Verslag van de rit van 8 september naar Kluisbergen

In gespreide slagorde arriveren 13 tinekesvrienden op parking “ten koetshuize” alwaar ze opgewacht worden door Geert Sioen en zoon Jorg, sportdirecteurs van dienst. Om de startplaats te bereiken moeten enkele sportievelingen slalommen tussen slalommende medemensen. Tinekesfeesten ten top. Geert die voorafgaand onze materiaalkoffer reanimeerde, het stof en andere viezigheden van de reservewielen verwijderde , isobetadine van 2005 afkeurde voor gebruik, haalde nog vlug de fietspomp uit zijn volgwagen en voorzag Petra van wat extra lucht in de banden. Enkele tellen nadat de Heulse klokken 8 uur luidden, trekt parcoursbouwer Piet het peloton in gang. De eerste kilometers is het Tinekespeleton onherkenbaar en lijkt het meer op een sliert gele hesjes. Een lokaal buitje (veroorzaakt door opstijgende alcoholdampen…???) bij de start zorgt ervoor dat de regenvestjes onze prachtige blauwzwarte outfits bedekken… Enkel topclubs kleuren  blauw en zwart!!!
Bij de passage door Bissegem besluit Petra, aan Vlaanderens beste frituur, rechtsaf te slaan en huiswaarts te rijden. Ze vertrouwde meteo Tineke blindelings en stond aan de start zonder haar “koersbotjes”. Een zeldzaam schoonheidsfoutje van onze altijd betrouwbare weerapp door teveel ouzo bij Papazoglou, Anastasiou en/of Mikis Teodorakis??? 
Nadat de 12 overgebleven mannelijke apostelen de eerste hoogtemeters rond Marke verorberen, verdwijnen de eerste regenjasjes in de volgwagen of in de achterzak. Eenmaal in Moen moet parcoursbouwer Piet enkele nieuwe ritaanpassingen uit zijn mouwstukken schudden… De eerste van vele wegen naar Déviation… Enkele kilometers verder zitten ze duidelijk niet op wielertoeristen pur sang te wachten. Het rondpunt in Avelgem, poort naar de Vlaamse ardennen, blijkt volledig gebarricadeerd. Rechtsomkeer, terug richting Déviation. Volgwagen Geert wordt vooruitgestuurd richting voet van de côte de Trieu terwijl zijn fietsende vrienden zich een weg slingeren langs Avelgemse visvijvers. Onze ritarchitect van dienst heeft nog een kleine verrassende aanloop in petto richting Knokteberg. Met de fondateur in zijn wiel was de trots van zijn nieuwe route al vlug een fait d’hivers. Volgens Mark was dit de aanloop van in het jaar 1954, toen hijzelf zijn ritten nog voorbereidde met griffel op een lei. Voor de andere 98% van de rouleurs was dit een aangename ontdekking. 
In Amougies volgen we nogmaals de oranje pijlen richting Déviation… Die herenigt ons op de top van de 1350m lange klim  (stukken aan 13% ) met Geert en zoon, sportfotografen van dienst. Ze leggen de zwoegende, kromgebogen atleten vast op de gevoelige plaat. Net voorbij de top neemt Mark enkele diepe zuchten om hangend op zijn vehikel terug op zijn positieven te komen. Zijn klimmersbenen bleken nog wat te kreunen van het “dul” feestje (allen daarheen, een aanrader!) van vrijdagavond. Enkele honderden meters verder tovert de firma Geert en zoon overheerlijke verse rijsttaarten uit zijn kofferbak, aangevuld met een frisse cola. Klasse bevoorrading! Waarvoor onze grote dank! Arne maakt van de gelegenheid gebruik om enkele locals van het etablissement d’Oude Hoeve te laten kennismaken met zijn edele… tuuuuuuuuuuuuuuuuuut (gesensureerd).
Stevig aangesterkt door al dat lekkers wordt de tweede rithelft op gang geschoten. Via de zijflanken
van een heuvelrug bereikt het peloton de schilderachtige platse van Kwaremont. Met de wind ip de neuze  beukt Mathijs ondertussen aan de zijde van Piet op kop van het peloton. Via Kluisbergen, Otegem en Zwevegem naderen we heel snel het feestdorp van dit weekend. Jo besluit om tussen St Lodewijk en Harelbeke zijn gardeboe overboord te gooien. Dit gaat gepaard met de alom gekende oerschreeuw van onzen bing. Elke gram teveel kan een verschil maken in de finale. Dank voor de ritarchitectuur Piet!
Onder een stralend zonnetje parkeren we onze bolides aan het terras van de Kameleon. We worden er hartelijk ontvangen door bestuurslid Petra, die alsnog met regenbotjes een training afwerkte van
50 km en misschien wel 10 aankomstpunten scoort. De recuperatiedranken op kosten van de club worden in dank aanvaard. We begroeten ook enkele oude bekenden die reeds fris gedoucht de onevenaarbare sfeer van de Tinekesfeesten komen opsnuiven. Geert’s assistent Jorg bezorgt Jo zijn gardeboe terug en als wist je datje wordt nog gemeld dat Gardeboefeesten doorgaan in Oekene en
dat deze nog niet aan de hielen komen van de leukste volksfeesten van Vlaanderen. Heule leeft

TripAdvisor Kevin