Verslag van de rally "In het wiel van het Ventiel" op 14 juli 2024

Zondagmorgen 6u19, in de controlroom van de Tinekesvrienden loopt het ene na het andere onheilspellend bericht binnen. Net als andere grote Tourploegen wordt onze geliefde club ook getroffen door het gekende beestje Corona. Geert moet met het snot in ogen en neus en pijn in het hart afbellen voor zijn geliefde zondagse fietsuitstap. Verder slecht nieuws van onze commerciële manager en tripadvisor Joost, zijn carbonnen vehikel van het merk Murphy weigert na de kuren van vorige week opnieuw alle dienst met een dwarsliggende dubbele crevaison. Joost is weeral de pineut , moet forfait geven en verliest op de koop toe zijn gele trui, wat een miserie, miserie. .. 7 min 2 = met 5 man trekken we op pad naar het Nelson Mandela plein waar het rennersdorp van de rally In het wiel van het Ventiel is gevestigd. We zijn digitaal ingeschreven en worden ter plekke gescand en veilig bevonden, krijgen een polsbandje omgord die goed is voor spijs en drank onderweg. Aan de startlijn wordt ons nog een ontbijtbuffet geserveerd en Patrick en Arne doen zich reeds te goed aan rijststaartjes en alprodrankjes. Na de groepsfoto steken we definitief van wal, begeleid door GPS, GPX en overduidelijke uitpijling, het kan niet mislopen. We dwarsen het Rood-Witte bastion en over de Kulakberg rijden we het Toscane van Zuid-Kortrijk binnen. De zon maakt overuren, er is bijna geen wind en zeer helder zicht, we genieten met volle teugen van het schilderachtige landschap. We slingeren van St-Denijs naar Kooigem en terug, rare kuren soms van de parcoursbouwer, en over de Schelde fietsen we Bouchez land binnen. We ergeren ons aan de lange brede betonwegen vol putten en kloven die voor geen meter bollen, Mark kan dit veel en veel beter zucht hij. Gelukkig wordt het vanaf Anvaing veel boeiender en de Fondateur moet toegeven dat er nieuwe baantjes tussen zitten, ze bestaan dus nog. De eerste kuitenbreker dient zich aan , genaamd Côte de la Tailette, 2km lang met het venijn in het begin zijnde een lange strook aan 13% gevolgd door een korte afdaling met als afsluiter een lange uitloper aan 6% tot 8% tussen wijngaarden. De bekroning volgt boven met een schitterend 360° vergezicht . Na de 2de lommerrijke beklimming fietsen we op een lange heuvelkam waar de bevoorrading wacht op een supermooie idyllische plaats waar de rust en de natuur overheersen. Enkele kippen heten ons hartelijk welkom, zie foto's hieronder. We moeten ze gerust laten en niet voederen staat geafficheerd maar we beginnen luid te fantaseren over een smakelijke Vol-au-Vent en lekkere Coq-au-Vin en het pluimvee slaat in een acht en ook nog paniek en fladdert verontwaardigd weg. Ondertussen zijn de Ramongs ook gearriveerd en we merken menige oud Tinekesvriend op, het weerzien is hartelijk. We zetten de tocht verder via Ellezelles en na de lange klim naar St-Sauveur worden we ingehaald door de Ramongs, we fietsen de afdaling naar Ronse samen in peleton. Arne wordt lyrisch als hij zijn heimat namelijk het gehucht Klijpe opmerkt. In Russeignies hebben we genoeg van het draaien en keren, het mooiste hebben we gezien en de kortste weg naar Heule is een rechte lijn beslissen we. Ondertussen speelt de zon verstoppertje en is een strakke tegenwind opgestoken, het is stoempen richting finish en Paulo trekt de waaier. Om de sleur te doorbreken spelen we enkele spelletjes Keirin met de elektrische Mark als gangmaker. Voor de wieleranalfabeten: Keirin is een uit Japan overgewaaide pistediscipline waarbij de eerste ronden achter een derny worden afgelegd, Mark is onze derny dus. Via het Guldensporenpad raken we zonder enig incident vlot terug in Kortrijk en we zwaaien Paulo uit die voor 4 weken naar Portugal trekt, boa viagem Paulo! Sportieve rit met 101km, 740hm en een heel mooi gemiddelde van 25.5, bravo aan de atleten!!!! President