Verslag van de Murphyrit naar Edewalle-Kortemark van 25 april 2022

Eén week nadat onze Paris-Roubaix op presidentiële wijze gekruid werd met pikante hoogtemeters en geserveerd op een bedje van kraakverse en poerdroge kasseien, blies onze TripAdvisor Kevin verzamelen voor wat een rit moest worden richting Edewalle. Een opmerkelijk starttafereel : de afwezigheid van Joost in de aanvangsritten bleek een doordachte en discrete zet te zijn. Hij had zich in alle stilte ondergedompeld in het scoutingswerk en bracht daarvan de 1e vrucht vandaag mee. Niemand minder dan Gianni Baes, een boomlange “targetman” met schoenmaat 47 (!) en kuiten vol dynamiet maakte zijn opwachting voor een doorgedreven test bij zo niet de beste dan toch de leutigste wielerclub van Heule. Onze Streuvelsvrienden stonden erbij en keken ernaar, goed beseffend dat hun scoutingsapparaat aan een update toe is. Het is voor de rappe natuurlijk. Al even opmerkelijk was de massale opkomst : 15 leden (eigenlijk 16 het avontuur van Cies meegerekend) of zomaar eventjes 84% van ons ledenbestand. Grote onderscheiding! Vanaf 8u stipt werd er meteen de pees opgelegd en doorkliefden de wielen van de kopmannen vakkundig de hevig blazende kopwind. In het peloton was het positie kiezen in de waaiers waarbij uit de kluiten gewassen bonken als Joost, Mark en Gianni dienst deden als “par à vents”. Met het mes tussen de tanden en opgespannen spieren werden de trappers gegeseld alsof het nougatblokken waren van de Paasfoor. De eerste hoogtemeters situeerden zich – hoe kan het ook anders – ter hoogte van Hooglede. Ze joegen de hartslag omhoog en strooiden nog wat peper over onze atletische kathedralen van lichamen. Omdat het oog en de sups ook wat willen, besloten we om een snuifje spektakel aan het geheel toe te voegen. Zo liet Jan ter hoogte van de Spanjaardbeek in een idyllisch decor (zie foto) de luchtkamer van zijn voorband leeglopen en konden de sups van nabij getuige zijn van het feit hoe een lekke band succesvol en in no time verwisseld wordt. Jan had de smaak nu helemaal te pakken en even verderop onderging zijn achterband hetzelfde lot. Het decor was nu minder stijlvol : een waterloopje dat iets weg had van de Gaverbeek. Zowel Simon als Kevin snelden ter hulp terwijl de CO 2 bommen het landschap herschapen hadden in een mijnenveld waarbij het voltallig clubbestuur bijna genadeloos maar toch stijlvol de lucht werd ingekatapulteerd. We overwegen om bij een volgende Murphyrit ook DOVO uit te nodigen ten einde een “coup” van dit kaliber te vermijden. Ondertussen werd het vrij parcours richting de “Keuneleute” ingezet en vond Red Philip dat ook hij zijn duit in het lekke achterbandenmandje moest deponeren. Onder het motto “oefening baart kunst” werd ook hier het oponthoud tot een maximum (lees : minimum) beperkt. Met het zweet in de handen ipv op het voorhoofd werd met de moed der wanhoop de achtervolging ingezet waarbij de voorziene pitstop geofferd werd op het altaar van de Aldibinnenbanden. Het dient gezegd dat de Keuneleute zich leende tot een heerlijk stukje fietsen waarbij gensters en zweetdruppels in de lucht vlogen maar direct drooggefoned werden door de hevige winden (zonder nitraten) die kris kras over het land raasden. Olijke Murphy vond het nog niet welletjes en viseerde opnieuw Jan die maar net kon overtuigd worden om zijn vehikel met banden en al niet in de wei te zwieren. Er was echter ook nog goed nieuws! Cies had op een haar na de start gemist en fietste op eigen houtje richting Edewalle waarna hij via de Stravatechnologie door de president de locatiecoördinaten kreeg doorgespeeld. Dientengevolge kon onze verloren Tinekesvriend opgenomen worden in de warme geborgenheid van de buik van het peloton. Onversneden klasse! Diederik zorgde onderweg nog voor een sexy noot door de jarretel van zijn linkerbeenstuk in frieten te rijden waarna het dijbeen gedeeltelijk ontbloot werd. De dames moesten nog van de partij geweest zijn om dit spektakel in geuren en kleuren te beschrijven. Via Moorslede (de naaktloper werd niet gespot), Moorsele en Gullegem bereikten we Heule waar ook Jo door Murphy gedribbeld werd en we lekke band nr 5 konden noteren. Joost predikte een perfecte samenvatting van een heerlijke rit (waarvoor dank aan Kevin) : een platte rit! 16 renners, 1 gastrenner, 90 km , 26,8 gemiddeld en 33 hm. Tot zondag! Red Philip