contact

Verslag van de rit van 6-6-2010

De door meteo Tineke voorspelde prachtige lentemorgen met 23 graden kon 16 atleten warm krijgen om de bedstee in te ruilen voor een evenwichtsoefening op 2 wielen.
De meest argwanenden onder ons lieten zich evenwel niet verleiden door Tinekes’ zonnig discours en nodigden de weergoden uit water te spuwen door hun regenvestje bij de hand te houden.
Parcoursbouwer Jacques,onze SG, had ook al onraad geroken en ruilde zijn mechanisch aangedreven vehikel in voor een knalgeel kannibaalexemplaar,dat,toegegeven,blonk alsof het net uit bad kwam. Bij de briefing werd hoopvol stilgestaan bij de parcourshindernissen met o.a. Nokereberg en nog enkele kuitenbijters geplaveid met oerdegelijke Vlaamse “kinderkopkes”.
Bart was sportdirecteur van dienst en hield in de koffer een koud wafelbuffet achter de hand.

De geografen onder ons voorspelden zonneschijn vanaf Harelbeke zodat niemand zich aanvankelijk zorgen maakte over dat dreigend Heuls wolkendek.
Met volle moed werd het spierstelsel in gang gezet.
De zonnebrillen verdwenen na 30 minuten wedstrijd evenwel in de proviandachterzakjes want moeder natuur had opdracht gegeven te dweilen met de kraan open.
De hemelsluizen werden wagewijd opengezet waarop de koersdirectie i.p.v. de knuppel in het hoenderhok,de dweil in de emmer gooide.
Het was balanceren op een slappe koord tussen hoop en twijfel maar uiteindelijk zegevierde het gezond verstand en werd de rit ontbonden gezien het dreigend gevaar van lichamelijk en materieel onheil.
Het Tenteschip wendde de steven richting de ten Koetshuizehaven maar onderweg werd onder invloed van een twijfelende madame Soleil alsnog beslist enig avontuur op te zoeken.
Op 1 week van de verkiezingen bokste deze club eensgezind een splitsingsvoorstel in elkaar waar de politici van dit landje een puntje kunnen aan zuigen.
Met sprekend gemak werd het peloton opgesplitst in 3 delen : eerst de groep strandmietjes die onder leiding van de materiaalmeester liefst zo vlug mogelijk met hun roze pantoffeltjes rond de haard wilden plaatsnemen,daarna de Francofonen die onder leiding van Kevin een replay wilden van de vorige Franco-Belge rit en in 3de instantie de echte Flandriens die door de fondateur-gps op sleeptouw werden genomen richting Menen en Wervik.
Geen jarenlang gepalaver,geen alarmbelprocedures maar een kordate beslissing die leidde tot een win-winsituatie voor alle betrokkenen.
De redactie volgde de Flandriens die aanvankelijk begeleid werden door enkele schuchtere zonnestralen om uiteindelijk dan toch opnieuw terecht te komen in een waterballet dat zelfs nog werd opgefleurd door een hevige bliksemschicht en een oerdonderslag. Doorweekt en versteven bereikten we uiteindelijk een verlaten en mistroostig Heule met toch nog 75 km op de teller.
Zij die een “coup” wilden plegen in het klassement kwamen bedrogen uit want elke starter moest zich tevreden stellen met 10 schamele startpuntjes.
Bij het ter perse gaan werd nog vernomen dat sportdirecteur Bart de namiddag in bed heeft moeten doorbrengen geveld door een accute aanval van suikerwafelpuf. Sterkte Bart!
Tot zondag om 7:30 voor het temmen van de Kluis!

Red Philippe

1 opmerking:

SG zei

Prachtig verslag van een verzopen rit. De redactie heeft in het verslag evenveel keer van richting moeten veranderen als tijdens de rit. De rit naar Nokere en Ooike wordt gerangschikt in de categorie "reserveritten voor in geval van nood". Bedenking over de deelnemers aan Parijs-Nice : na 25 km geven zij er al helemaal de brui aan, terwijl de rest toch nog minstens 65 km fietst. Als er met dergelijke spirit naar Nice moet gereden worden, dan zijn ze volgend jaar nog niet terug ! De afdeling "verre reizen" lijkt mij meer op de club méditerrané : als we maar weg zijn en tijdig een terrasje vinden. Toch veel succes gewenst aan de deelnemers en een dikke proficiat aan de redacteur !