Verslag van de rit naar Ruiselede op 23 juni 2024
De Zoeten Inval oogde nog zoeter dan anders want baadde eindelijk nog eens in een zondagse zee van zon. Niemand minder dan de president himself was hiervoor verantwoordelijk. Hij laadde in de Ardèche hebben en houden terug uit de wagen en perste met enkele schoenlepels hardhandig een tegenstribbelende Zuiderse zon in zijn koffer! Dit onbaatzuchtig gebaar zorgde hier voor het soort weer waarin de bijtjes goed gedijen en hun natuurlijke taken van bestuiving der bloemen op zich nemen voor zover ze op hun woon-werkverkeer niet opgevreten worden door Aziatische Hoornaars. Of hoe meteo Tineke manu militari en tot jolijt van éénieder de weergoden een hak zette! Minder zoet vergaat het Mark dezer dagen. Zijn rijkgevuld sociaal leven zorgt ervoor dat zijn agenda op wedstrijddagen uitpuilt van keelverfrissende en geestesverruimende activiteiten waardoor Veerle haar deegrol niet enkel en alleen meer gebruikt om zoete taarten te bakken. Het wordt eerder een dreigend instrument maar Mark zou Mark niet zijn moest hij ook hiervoor geen creatieve oplossingen kunnen verzinnen en toepassen. Zo zou hij vandaag ter hoogte van Pittem links afslaan om nog tijdig de thuishaven te kunnen bereiken. Let op sociaal en links, het zou zo uit het partijprogramma van Vooruit kunnen komen. Fabien stuurde zijn spoorloze kat na keihard labeur op zaterdag : hij lag nog uitgeput in de bedstee te dampen en droomde ondertussen luidop van sauciskes, ribbetjes, koteletjes, hamburgers, hete honden met choucroute en patatten in de pelle. We noteerden eveneens het wederoptreden van een gebronzeerde Patrick die na een salto mortale en een deugddoende hoogtestage in Spanje vol moed aan de inschrijvingstafel verscheen. Zijn gele Peugeot hangt nog met haken en ogen aan mekaar maar volgens de mecanicien in Patrick komt het alsnog goed ermee. In afwachting daarvan kreeg hij de meest recente Peugeot uit het Roeselaars wielermuseum in bruikleen. Testrijder Fabrice (gescout door de president) tenslotte maakte het plaatje compleet. Hij kwam ultieme ervaring opdoen ten einde komend weekend met de vingers in de neus de parochianenkoers van Bellegem op zijn palmares te kunnen bijschrijven. Hopelijk weet Fabrice daarna nog van welke parochie hij is.
Ritarchitect Mark nam ons mee richting Ruiselede : een welgekomen vlak intermezzo op lichtlopende , windvrije en netjes gestofzuigde wegen. De hit van Jacques Brel weergalmde van onder onze fietshelmen. De horizon was gevuld met le plat pays die door de landelijke eenvoud vredig, lieflijk en bekoorlijk oogde. De gespreksonderwerpen in het peloton schoten alle richtingen uit. Zo constateerde Geert verbouwereerd dat hij zijn fluitje niet bijhad. Het was verdwaald geraakt tussen het speelgoed van zijn kroost. Te noteren dat het bestuur en Mark wel voorzien waren van de fluit : hun speeltje maakt steevast deel uit van de echtelijke speeldoos op het nachtkastje en wordt bij het ontwaken op zondag direct in stelling gebracht. Zonder een trap te veel te moeten geven, was het rusten geblazen te midden het heerlijke gebladerte van moeder natuur. Tijdens die pitstop liet Mark opnieuw een quote noteren om u tegen te zeggen. “We rijden vandaag op baantjes die niet bestaan!”. De wegen van onze clubgps zijn nóg ondoorgrondelijker dan de wegen van God. Veel straffer kan het niet meer worden.
De 2de rithelft deed ons verder genieten van de omgeving en de sportieve uitdaging. Pedaalomwenteling na pedaalomwenteling kwamen we dichter bij de heimat maar eerst diende er nog een sterk snuifje spektakel aan ons fietsgerecht toegevoegd te worden. Mark voelde zich aan kilometerpaal 79 geroepen en demonstreerde hoe je anno 2024 moet surplacen : in omvergevallen Toren van Pisamodus moeder aarde kussen zoals zelfs de paus het niet meer kan. Joost en Brecht ontpopten zich als spoedartsen en brachten onze president fondateur ongeschonden terug op neushoogte. Oef!
