Verslag van de rit naar Froidmont en Doornik op 31 juli 2022

Te midden Kortrijk congé gonste het om 7:30 enkel van sportieve bedrijvigheid op de terreinen van Ten Koetshuize. Dit lapje grond te Heule wordt wekelijks omgetoverd in het vipdorp van de Tinekesvrienden en is heinde en verre bekend geraakt als catwalk voor de atletische lichamen en gesmeerde bolides van deze ongeëvenaarde club. Een club die daarbovenop nog eens de beste sfeermakers herbergt en daardoor uniek is in zijn soort. Van bolides gesproken : vermits Piet vorige week gegijzeld werd door vrouw en kinderen en daardoor willens nillens op buitenlandse grond knarsetandend de hoogtemeters van Geert diende te missen, viel zijn mond open bij het zien van Arne’s gesofistikeerde tweewieler. We vragen ons af welke geheimen die fiets herbergt nu Arne na al die weken lappenmand de zwaarste ritten moeiteloos verteert. Elke voetbaltrainer van elke eersteklasser droomt ervan om dergelijke spelers in de kern te hebben. Misschien moeten we Leye eens bellen. Onze indrukwekkende gele truidager sedert dag 1, voorzitter in topconditie, was aan zet als parcoursbouwer en had tijd noch moeite bespaard om alle spelonken, hoekjes en kantjes van Doornik en omstreken minutieus uit te pluizen. Hij nam ons van meetaf aan mee richting Henegouwen en doorkliefde samen met Mathijs de hevig in het nadeel blazende wind. Wat hebben wij Aeolus toch misdaan? De onverlaat werd evenwel met het mes tussen de tanden gevierendeeld want Tinekesvrienden laten nu éénmaal niet met zich sollen. De beloofde rechte stukken waren aanwezig en waakten zorgvuldig over ons wedstrijdgemiddelde. De pitstop viel ons te beurt na een verraderlijke vals plat helling die dan nog eens in open vlakte geteisterd werd door die klimaat ontwrichtende maar al bij al toch nitraatloze winden. Even verderop veroverden we Doornik, na Tongeren de op één na oudste stad van België! Waar op 16 en 17 mei 1940 de driehoekige Grote Markt door de Duitsers werd gebombardeerd, vleiden we ons op initiatief van de president neer in de stoelen van Tiffany, een plaatselijke schone met Zuiderse roots. De koffieslurpers kregen er zowaar een mini croissant bovenop! Dit alles onder het goedkeurend oog van Clovis, die beschouwd wordt als de oprichter van Frankrijk maar toch maar netjes staat te blinken in Doornik. De imitatie door Arne was treffend.(zie foto) Na dit zeer gesmaakte intermezzo met enkele wist je datjes, werd de 2de wedstrijdhelft op gang gefietst. Ook hier enige geschiedenis : aan kilometerpaal 70 denderden we over een Middeleeuwse heirweg, die, hoe kan het ook anders, bezaaid lag met kasseien van de beste kwaliteit. Dat we zoiets nog mogen meemaken of hoe onze ritten niet zomaar lukraak uitgekozen worden! We schoven langzaam maar zeker op richting Heule waarbij ook Mathijs en Xavier hun duit in het medekopmanzakje deden. Het parcours bleef heuvelachtig en deed ons regelmatig genieten van de pittoreske vergezichten. Xavier gaf opnieuw blijk van een ijzersterke conditie en pakte alle bergprijspunten. Hij schoot de ene na de andere cartouche af en toonde daarbij telkens zijn achterwiel aan het peloton. Naar verluidt werd hij vorige week meerdere malen gespot in de Jumbovestiging te Kuurne alwaar de juiste ketonen tegen een schappelijke prijs verkrijgbaar zijn. Via het centrum van Kortrijk stoomden we op richting Heule alwaar de eega’s een afgetrainde atleet aan tafel mochten begroeten. Schitterende rit onder impuls van een onvermoeibare president! 91 km, 7 renners, 26,4 gemiddeld en 480 hm. Tot zondag! Red Philip