Verslag van de rit naar de Plugstreets op 4 augustus 2024

The Magnificent Seven ..... Het zijn wonderbaarlijke tijden voor de Vlaamse wielersport! Nog maar pas heeft Remco geschiedenis geschreven onder de Eifeltoren of s’ anderendaags diende zich een nieuw sportief hoogtepunt aan: 7 Tinekes die de van historiek uitpuilende Plugstreets gingen bestormen. En voor alle duidelijkheid betreft het hier 7 getrainde mannen over wiens chromosomensamenstelling geen enkele onduidelijkheid bestaat. Om alle mogelijke commotie te vermijden, werd iedereen deze week opgeroepen voor medisch onderzoek en het resultaat was overduidelijk: iedereen het XY-chromosoom én met normale testosteronwaarden ...., al zouden we eigenlijk wel willen dat zoals in de eerdere jaren een aantal mensen met het XX-chromosoom zich zouden melden .... Stipt ongeveer om 7.30 uur ging men van start en werd aan een mooi tempo, aangegeven door Martin en Geert, richting de frontsteek gereden. Vooral Geert voerde de troepen aan op één been en met vingers in de neus. Reden voor deze schitterende conditie bleek te wijten aan een petje met de naam Remco op die hij in alle stilte geleend had van zijn zoon Jorg. Jorg had er geen problemen mee want hij is met zijn gele trui meer een fan van Van Aert en de Lease Bikes. Door het strakke tempo en na enige omwegen en de (klassieke) hoogstaande onderlinge gesprekken kregen we al vlug de Plugstreets in het vizier. Met al in de eerste meters een verrassing: delen van de straatjes bleken vol modder te liggen en het was dan ook opletten geblazen om rechtop te blijven. Kwatongen menen dat de blubber afkomstig is uit de Seine na de (grondige?) reiniging van deze stadsriool en dat dit goedje persoonlijk door Emanuel en Brigitte met paard en kar naar hier werden gebracht, maar daar konden we geen officiële bevestiging van krijgen. Iedereen kent onze voorzitter als artiest op de fiets en dat was dan ook meteen het signaal voor hem om zich dubbel te plooien in de hoop een gat te slaan .... en dat lukte wonderbaarlijk, weliswaar was het niet het beoogde gat maar een gat in zijn achterband zodat de jacht noodgedwongen werd stilgelegd en met vereende krachten werk werd gemaakt van het achterwiel van onze voorman. Dankzij het voortreffelijke samenspel van de vingervaardigheden van Martin, de assistentie van Patrick, de power van Joost en het voor het eerst gelukte gebruik van het bommetje werd in geen tijd de weg verder gezet..... helaas: kort daarna opnieuw een “crevaison” en weer van onze chairman en aan hetzelfde wiel! Soit: deze pauze liet ons toe te genieten van de fraaie vergezichten en de zon die zijn uiterste best deed om ons wat extra plezier te verschaffen. Reservebanden, bandenlifters, pompen, spierkracht, .... kortom alles werd in de strijd gegooid ten einde het koppig vehikel van Martin te bedwingen en met succes; enige tijd later konden we verder. Zoals de traditie het wil, werd halt gehouden aan het “Monument Christmas Truce” waar men de kans kreeg om de innerlijke mens te versterken en het onderste van de mens te ontlasten . In deze omgeving kwamen op Kerstmis 1914 Britse en Duitse soldaten de loopgraven uit om te verbroederen en voetbal te spelen in niemandsland. De UEFA onthulde er 100 jaar later dit monument. Soms zijn we ons te weinig bewust van de sterke historieken waar we even pauzeren....... Op de terugweg vond Xavier zijn moment gekomen en werd met snelheden rond de 35 per uur richting huis gevlamd. Ondertussen werden nog de leden van een buitenlandse club opgepeuzeld met name de “Amicale Neuville Cyclisme” die met grote bewondering de appelblauwzeegroene shirts zagen voorbijrazen. Het glooiend landschap liet ons weinig ruimte om veel aandacht aan hen te besteden en daar ook de ene cartouche na de andere werd afgeschoten, was er weinig ruimte en tijd voor recuperatie. Gelukkig zit het snor met de conditie van onze XY-Tinekes-leden ! Prachtige rit van 95 km aan een gemiddelde van 26.5 per uur , 420 hoogtemeters en twee platte banden met dank aan de parcoursbouwer Martin die hiermee vast en zeker een gouden medaille verdient. Zilver voor Joost die met succes zijn bommetje in de strijd gooide voor reparatie en brons voor Jorg Sioen omwille van zijn mooi Remcopetje! En voor de anderen met name Diederik, Patrick, Xavier, Geert en Yvan, niet getreurd, die krijgen een eervolle vermelding in de annalen van de club ! PS: dit verslag is 100 % handmade opgesteld, een unicum dat stilaan tot het verleden zal behoren ....... Come-back Yvan