Aan kilometerpaal 81 voelde Cies zijn luchtkamer langzaam leeglopen waarop opnieuw Joost de bakens verzette. Als een rasechte Oekraïense verzetsstrijder haalde hij de bom boven die alles terug zou opblazen. Het bleek echter om een Russische nepbom te gaan : het ding ontplofte half gebruikt in de handen van onze krijger! Een verschot van hier tot in Kiev maar gelukkig zonder erg.
We vonden dat het zo genoeg was en stoomden op naar de Zoeten Inval alwaar er nog een dunbevolkte après rit werd aangeboden.
Heerlijke rit vol animo waarvoor dank aan Mark!
87 km, 27,3 gemiddeld, 222 HM en 13 renners.
Philippe
Verslag van de rit van 16 juni 2024 Wevelgem Cycling Classic
We zeggen, schrijven en rijden rit 16 van het seizoen hetgeen betekent dat we vandaag het seizoen reeds doormidden snijden zoals onze kopmannen vaak de wind doormidden klieven en de regendruppels vierendelen. Speciale etappe ook vermits we voor de 1e keer in deze jaargang deelnemen aan een rally (die van Wevelgem) of in ’t schoon Vlaams de Wevelgem Cycling Classic. We bereikten in verspreide slagorde de startplaats die zich voor de gelegenheid in bar Lionel situeerde. Lionel zelf was niet aanwezig maar dat weerhield er de tent niet van om op volle toeren te draaien. Joost haalde à la Lomme Driessens de rugnummers af en bleef gelukkig niet plakken in de bar. Alle aanbidders en aanbidsters bleven verweesd achter en konden enkel dromen van een heerlijk Foxwijntje dat op zijn atletische rug afgebeeld stond. Consternatie echter toen bleek dat de Garmin van onze Tripadvisor als af te leggen afstand 2068 km aanwees! Het toestel had zodanig veel heimwee naar onze president dat het ons persé richting Ardèche wou sturen. Gezien de tijdsdruk en het feit dat het morgen weer werkendag is, kon Joost zijn toestel alsnog troostend overtuigen om het toch maar bij Vlaams grondgebied te houden zoals BDW Vooruit probeert te overtuigen om niet achteruit te deinzen. Sterk staaltje diplomatie! Onze dierbare champ Yvan liet ondertussen weten dat zijn medisch bulletin hem niet toeliet te fietsen vanwege een nog altijd tegenpruttelend linker been. Het heeft niks met politiek te maken en we duimen volop voor een spoedig herstel! Matthias van zijn kant werd het slachtoffer van een lokale stortbui waardoor hij in een depressieve bui van lage luchtdruk de Straalstroom naar de Filistijnen wenste en doornat opnieuw de bedstee opzocht. Dit tot groot jolijt van moeder de vrouw die hem kirrend en liefdevol terug opnam in het nestje der tortelduifkes.
Gezien de politieke toestand en de uitslag van de stembusslag beslisten we als politiek correcte club en petit comité onze verantwoordelijkheid op te nemen en stuurden we aldus een clubdelegatie op diplomatieke zending naar onze Waalse zuiderburen. Nu men daar rechts gestemd heeft (daar waar de dikke teen links staat dus) is het van belang dat hen aangeleerd wordt hoe een truitje dient natgemaakt te worden. Wie beter dan onze stoere Flandriens Frederik, Jo, Mathijs, Xavier, Diederik en ex-Tinekesvriend Piet kunnen dit bevattelijk voorstellen en vertalen naar een soort transparant en transpirerend activeringsbeleid? De vraag stellen is hem beantwoorden. Ten einde hierbij geen juridische bokkensprongen te maken mocht ook Hans van sponsor Heulius mee op snoepreis of hoe er niks aan het toeval overgelaten wordt. Dit is echter nog niet alles. Ook onze voorzitter maakt momenteel samen met de First Lady het voorwerp uit van een meerweekse zending die zich echter eerder situeert in de embryonale context van de druif of hoe die evolueert van bevruchting over overrijpe vrucht tot botteling. Een boeiend en bovenal inspirerend en geestensbedwelmend proces dat gefinaliseerd wordt door een likkebaardende wijndegustatie in het zonnige Mekka van wijnland, Frankrijk. Skol!
