Verslag van de rit naar Kanegem op 20 maart 2020

Zoals voorspeld door ons weergaloos meteostation Tineke was het een kippenvelmorgen en die werd niet veroorzaakt door de voetbalesbattementen van onze favoriete clubs maar wel door de opwarming van de aarde die momenteel even in de frigo vertoeft. Het waren dan ook dik ingeduffelde fietsatleten die zich naar de start hadden begeven, zo dik dat hun atletisch lichaam verborgen werd onder enkele lagen hoogwaardig fietstextiel die de sixpacks achter een Berlijnse muur deden verdwijnen. Een ferme uitzondering hierop was niemand minder dan de warmbloedige Brecht die in korte broek en open handschoenen onvervaard en vol optimisme de Noordpool wou bestormen. Een opgekalefaterde Mark stond fris als een hoentje en met jeukende benen paraat om de offday van vorige zondag om te zetten in een glansprestatie. Er werden enkele suggesties gedaan om te vermijden dat ons clubmonument opnieuw tussen zijn kader zou belanden. Blijkt dat het toevoegen van een hydraulische dropper seat het ultieme snufje zou kunnen zijn om het zadel in functie van de staat van ontbinding van zijn eigenaar in de hoogte of de laagte te verstellen. De techniek staat niet stil, de rollators doen alshetware hun intrede in het peloton. Het was even wachten op onze TripAdvisor die in extremis de taak van parcoursbouwer Joost had overgenomen. Joost bouwt even een sabbatmoment in maar is van plan op het juiste moment opnieuw het peloton te vervoegen. Courage Joost! Kevin had als voorbereiding op Gent-Wevelgem zaterdag 180 km soldaat gemaakt en verscheen met een ontstelde maag aan de start. Niet de kilometers van daags voordien maar wel een omstreden ontbijtpannenkoek in combinatie met enig overtollig en nog gistend zaterdags vocht zorgden voor een dipje. Piet bood zich aan voorzien van een roodwitte fietsverlichting omdat een mensenleven nog altijd belangrijker is dan de kost van een batterijmatig aangedreven verlichting. Poetin kan hier nog iets van leren. Vol goede moed vertrokken we dixit de president Poolwaarts om onze zondagmorgen van een sportief sausje te voorzien. Kevin trok meteen alle registers open en liet zodoende weten dat hij geen platte pannenkoek is maar wel een afgetrainde atleet. Gegeseld door een ijzige wind zouden we hulde brengen aan Ijzeren Briek, de Flandrien der Flandriens die in Kanegem vereeuwigd werd. Kanegem, geboorteplaats van een Kardinaal en een topcoureur of hoe een dorpje van niemendal wereldse allures kan aannemen. De pitstop werd opgefleurd met enkele smeuïge verhalen terwijl Kevin nog een poging deed om de gevreesde pannenkoek naar binnen te spelen. Bijna werd de naam Kanegem herschapen in Kakkegem. Het is eens iets anders dan een fusie van gemeentes. Plots begon het licht te druppelen en kregen die druppels even verderop de allures van een winterse bui. De temperatuur zakte nog met enkele graden maar Brecht gaf geen krimp al leek hij wel iets gekrompen. De ruggen werden iets dieper gekromd terwijl de inwendige thermostaat langzaam maar zeker aansloeg. Gelukkig volgden de weergoden even nadien de directieven van onze huismeteo en begonnen de temperaturen licht te klimmen tot de beloofde 10 gr. Daarbij bleek de Noordooster ons inderdaad gunstig gezind en reden we voldaan en goedgehelmd Heule binnen. 71 km, 26,4 gemiddeld, 204 hm en 10 renners. Tot zondag! Red Philip