Verslag van de rit naar Aalter op 26 juni 2022

Zondagmorgen 7u30, het is wreed kalm op Heule Platse. Geen enkele andere Heulse club voelt zich geroepen om voor dag en dauw de bedstee te verlaten voor een nieuw fietsadvontuur, de watjes... Ook in ons rennersdorp is het rustig, slechts 7 Tinekesvrienden tekenen het wedstrijdblad. Onze ziekenboeg is nog steeds overvol en de knaldrang zorgt voor een overbod aan feestjes. Oa onze gebrevetteerde verslaggever Red Philip rolde lichtjes beneveld pas om 4u in zijn bed en gaf forfait. Wel aan de start is de President, terug van hoogtestage in de Ardèche, afgetraind, scherp als een bot mes en zwartgeblakerd. Op het programma een vlakke rit richting Aalter olv niemand minder dan de Fondateur alias clubGPS. Hij heeft weer een kunststukje uit zijn Garmin getoverd en belooft meer dan 30km nieuwe baantjes!!! Hoe is dit mogelijk na die vele decennia Tinekesvrienden??? Legt hij er zelf wegen bij of wat???? We trekken ons op gang en zijn nog geen 200m ver of we worden al geconfronteerd met Severodonetske toestanden. De Zeger Van Heulestraat verblijft blijkbaar in gebombardeerde toestand en we moeten op het voetpad laveren tussen brokstukken en glasscherven, de restanten van alweer een Heuls bachanaal. Voor alle zekerheid neemt Xavier zijn carbonnen vehikel in cyclocross stijl op de schouder , gevolgd door de helft van het peleton. De eerste drie zijn echter al gevlogen, we zijn 500m ver en we tellen al 2 waaiers, we lijken wel de Streuvelsvrienden op toer.... Via een omweg bereiken we Sente en Lendeleute. Een van de hoogtepunten van de rit volgt echter in Ingelmunster, Mark fietst ons over het perron van het lokale treinstation! Enkele honderden meters volgen we de treinsporen, du jamais vu in de rijke geschiedenis van onze geliefde club! Volgende keer nemen we er de trein naar Oostende en keren met de velo were. Onze ritarchitect belooft nog enkele verrassingen en de volgende komt al snel: ne boerenwegel in gravé vol putten en plutsen, strade bianchi op Westvlaamse wijze dus. We bollen verder richting Noorden en genieten van het prachtig landelijk en bosrijk landschap. Pittoreske dorpjes passeren onder onze bollides zoal Schuiferskapelle, Kruiskerke en Doomkerke. Na een lommerrijke passage (zie foto) is het tijd voor de pitstop aan een zandwegel van het Blekkerbos. We genieten van spijs en drank en de geluidsarme omgeving. Voor de terugreis wordt kopman Piet ingewisseld voor kopman Mathijs. Sterke Kevin zal de ganse rit het medekopwerk onvermoeibaar voor zijn rekening nemen. De terugweg via Grammene en de Mandel- en Leievallei verloopt zonder incidenten behoudens een schoudertackel tussen de 2 kopmannen bij een oriëntatiecommunicatiestoornis (nogal een woord hé). De horrorbeelden van de valpartij van 2 weken geleden doemen weer op ons netvlies op maar gene paniek, de 2 fietsacrobaten blijven mooi recht. De finale verloopt via de fietswegen op de industriezone Kuurne en als kers op de taart schudt Mark nog een ongekende prachtige fietsdoorsteek langs het domein De Warande uit zijn mouw. Ongekend door zelfs de Heulenaars!!! Prachtige Markrit pur sang, was 95km genieten aan 27/u gem. Dikke merci Fondateur!!! President