Verslag van de rit van 16 juni 2024 Wevelgem Cycling Classic

We zeggen, schrijven en rijden rit 16 van het seizoen hetgeen betekent dat we vandaag het seizoen reeds doormidden snijden zoals onze kopmannen vaak de wind doormidden klieven en de regendruppels vierendelen. Speciale etappe ook vermits we voor de 1e keer in deze jaargang deelnemen aan een rally (die van Wevelgem) of in ’t schoon Vlaams de Wevelgem Cycling Classic. We bereikten in verspreide slagorde de startplaats die zich voor de gelegenheid in bar Lionel situeerde. Lionel zelf was niet aanwezig maar dat weerhield er de tent niet van om op volle toeren te draaien. Joost haalde à la Lomme Driessens de rugnummers af en bleef gelukkig niet plakken in de bar. Alle aanbidders en aanbidsters bleven verweesd achter en konden enkel dromen van een heerlijk Foxwijntje dat op zijn atletische rug afgebeeld stond. Consternatie echter toen bleek dat de Garmin van onze Tripadvisor als af te leggen afstand 2068 km aanwees! Het toestel had zodanig veel heimwee naar onze president dat het ons persé richting Ardèche wou sturen. Gezien de tijdsdruk en het feit dat het morgen weer werkendag is, kon Joost zijn toestel alsnog troostend overtuigen om het toch maar bij Vlaams grondgebied te houden zoals BDW Vooruit probeert te overtuigen om niet achteruit te deinzen. Sterk staaltje diplomatie! Onze dierbare champ Yvan liet ondertussen weten dat zijn medisch bulletin hem niet toeliet te fietsen vanwege een nog altijd tegenpruttelend linker been. Het heeft niks met politiek te maken en we duimen volop voor een spoedig herstel! Matthias van zijn kant werd het slachtoffer van een lokale stortbui waardoor hij in een depressieve bui van lage luchtdruk de Straalstroom naar de Filistijnen wenste en doornat opnieuw de bedstee opzocht. Dit tot groot jolijt van moeder de vrouw die hem kirrend en liefdevol terug opnam in het nestje der tortelduifkes. Gezien de politieke toestand en de uitslag van de stembusslag beslisten we als politiek correcte club en petit comité onze verantwoordelijkheid op te nemen en stuurden we aldus een clubdelegatie op diplomatieke zending naar onze Waalse zuiderburen. Nu men daar rechts gestemd heeft (daar waar de dikke teen links staat dus) is het van belang dat hen aangeleerd wordt hoe een truitje dient natgemaakt te worden. Wie beter dan onze stoere Flandriens Frederik, Jo, Mathijs, Xavier, Diederik en ex-Tinekesvriend Piet kunnen dit bevattelijk voorstellen en vertalen naar een soort transparant en transpirerend activeringsbeleid? De vraag stellen is hem beantwoorden. Ten einde hierbij geen juridische bokkensprongen te maken mocht ook Hans van sponsor Heulius mee op snoepreis of hoe er niks aan het toeval overgelaten wordt. Dit is echter nog niet alles. Ook onze voorzitter maakt momenteel samen met de First Lady het voorwerp uit van een meerweekse zending die zich echter eerder situeert in de embryonale context van de druif of hoe die evolueert van bevruchting over overrijpe vrucht tot botteling. Een boeiend en bovenal inspirerend en geestensbedwelmend proces dat gefinaliseerd wordt door een likkebaardende wijndegustatie in het zonnige Mekka van wijnland, Frankrijk. Skol! Gevolg hiervan is wel dat Joost nu de fiere gele truidrager wordt. Een blik op de klassering leert ons dat de podiumstrijd nog verre van gestreden is en er nog tal van scenario's mogelijk blijven. Spannend! Onze corebusiness is en blijft echter fietsen en Fabien liet meteen weten dat de president hem aangesteld had als stand up comedian alias voorzitter ad interim om een cluboogje in het zeil te houden. Hij nam die taak volledig ter harte en laveerde als een volleerd zwaantje (alleen het zwaailicht ontbrak) van achter naar voor en voelde zich allerminst te beroerd om keihard kopwerk te verrichten waarbij de zweetdruppels vanonder zijn helm gutsten en zijn borstharen krulden van de tegenwind. Aan kilometerpaal 28 zorgde Brecht voor opschudding door zijn drinkbus weg te gooien die pardoes met Zuiderse precisie overreden werd door Paulo, onze acrobaat op 2 wielen. Niks gebeurd behalve dan dat de drinkbus ter plaatse overleed. RIP drinkbus. Ondertussen doemde de Kemmelberg, het dak van de rit, op hetgeen zorgde voor de traditionele opsplitsing in kasseivreters en asfaltjeannetten. In het kader van de gendergelijkheid en het respect voor de GDPR wetgeving kunnen we echter geen namen prijsgeven. De daaropvolgende 4 sterrenpitstop streelde zodanig onze smaakpapillen dat we gelukkig, blij en vol energie de rest van het parcours soldaat maakten. Paulo reed als een niet te stoppen Portugese furie, de gensters vlogen van Fabiens kuiten en hier en daar spotten we een Tinekesvriend die tussen zijn kader begon te hangen en de staat van ontbinding benaderde. Dé quote van de dag kwam evenwel op het conto van Mark. Na een temporijk vlak gedeelte volgde een zoveelste bult waarbij onze president-fondateur volgende gevleugelde woorden orakelde : “Gelukkig gaat het nu omhoog!”. Bredero wist niet waar hij het had maar knikte goedkeurend en zag hierbij zijn stelling bevestigd. Gezond en gelukkig werd de eindmeet bereikt en lieten enkelen zich nog een belegde boterham en een Martha degustatiebiertje welgevallen. Fantastische en calorieverbrandende rally onder een dreigend maar niet kotsend wolkendek. 103 km, 8 deelnemers, 25,6 gemiddeld en 603 hm. Philippe