Gevolg hiervan is wel dat Joost nu de fiere gele truidrager wordt. Een blik op de klassering leert ons dat de podiumstrijd nog verre van gestreden is en er nog tal van scenario's mogelijk blijven. Spannend!
Onze corebusiness is en blijft echter fietsen en Fabien liet meteen weten dat de president hem aangesteld had als stand up comedian alias voorzitter ad interim om een cluboogje in het zeil te houden. Hij nam die taak volledig ter harte en laveerde als een volleerd zwaantje (alleen het zwaailicht ontbrak) van achter naar voor en voelde zich allerminst te beroerd om keihard kopwerk te verrichten waarbij de zweetdruppels vanonder zijn helm gutsten en zijn borstharen krulden van de tegenwind. Aan kilometerpaal 28 zorgde Brecht voor opschudding door zijn drinkbus weg te gooien die pardoes met Zuiderse precisie overreden werd door Paulo, onze acrobaat op 2 wielen. Niks gebeurd behalve dan dat de drinkbus ter plaatse overleed. RIP drinkbus.
Ondertussen doemde de Kemmelberg, het dak van de rit, op hetgeen zorgde voor de traditionele opsplitsing in kasseivreters en asfaltjeannetten. In het kader van de gendergelijkheid en het respect voor de GDPR wetgeving kunnen we echter geen namen prijsgeven. De daaropvolgende 4 sterrenpitstop streelde zodanig onze smaakpapillen dat we gelukkig, blij en vol energie de rest van het parcours soldaat maakten. Paulo reed als een niet te stoppen Portugese furie, de gensters vlogen van Fabiens kuiten en hier en daar spotten we een Tinekesvriend die tussen zijn kader begon te hangen en de staat van ontbinding benaderde. Dé quote van de dag kwam evenwel op het conto van Mark. Na een temporijk vlak gedeelte volgde een zoveelste bult waarbij onze president-fondateur volgende gevleugelde woorden orakelde : “Gelukkig gaat het nu omhoog!”. Bredero wist niet waar hij het had maar knikte goedkeurend en zag hierbij zijn stelling bevestigd.
Gezond en gelukkig werd de eindmeet bereikt en lieten enkelen zich nog een belegde boterham en een Martha degustatiebiertje welgevallen.
Fantastische en calorieverbrandende rally onder een dreigend maar niet kotsend wolkendek.
103 km, 8 deelnemers, 25,6 gemiddeld en 603 hm.
Philippe
Rit naar Lozer op zondag 9 juni 2024
Op de dag dat vaders gehuldigd worden voor hun onvoorwaardelijke liefde en onverdroten inzet voor vrouw en kroost, liep de VIPtent van de Zoeten Inval langzaam maar zeker vol met gemotiveerde wieleratleten. Er stond zelfs nog een bijkomend feest geprogrammeerd : dat van de democratie. Vaderdag vieren, stemmen en fietsen : mannen kunnen niet duotasken maar wel triotasken!
Diederik liet evenwel weten onder het motto “trop is te veel en assez is genoeg” niet meer te mogen participeren aan vaderkesdag vanwege een numerus clausus op erfgenamen. Waarvan akte.
Er werden opnieuw enkele opmerkelijke activiteiten gespot aan de inschrijvingstafel. Zo noteerden we de come back van Yvan, Arne en Brecht. Yvan veegde de medische wetenschap op een hoopje en besloot – in het verlengde van zijn opleiding – het heft in eigen handen te nemen en te bewijzen dat bewegen de sleutel tot lichamelijk succes is en door geen enkel medicijn te vervangen valt. Arne van zijn kant oogde messcherp na zijn hoogtestage in de Luberon, een bergmassief om u tegen te zeggen. Brecht ten slotte heeft inmiddels zowat alle onderdelen aan zijn bolide die vervangbaar zijn vervangen en hoopt daarmee Murphy voor de rest van het seizoen te kunnen afhouden. We delen dezelfde hoop en waren verheugd onze come back kids te mogen verwelkomen. App-goeroe en TripAdvisor Joost noteerde al deze aanwezigheden in realtime in de app terwijl Philippe nog steeds oldskoolgewijs alles noteert via lei, griffel en zwarte mouwen opdat ook de startpunten en eventuele groene tafelbezwaren aan het geheel kunnen toegevoegd worden. Of hoe het modernisme en de oudheid zich met mekaar in 2024 verzoenen.
