Verslag van de rit naar Ronse op 24 maart 2024

Neen, dit verslag over de rit van 24 maart begint niet klassiek bij de start om 8 uur maar wel dezelfde dag …. ’s avonds om 20 uur ! Nu denk je wellicht aan een fout van de hoofdredacteur maar dit is het niet ….. Immers gezien heel zwaarwichtige feiten die morgen, werd beslist om op zondagavond de disciplinaire raad van de Tinekesvrienden in spoedzitting bijeen te roepen. Deze raad, normaal samengesteld uit de leden van ons opperste bestuursorgaan min eventueel belanghebbende fysieke personen, was van mening dat acties gepleegd door bestuurslid Philippe van die aard waren dat diepgaand beraad aangewezen was. Normaal was die samenkomst gepland om 14 uur maar niemand wou Gent-Wevelgem missen, vandaar het uitgestelde uur. In het reglement van orde staat dat vertraging kan omwille van zwaarwichtige redenen, vandaar …. Voor de leden die niet aanwezig waren en de talrijke lezers van onze blog een kort relaas: op zondagmorgen was onze keizer Philippe iets voor acht uur vertrokken naar de startplaats in Heule maar een lichte regenbui deed hem na amper 1,4 km. beslissen om terug huiswaarts te keren !!! Het spreekt vanzelf dat zijn berichtgeving via WhatsApp bij de leden aan de start insloeg als een bom: allée bakzeil halen voor enkele druppels, en daarvoor zijn vrienden verweesd alleen achter laten …. Het was opvallend dat onze gewaardeerde bestuursleden tijdens de rit al in druk overleg waren en niet van plan waren het daarbij te laten. Toen reeds werd door Martin en Joost beslist om verdere juridische stappen te ondernemen en zo geschiedde ook. Op zondagavond vond zo het eerste disciplinair overleg ooit plaats in de geschiedenis van de club. Dit moment was op zich al emotioneel erg geladen maar daarnaast kwam nog een verrassing van formaat aan: Philippe had via, via vernomen dat er sancties overwogen werden en stelde prompt ….. A.V. uit Moorsele (persoonsgegevens gekend bij de redactie maar omwille van GDPR gebruiken we enkel initialen) aan als raadsman die totaal onverwacht op het toneel verscheen en verklaarde dat iedere beklaagde het recht heeft op verdediging van zijn of haar rechten. En zo geschiedde dus ook: mensenrechten zijn bij de Tinekes sinds jaar en dag een sterk aandachtspunt en men vond deze vraag dan ook volledig terecht. Na het lezen van de beschuldiging “terug naar huis rijden omwille van enkele regendruppels en de Tinekesvrienden verweesd achter laten”, stak A.V. van wal met, het moet gezegd, een schitterend pleidooi. De feiten ten gronde betwistte hij niet en derhalve ging hij over tot een andere gekende tactiek. De gaven van Philippe werden uitvoerig en lyrisch besproken en kwamen samengevat hierop neer: nen crème van een gast, keizer, fel gewaardeerd lid, bestuurslid met onberispelijke staat van dienst, materiaalmeester pur sang, kroniekschrijver par excellence, KVK supporter ook in deze moeilijke tijden (al vond A.V. dat hij qua ploeg een betere keuze had kunnen maken), echtgenoot van de bovenste plank, altijd in voor een kwinkslag….. dit werd gebracht met zoveel passie dat Martin en Joost amper hun tranen konden bedwingen… A.V. met al zijn juridische ervaring zag dat hij “touche” had en vroeg dan ook met verheven stem de vrijspraak ! Daarop trokken onze bestuursleden zich terug om een vonnis te vellen, hetgeen niet gemakkelijk bleek. Had hij nu nog met z’n auto aan hoge snelheid een muur van een sporthal doorboord, tot daaraan en toe en kon men tot opschorting van straf overgaan…. maar aan een rit verzaken voor enkele regendruppels… na lang beraad kwam men eindelijk met het vonnis. Daarin stelde men dat betrokkene een zware overtreding begaan had maar dat hij, gezien zijn onberispelijke staat van dienst, slechts veroordeeld werd tot 2 trainingen van minimum 50 km in regenweer, af te leggen binnen de maand na uitspraak en te bewijzen via fotomateriaal te posten op Strava. Onze raad bewees daarmee eens te meer op welk hoogstaand niveau zij acteren en slaagden er in alle partijen gelukkig te stemmen: enerzijds kreeg betrokken lid een waarschuwing, en anderzijds een zucht van opluchting bij beklaagde én zijn raadsman die zo een mogelijke veroordeling tot het dragen van een enkelband aan zich voorbij zagen gaan! Dit streng doch mild vonnis kon ook rekenen op algemene goedkeuring van de publieke opinie waardoor het fel geplaagde justitie weer sterk aan geloofwaardigheid had ingewonnen ! En, oh ja, bijna vergeten, er werd ook gefietst. Met 14 man vertrokken we richting Ronse, een rit van Arne, die hij gekopieerd had van Joost die op zijn beurt de rit gekopieerd had van Geert, dit onder het motto “we moeten het warm water maar één keer uitvinden”. Door het hoge tempo en de forste rugwind kwamen algauw de eerste hellingen in zicht. Bij de beklimming van de Kluis werden we geconfronteerd met de geboorte van een nieuwe berggeit: met verbazend gemak, de vingers in de neus, op één been stoof Mark de helling op. Daarna volgde de statieberg en waren het opnieuw de sterke beren Xavier en Mathijs die het voortouw namen, dit op geringe afstand gevolgd door Mark. Tijdens onze rit doorheen Ronse werd Arne zowaar lyrisch over zijn geboortesteek en kregen wij van hem belangrijke info over deze stad. Zo leerden wij dat je nooit zomaar kerk mag zeggen tegen de plaatselijke basiliek die luistert naar de naam Sint-Hermesbasiliek. Sommigen meenden dat het hier ging om de herpesbasiliek maar deze feiten spreken wij formeel tegen. En ja, Ronse was wel degelijk een mooie stad maar blijkt nu aan sterk verval toe. In feite heeft de stad de verhuis van Arne naar het mondaine Moorsele nooit volledig verteerd. Even buiten de stad werd even gepauzeerd en kregen we gratis voor niks een prachtig panorama aangeboden. Met ferme tred ondanks sterke tegenwind werd op de terugweg nog de Tiegemberg bedwongen en toen iedereen dacht snel thuis ging zijn, vond Mathias zijn ogenblik gekomen om roet in het eten te gooien. Onder het motto "twee voor de prijs van één" slaagde hij er in om zowel voor- als achterband naar de Filistijnen te rijden. Gelukkig ontfermde broer Cies zich over deze problemen en onder het motto "wat we samen doen, doen we beter" werd het euvel hersteld. Twee broers die eendrachtig een probleem oplossen en tot een goed einde brengen…. Bij de Tinekes zijn er dus ook mogelijkheden tot het innig aanhalen van familiebanden via platte fietsbanden! Eens dit tot een goed gebracht en er een einde kwam aan de innige omhelzing tussen de twee broers konden we eindelijk richting thuis, richting douche, richting aperitief. Voor de statistieken: 14 deelnemers, 80l afgelegde kilometers, gemiddelde van 25.0 per uur, 556 hoogtemeters, 2 platte banden, tonnen leute en plezier, hopen sportieve prestaties, ontelbare babbels en 0 regendruppels !!! Yvan