Verslag van de rit van 20 maart 2011 Néchin

De weergoden beten fel van zich met als gevolg ijzige temperaturen onder het nulpunt om van start te gaan.
De teammotivatie staat evenwel op zenith want een 23-koppig peloton bood zich aan voor een grensoverschrijdende trip naar onze Waalse vrienden en Zuiderburen. Daarbij viel het op dat les chaud lapins Pantani en Ringo hun blote benen showden al dient het gezegd dat de aandrijfkracht van Ringo nog gecamoufleerd werd door een isolerende donslaag.
Ten Koetshuize lag er desolaat bij. Het had er alle schijn van dat de Streuvelsartillerie gemobiliseerd werd om onder Navovoogdij het Kadhaffileger te leren fietscartouches afschieten.
Fondateur Mark was opnieuw parcoursbouwer (wat zouden we zonder die man moeten aanvangen?) en de positieve discriminatievorm kreeg nu ook een verlengstuk in de volgwagen : dochter van Petra en Dirk zat daar aan het commando.
Na het opwarmen van spieren en ledematen en het op peil brengen van de hartslagmeterbatterijen kon de "strijd" losbarsten.
Eerste slachtoffer van dienst was niemand minder dan Geert Depoortere die onzacht in aanraking kwam met het asfalt na een hevig gevecht met een ongezegende weggleuf. Geert kwam er op het eerste zicht met de schrik en zonder schrammen vanaf. Opnieuw werden we geconfronteerd met de stelling van de Kannibaal : "er bestaan 2 soorten renners : zij die al gevallen zijn en zij die zullen vallen...".Bij het oponthoud werden we nog vierkant uitgelachen door een plaatselijke ezel die zich duidelijk afvroeg wie zo zot kan zijn om de zondagmorgen door te brengen op 2 wielen.
Even verderop werd onze parcoursbouwer geconfronteerd met een onverklaarbare leegloper na een zo goed als biljartvlakke wegstrook. Franky solliciteerde opnieuw uitdrukkelijk naar de job van MM door de juiste diagnose (een doorstuik) te stellen en vervolgens over te gaan tot een succesvolle kijkoperatie via het ventiel. Euvel verholpen en Mark slaakte een oorverdovende beaufort 8-zucht van verlichting,in de volksmond minzaam een "scheet" genoemd waarop Rambo weer de legendarische woorden orakelde : "oje moe kakken,moe je kakken!'.
Een 700 m lange kasseistrook geselde vervolgens niet alleen de schaamstreek maar ook de been,arm - en dijspieren van de Tenteboys en het achterwiel van youngster Tim. De regerende champ ontfermde zich over Tim en uit de materiaalkist werd een nieuw achterwiel getoverd dat in ijltempo het vijgplatte exemplaar verving. Het gonst van de ervaren MM's in ons peloton.
Een welkome bevoorrading werd ons aangeboden door het de wielerfamilie Ramon-Cottem : energiedrank en nostalgische Melirepen. Bedankt Petra,Dirk en dochter!
Op Tombroeck nam de president -niet gehinderd door een gebrek aan parcourskennis- strategisch stelling in om een cartouche van jewelste af te schieten. Radio Tour liet het plots afweten,maar het laat zich raden dat de jonge mannen alle zeilen bijzetten om in het spoor van een ontketende voorzitter te blijven.
De terugweg lag bezaaid met hindernissen waarvan een "deviation" de moeilijkste om nemen bleek. De GPS van Mark is de taal van Mollière niet machtig en nam het duidelijk niet dat zijn baasje de Vlaamse natuurpracht had ingewisseld voor de oorlogstaal van Sarkozy. De fondateur-arrangeur was evenwel niet van de wijs te brengen en flitste zichzelf terug naar de 19e eeuw door manueel in te grijpen en puur op zelf opgebouwde geografische kennis de rit met succes te vervolgen.Prachtige rit,verkenning van nieuwe onbereden paden. Proficiat en bedankt Mark!
76 km tegen 25,7 gemiddeld. Tot zondag!
Red Philip

herbeleef de rit via volgende link http://connect.garmin.com/player/74030561