Een opmerkelijke afwezige was onze presidentiële gele truidrager die onlangs samen met de First Lady gespot werd in de Ardèche en daar nu oververdiend volop geniet van een afmattende hoogtestage (zie foto), de plaatselijke zon en de exquise wijnsoorten.
Ritarchitect Mathijs had met alle gevoeligheden van deze dag rekening gehouden en zorgde er zodoende voor dat alle buitenclubse activiteiten naadloos in elkaar konden overvloeien zoals de vis in de Leie grensloos in de Schelde terechtkomt. Om 7:30 stipt gaf hij opdracht om de raderwerken en draaiende fietsonderdelen in werking te stellen voor een trip richting Lozer.
In de 1e wedstrijdhelft zaten een herboren Arne en Mathijs himself aan de tempoknopkes en ze hadden die zodanig fijn afgesteld dat het een plezier was om in hun zog te volgen. Joost was stuntman van dienst en zweefde eerst acrobatisch van hoofdweg via de zachte berm naar het fietspad om vervolgens met een Nusaiaanse heupschijnbeweging nipt een paaltje te ontwijken. Kamikazespektakel van de bovenste plank onder een daverend applaus op zondagmorgen! Een bisnummer werd evenwel te riskant bevonden. Ondertussen gleed een heerlijk landschap onder onze wielen en bewees onze parcoursbouwer dat het niet ver moet zijn om mooi te wezen. Zelfs de zon was van de partij en dat is eerder een unicum in deze tijd van het jaar die vooral gekenmerkt wordt door regen, plaag-en windstoten. Te wijten aan de klimaatverandering zoals de kirrende en paniekzaaiende weergoeroe’s plegen te orakelen terwijl het nuchtere meteo Tineke het terecht gewoon houdt op een minder voorseizoen dat veroorzaakt wordt door overbemesting, een overaanbod aan nitraten vanwege overbevolkte koeien-en varkensstallen, een teveel aan fijn stof veroorzaakt door ronddraaiende fietswielen op zondag en een overaanbod aan elektrische wagens waardoor rook spuwende gascentrales als paddenstoelen uit de grond moeten rijzen om de elektriciteitsproductie te kunnen opdrijven.
Na het verorberen van Lozerberg kregen we een welverdiende pitstop aangeboden waarbij de plaatselijke viervoetsrer onze aanwezigheid niet erg op prijs stelde en dan maar de hele buurt bij elkaar blafte. Fabien kon het beest in extremis tot bedaren brengen toen hij zijn tweeloop bovenhaalde om de plaatselijke fauna en flora van bijkomend vocht te voorzien. Oef!
Daarna ging het tegen wind en in gestrekte draf naar Heule waarbij Fabien nu naast de zijde van Mathijs de striemende wind doormidden sneed.
Om 10:20 reden we Kortrijk binnen en konden we in alle rust nog achter de gordijntjes meedoen aan de nationale kleurwedstrijd om daarna vaderlijk verwend te worden.
Heerlijke rit waarvoor dank aan Mathijs. 14 deelnemers, 74 km, 26,8 gemiddeld en 244 hm.
Tot zondag!
Philippe
.
