contact

Verslag van de rit naar Ieper op 22 september 2019


De finale ontknoping van het seizoen komt stilletjesaan in zicht en het ziet er naar uit dat Red Philip nog eens de oppergaai zal afschieten. In de Poulidorpositie noteren we niemand minder dan de man die wegens zijn dienstanciënniteit bedolven is geraakt onder de eretitels : gaande van (ex) president over fondateur tot clubgps en  poids lourd Mark. Voor de derde positie ligt de strijd nog open : Piet, Kevin en Xavier  zullen onder mekaar uitmaken in welke richting de gemiddelde leeftijd van het podium zal evolueren. We zijn benieuwd.
Het was tevens een blij weerzien tussen enkele leden van ons rijdend personeel. Zo mochten we nog eens onze Italiaan Geert Depoortere 2 verwelkomen. Limburgse Jo vervolledigde ons “vreemdelingenlegioen” : politieke correctheid om u tegen te zeggen. Ook Emile was nog eens van de partij : alle macht aan de jeugd.
Fanny nestelde zich in de bestuurderspositie van de sportdirecteur en zorgde op deze autoloze zondag meteen voor een primeur in de clubgeschiedenis : een volelektrische en geruisloze volgwagen die binnenin vervaardigd was uit gerecycleerd materiaal! En of hiermee de Kyotonormen gehaald werden! Net vóór de start werd ze nog gebriefd door een voorbijrijdende wijsneus die eens kwam uitleggen welke boetes Fanny op deze dag zo allemaal riskeerde. Ongetwijfeld een gepensioneerde flik of een gebuisde politicus uit de Kortrijkse stadscoalitie.
De rit ging voor de gelegenheid onder leiding van Simon richting de Menenpoort van Ieper en stond bol van oorlogshistoriek. Zo waren we in Passendale getuige van militaire kerkhoven waar Britse soldaten hun laatste adem uitbliezen en nu in naam van de vrijheid ter plaatse rusten. Het blijft een indrukwekkende regio die  heel vredig oogt maar 100 j geleden bloedrood kleurde. Ondertussen gaven Simon en mede kopman David, geruggesteund door een milde rugwind, van jetje. Hier en daar strooiden ze wat hoogtemeters rond en op een nijdige helling staken enkele Tinekesvrienden stevig de neus aan het venster. Ondertussen galmde aan kilometerpaal 24 de mare “crevaison présidentielle” doorheen de boxen van radio Tineke. Fanny direct vol aan de bak om het euvel in een mum van tijd op te lossen.
Samen met de Menenpoort kwam ook de pitstop in zicht. Ook hier weer oorlogshistoriek : de poort werd gebouwd door de Britten ter ere van gesneuvelde soldaten die niet geïdentificeerd of teruggevonden werden. Om stil van te worden…The last Post…In Flanders fields, where poppies blow…De pitstop bracht ons nabij de Ieperse Grote Markt waar Fanny ons vergastte op een 3 sterrenpitstop : rijsttaartjes! Hartelijk dank Fanny!
Eénmaal de innerlijke mens versterkt, trok de heimat aan ons koersbroek. Opnieuw een heerlijke terugtocht tegen een sportief tempo en waarbij het peloton er ter hoogte van Moorsele op waaiers getrokken werd. Er werden tegen de wind in snelheden van 45 km/u genoteerd. Een heerlijke sensatie die de rit nog wat extra glans.
Opvallend feit was nog dat Emile in de problemen leek te komen tot plots de aap uit de mouw kwam en de kat op de koord danste : onze youngster had een doorgedreven training gepland en reed met de remmen dicht! Schitterend idee om de conditie bij te spijkeren!
Bedankt aan Simon voor deze zeer gesmaakte rit en aan Jan en David voor het medekopmanschap.
18 renners, 75 km, 349  hm en 26,5 gemiddeld.
Tot zondag om 8u
Red Philip

1 opmerking:

President zei

Subliem verslag van een prachtige rit! Heb er met volle teugen van genoten, hartelijk dank Simon voor de rit en Red Philippe voor het verslag!

En een massale deelname, 18 leden, was al een tijdje geleden