Verslag van de rit naar Zeveren op 10 maart

Waaraan denkt de gemiddelde Tinekesvriend vanaf dit seizoen eerst als hij de zondagmorgen vóór dag en dauw al dan niet gezwind uit zijn bedstee rolt? Ongetwijfeld aan de Zoeten Inval die na ettelijke jaargangen Ten Koetshuize als VIPdorp vervangt. Vanaf nu blijven de Streuvelsvijanden daar bedroefd, verweesd en nostalgisch achter terwijl ze mijmeren over de tijd van toen, herinneringen en al die mooie dingen. Wat we echter niet wisten was dat die vermaledijde Murphy ook zot is van een inval in de Zoeten en zich ongemerkt als superspion nestelde in de bufferzone tussen buiten - en binnenband van niemand minder dan onze president! Het is maar dat onze TripAdvisor Joost in Lapland vertoeft of hij had de onverlaat ongetwijfeld een ferme lap verkocht. Een cyberaanval op het hoogste clubgezag dus die echter alsnog zeer gevat gecounterd werd door onze frontsoldaten Frederik, Cies, Mark en Frederik die zich als duivels in een wijwatervat weerden en spurtend uit de loopgraven ontsnapten ter heil van de zielerust van de voorzitter. Met lichte vertraging konden we de nabij gelegen dwarsliggers van de NMBS achter ons laten voor een primeur in de clubgeschiedenis : een 1e rit die via de ondoorgrondelijke wegen van de artificiële intelligentie zomaar uit de cloud geplukt werd. We kunnen als club nu éénmaal niet achterblijven in tijden van satellietverbindingen, cyberdinges, ChatGPT, apps, maanlandingen en andere gesofistikeerde raketten, bommenwerpers, drones en afweergeschut. Naast de nieuwe aanwezigheid van tester Dirk bewees ook Brecht zijn skills als talentscout door Bert in de fanion te droppen. Beiden zijn duidelijk interessante profielen en zullen asap door het clubbestuur aan de onderhandelingstafel uitgenodigd worden. De president zette onmiddellijk zijn Turbo op en wou zonder veske zjever naar Zeveren of all places. Helaas, driewerf helaas, aan kilometerpaal 15 werd zijn achterwiel opnieuw het slachtoffer van een verrassingsaanval! Murphy is een zatte Rus maar dat was zonder onze nuchtere Jan gerekend die op aangeven van Martin de lont definitief uit het kruitvat wist te halen. Een minuscule afgeplatte nagel die schaarsgewijs en met chirurgische precisie onverdoofd ter plaatse uit de buitenband verwijderd en vernietigd werd. Zelensky stuurde ons als de bliksem een triomfantelijk dankbericht via de Telegramapp. Ondanks de talrijke diffuse weerberichten die in de loop van de week door amateurmeteo’s te pas en te onpas de ether ingestuurd werden, konden we genieten van droge maar frisse weersomstandigheden. Te noteren dat Meteo Tineke het op D-6 als volgt omschreef : “voorspelling voor zondag 10 maart op D-6 : fris, 5° aan de start maar zonnig boven de wolken. Het wordt snel 12°. Een strakke Noordooster die prima zit voor de terugweg”. Eens te meer klasse met grote K! We reden vervolgens gezwind en zonder verdere noemenswaardige problemen richting Oost-Vlaanderen en konden ondertussen genieten van die typische “plat pays” vergezichten. Er was zelf een kleine strook strade Bianchi in Olsene voorzien kwestie van de stuurvaardigheid in dit seizoensbegin wat aan te scherpen. De pitstop ter hoogte van Deinze doopten we om in fotoshoot waarbij de nieuwe uitrusting samen met de sponsors op de gevoelige plaat vereeuwigd werd. Murphy deed in extremis nog eens simpel en viseerde nu het achterwiel van Brecht. Een laatste stuiptrekking echter die in een mum van tijd naar de prullenmand verwezen werd. Cies maakte nog even acrobatisch kennis met het asfalt na een pirouette op een glad stuk fietssuggestiestrook maar kon zonder verder averij de thuishaven vervoegen. Bewogen maar mooie en gezonde rit. 12 renners, 76 km, 196 hm en 25,7 gemiddeld. Tot zondag om 8:30. Philippe