Verslag van de rit naar Froidmont en Doornik op 2 juni 2024
Het klassieke ochtendritueel op zondagmorgen wordt om 6u59 onderbroken door een appje: Matthias wordt geveld door een dwarsliggende buitenband en moet helaas forfait geven voor de rit naar de helling van Froidmont en de koffiestop in Doornik. Wat een pech! Het zit de Vannestjes niet mee de laatste weken want de fiets van Cies is ook al perte totale zoals vernomen op ons digitaal kanaal. Siemen daarentegen is in blijde verwachting van zijn kledij die binnen enkele weken wordt geleverd. 10 man tekenen het startblad aan "De Zoeten". Bing alias de Fondateur laat al onmiddellijk weten dat hij de ganse rit niet zal uitfietsen wegens een bachanaal annex orgie in de Vonke voor de notabelen van Heule waarvan akte. We missen de regerende kampioen voor de derde week op een rij en worden ongerust waar Yvan blijft. De redactie verneemt dat hij sukkelt met een weerbarstige sciatique met pijnlijke uitstraling in de kampioenenbenen. Spoedig herstel en veel courage Yvan! Het zit de President niet mee vandaag, nachtbraker Red Philippe ligt nog in de bedstee en dus is de voorzitter niet alleen Ritarchitect, President, geletruidrager maar ook nog eens verslaggever. Het peleton trekt zich op gang en rijdt zich al meteen vast in de werkzaamheden in Bissegem. Hoongelach van de Fondateur, rit niet verkend enz... wat een woedeuitbarsting van de President uitlokt die Mark wegens insubordinatie, kritiek op de hogere gestelde lichamen en ondermijning van het Presidentieel gezag bedreigt met een tuchtschorsing en een overplaatsing bij ordemaatregel naar de Streuvelsvrienden. Mais enfin l'incident est clos. Met een stevige rugwind vlammen we door richting Di Rupo land, we genieten van het rurale gebied en de mooie vergezichten. Wat een mooie verrassing in Rollegem, pechvogel Matthias heeft gans het gebuurte opgetrommeld om ons een staande ovatie en erehaag te bezorgen , kippenvel momenten met een fotoshoot, zie hieronder. Onderweg geeft Joost een ontroerende cursus Wielervlaams voor gevorderden aan Paolo, auto voor, auto achter, put, paalke, bidon collé, chasse petate, prachtig om horen! Geert is terug na ziekte en trekt samen met de President 40km de kop, sterk! In Blandain draait de dorstige Mark af richting heimat en maken wij ons klaar voor de bestorming van de helling van Froidmont. Xavier trekt alle registers open en laat de besttijd van de dag noteren op het segment van Strava, straf! Via de schattige dorpjes Willemeau en Ere, waar de sterren en de tijd zijn blijven stilstaan, bollen we de historische stad Doornik binnen en nestelen ons op een gezellig terras waar we genieten van een warme koffie met croissant. Geert ziet de buitenterras niet zitten wegens revalidatie en fietst alleen verder. Gestart met 10 en nu zijn we nog met 8.... Het klassieke verhaal van de 10 kleine negerkes borrelt op... maar mag je dit nog schrijven??? Woke alarm! Foei foei foei Agatha Christie, de Tinekesvrienden waren met 10 is de correcte versie! Op het terras ontpopt de President zich als local guide en legt het verschil uit tussen een Belfort en een Kathedraal. Ook de tolbrug "Pont des Trous" uit de 13e eeuw maakt indruk, zie foto hieronder.Joost is dusdanig onder de indruk dat hij belooft zijn volgende huisdier Clovis te noemen. De terugweg is tegen de beukende wind in en de kopmannen worden Hein's gewijs tactisch ingewisseld. De beresterke Xavier en Joost vormen de voorhoede langs de Schelde en langs het water kan Xavier altijd een wattje meer trappen, we noteren 29/u tegen wind. Zonder kasseien gene rit van de President en in Spiere is het van dat, een pittige strook zorgt voor wat meer Flandriengevoel. Ook de hellingen van St-Denijs en het laatste Oortje moeten er nog aan geloven. Enkele vrienden beginnen tussen hun kader te hangen maar Solidarnosc is het hoogste goed binnen onze geliefde club, samen uit en samen thuis. De troepen worden gehergroepeerd en defileren fier over de Grote Markt van Kortrijk waar we zien dat er enkele marginale balsporten zoals beachvolleybal worden mismeesterd. In het Astridpark brengen we nog hulde aan het imposante kunstwerk van Joost , een mooi wistjedatje ! Zie de website joostvanpoucke.be en foto's van zijn indrukwekkende realisaties, respect! Sportief en cultureel bevlogen rollen we Heule binnen, iedereen content na 93km aan 26.4 gem en 480hm
President
Abonneren op:
Posts (Atom)