Verslag van de Heulius Classic, rit naar Ichtegem en café De Hert

We zeggen en schrijven al rit 24 van ons Tinekesseizoen. We zijn reeds half augustus, de oogsten geraken klaar voor de oogst, de boeren zorgen voor de nodige bedrijvigheid, de dagen worden toch wat korter, maar tegelijk strooit onze Jacotte Brokken volop in het rond met warme tot hete zomerdagen. Deze zondag was er zo eentje, zo een zondag met een hemelsbrede open blauwe hemel, een licht verfrissend zuidwesterke en dit onder tropische zonnestralen. Kortom , een weertje copy-paste uit de Côte d'Azur. We verzamelden opnieuw aan ons vertrouwde clublokaal waar Kortrijk Congé stilaan op zijn einde loopt want we tellen intussen al een 12 tal olympische atleten aan de start. Vorige week waren we blije getuige van come back kid–champ Yvan, vandaag verwelkomen we , na een onderbreking van enkele maanden, een telg uit de Vanneste-dynastie , namelijk onze Siemen. Hij verscheen apetrots met zijn spiksplinternieuwe uitrusting , klaar om alle conditionele twijfels definitief onder de mat te vegen. Aan een streep kopwerk durfde hij zich nog niet wagen , maar toch kwam hij geregeld piepen aan de kop van ons peloton . Het is duidelijk : de conditie staat er opnieuw, en vanaf volgende week zal Siemen zich outen als een doorwinterde kopman, klaar om zijn 2 broers te doen blozen. Zoals iedereen weet moesten we eind vorig seizoen afscheid nemen van 3 ervaren parcoursbouwers, Piet ; Simon en vooral Kevin. Het zorgde bij ons bestuur toch voor de nodige kopbrekens hoe we dit allemaal konden opvangen, Maar bij elke tegenslag ontstaan echter nieuwe kansen en opportuniteiten en dienden we de talenten aan te boren bij onze andere leden . Vandaag waren we getuige van de geboorte van een nieuwe klassieker op onze kalender : de Heulius Classic. Dit alles uit de geest en onder regie van onze gewaardeerde en enthousiaste Diederik. Zijn maiden ritontwerp naar het Noorden was duidelijk een pareltje , met volle teugen gesmaakt door iedereen. Niet simpel want de voor de hand liggende pareltjes situeren zich in de populaire heuvelstroken rond Ieper of de Vlaamse Ardennen . Een geestig ritje naar het Noorden maken is dus meteen een extra moeilijkheidsgraad. Begin deze week , toen de rit in onze app verscheen, viel het kennersoog van onze ervaren Vlaamse Ardennen specialist Geert op dat er hier en daar nog wat verbeteringen mogelijk waren. Onze 2 mannen zetten zich direct samen aan de schrijftafel om de rit te finetunen tot een meesterwerk. Klasse , pure klasse ! Ook aan de start : onze sympathieke weldoener en hoofdsponsor Hans die als zaakvoerder van het advocatenkantoor Heulius de high quality-rit onder een goedkeurend oog wilde bewaken . Met 3 wekkers slaagde hij er gelukkig in tijdig in te tikken op onze prikklok.Onder impuls van het strakke tempo van Matthijs vertrokken we via landelijke wegen over Gullegem via Sint Eloois-winkel naar De Mol in Izegem waar we nieuwe wegels doopten ( o.a. het nieuwe afrittencomplex E 403- rijksweg voor fietsers) en schuurden verder langs Roeselaarse grond om via de Ruidenberg in Kortemark een zeldzame kuitenbijter te verorberen. De pitstop werd genomen op de markt van Ichtegem , heimat van Hans, in een opmerkelijk ouderwets, volks wielercafeetje De Hert , waar je uren nodig hebt om alle wielerprullaria te bestuderen. Patron Dirk is dan ook een notoir wielerfanaat en geeft al decenia wielercommentaar tijdens tal van koersen. Ideale stop dus voor een wielerclub, waar we na het traktaat van Hans (chique gebaar !!) ook nog eens getrakteerd werden door de patron op een suikerwafel. Vast ritueel voor elke passerende wielerclub blijkbaar. Tegelijk is deze staminee blijkbaar een kruispunt van de Ichtegemse riolering waar de stankafsluiter niet meer optimaal bleek te werken. Het zorgde samen met de aanblik van een 5 dagen achtergebleven afwas voor voldoende hilariteit en gegniffel in ons peloton . De gezondheidsinspectie zal dit ongetwijfeld door de vingers gezien hebben door de pure charme en wielerliefde van de patron. Na dit origineel intermezzo mochten we opnieuw genieten van de mooie landschappen in het Torhoutse ommeland. We doorkruisten de bossen waar de bende van Baekelandt in de 18de eeuw de streek onveilig maakte . Deze schitterende posterwaardige dreven passeerden ook het statige kasteel van Wijnendale, dat meermaals een afspraak had met de geschiedenisboeken, daar waar Maria van Bourgondie verongelukte toen haar paard galoppeerde Het was ook daar dat koning Leopold III weigerde zich over te geven, samen met Paul-Henri Spaak aan Nazi Duitsland. Via de rock and roll route (jawel !) konden we de heilige festivalgrond van het ter ziele gegane Rock Torhout nog eens aanschouwen. Daar waar verscheidene wereldsterren het terrein plat speelden. Via Zwevezele, Ardooie en Izegem verlieten we het hart van West Vlaanderen en stoomden we richting ons teerbeminde Heule waar het bestuur nog eens een traktaat deed op het terras van de Zoeten. Deze rimpelloze rit – Murphy was nergens te bespeuren – was echt genieten geblazen en opnieuw hadden de afwezigen ongelijk. Daarom een dikke merci en proficiat aan Diederik, zeker ook aan Geert voor de professionele afwerking en dikke merci voor Hans voor de opmerkelijke pitstop met traktaat . Ondergetekende tripadvisor is dan ook zeer opgetogen dat we een mooie rit in Noordelijke richting erbij hebben in ons reeds rijkgevuld rittenarchief : de Heulius Classic ! Tot volgende week om 8 u voor onze stuntrit met wielerlegende Johan Museeuw . Joost 89,2 km gemiddelde 27,4 km/u