de zondagse catwalk waaraan Ten Koetshuize zich steeds opnieuw vergaapt : geen gevaar voor nipplegate of ontluikende borsthaartoestanden, maar eerder flink ingepakte en ingeduffelde mannenlijven waarbij kuiten, biceps en uit de kluiten gewassen buikspieren de show stalen. Deze keer geen vrouwelijk schoon aan de start hetgeen de moral en de motivatie enigszins naar beneden afrondde. We konden wel enkele helden opnieuw in de armen sluiten : zo vierden de Parisiens Pantani, Wesley en Bjorn hun wederoptreden bij de elite terwijl ook Ronderenner Yvan zijn opwachting maakte aan de inschrijvingstafel. Red Philip kreeg met onmiddellijke ingang zijn C4 als MM a.i. Uit analyse van de ritgegevens blijkt nl. dat tot op heden niemand nog lek wou rijden (clubrecord?). Er werden evenmin kandidaten bereid gevonden hun derailleur stuk te trappen of om eens een salto mortale uit te voeren. Voor elk bedrijf dat zichzelf respecteert is de conclusie dan overduidelijk :  no work, no job. Voor deze Helletocht hadden we ook  gehoopt op bijstand van het Belgisch Leger. Helaas, driewerf helaas, het asfaltjeannetgehalte van onze Defensie is niet langer compatibel met deze kei van een klassieker. Ook Rambo, krijger van vele oorlogen, gaf verstek : hij ontwaakte om halfdrie met een onverteerbare steen op zijn maag. Voorts merkten we een verrassende naam op achter het stuur van de volgwagen : Pieter, beter bekend als Babydoc en zoon van de president kwam niet alleen het roodwitte bastion binnen de club versterken maar dreef ook het sportdirecteursgehalte naar ongekende hoogtes.

Toch 42 rennersbenen aan de start waarvan er 4 eigenaar waren van respectievelijk de clubsenior (SB/PM Willy) en de clubjunior (Tim). Willy perst niet alleen gebakken lucht uit zijn aangespoelde Zultelongen maar blaasde zaterdag ook 36 verjaardagskaarsjes uit. Iedereen werd daarbij uitgenodigd voor een drankje in zijn vipresidentie. Proficiat Willy!

De president – wie anders – had opnieuw en superklassieker uit zijn wiel getoverd. Een gezapige aanloop met hier en daar een gezonde bult zorgde ervoor dat de machines op toerental raakten. Eénmaal de skreve over begon het bij Pantani zodanig te kriebelen dat hij samen met de voorzitter het tempo bepaalde. Het bestuur als locomotief van de club dus met in het zog Willy die als hetware in quarantaine gezet werd door KVK-fans die voor, naast en achter hem kwamen postvatten. De claustrofobische angstzweetdruppels parelden op zijn voorhoofd, hij voelde zich als een groen sardientje in een rood blikje. De 1e kasseistrook was er al meteen één om u tegen te zeggen : MM Pantani vond opnieuw zijn job uit door met een oerknal lek te rijden. Gesneuveld onder het gewicht van overtrainde spieren of waren het eerder de wielergoden die een maandenlange afwezigheid wraakten? Pronkstuk van de rit was de 1800 m lange strook 5 : Camphin-en-Pévèle. Daar konden we de heroiek van deze Kasseiklassieker met volle teugen opsnuiven en aan den lijve ondervinden. Tussen de campers en supporters door schoot Tim een cartouche van jewelste af. Als een volleerd kasseivreter vloog hij ontketend over de kinderkopkes tot een supporter het welletjes vond en hem uit zijn ritme haalde : vaarwel zege, vaarwel topprestatie…Iedereen daverde gezond en wel het hart van de koers binnen waar sportdirecteur Pieter de zwartgeblakerde en vol stof hangende atleten voorzag van de nodige drank en calorieën. Bedankt Pieter en co!

Op de terugweg kregen we nog een lading verse kasseien geserveerd om het af te leren. Ook de president werd in volle finale nog het slachtoffer van een leegloper. Onder het oog van de camera kieperde hij zijn vehikel net niet in de graskant. De inderhaast toegesnelde sportdirecteur deed een objectieve vaststelling : de Roger De Vlaeminck’s van deze wereld reden-in tegenstelling tot leeggereden coureurs -  nooit lek in de finale.

Schitterende rit van de president die ons volledig onderdompelde in de sfeer van Paris-Roubaix. Enkel mogelijk bij WTC De Tinekesvrienden, de afwezigen hadden eens te meer ongelijk. 21 man,91 km en 26,3 gemiddeld. Sterk! Tot zondag.

Red Philip
 
 
NVDR2: zie sfeerfoto's hieronder met dank aan fotografen Piet & Pieter

 

 

3 opmerkingen:

President zei

Sfeervol verslag van Red Philippe, je voelt de dokkerende kasseien en ruikt het stof!! Plezant ritje, heb mij ook gejeund, dank voor de vele positieve commentaren. Het mooiste moment is het compliment nietwaar. Mooi om zien hoe op de Tombroekhelling iedereen naar boven dartelde als jonge veulens -:)Heel sterke collectieve prestatie, net als de VK de avond ervoor -:)

Skatbewaarder zei

Opnieuw dokkerende proza van Red Philippe ( alias Coulibaly
Iedereen over de cobblestones, klasse.

CAR Accent vzw zei

Mooi verslag van onze redacteur-buiten-categorie die de prozaïsche volzinnen met evenveel gemak uit de pen laat rollen als de spelers van zijn geliefd clubke doelpunten scoren (als was het maar tegen ...).Yvan