Opnieuw hadden we de weergoden aan onze kant want het was een in zon badend vipdorp Ten Koetshuize dat als gastheer optrad voor de Tinekesatleten. Geen vrouwelijke rensters te bespeuren. Moeten we hier meer achter zoeken? Een algemene boycot,ordewoorden van de vakbond opgevolgd, een ladiesnight achter de rug, opgelegd huisarrest door hun echtgenoten of bang om af te gaan? We durft het hen vragen?
De MM ,vermoeid na een week van hard labeur in bpost,had alle moeite van de wereld om het wedstrijdblad correct in te vullen. Gelukkig hield de SB/PM een oogje in het zeil want de klassering is een zaak van staatsbelang gezien de vele voordelen in natura die eraan verbonden zijn. Red Philip nam plaats achter het stuur van de volgwagen die voor de gelegenheid omgebouwd was in een mobiele roodwitte tent. KVK on tour dus. Supporters van de concurrentie stonden erbij en keken ernaar.
Er stond een gevreesde en zware uitmatch op het programma die de caravaan naar Stasegem bracht. De kopmannen van dienst verloren tot driemaal toe het Noorden,ze leken wel weggelopen uit de set van de “Paniekzaaiers”. Volgens de Tinekesdokter serieuze oriëntatiestoornissen tengevolge van een overdosis steack à la Contador. Champ Rambo kreeg het ervan op de darmen en zocht in het startlokaal het kleinste kamertje op. Kevin twijfelde even maar besloot in extremis om zijn afvalstoffen om te zetten in positieve energie terwijl de president in alle rust de troepen overschouwde en zich ontdeed van de bovenste kledijlaag ipv de mouwen op te stropen. Her en der ook gespannen gezichten wat ons meteen duidelijk maakte dat er een heuse Koninginnerit op het programma stond.
Van meetaf aan werd een golvend parcours geserveerd hetgeen onze clubdiesels Rambo en de fondateur deden buigen maar niet barsten. Den champ was volop aan het experimenteren met zijn kersverse compacderailleur,zocht aanvankelijk de juiste tred maar bewees over een ijzersterk karakter en dito spierkracht te beschikken. Een alerte Tim zag de kopman in de achtergrond en liet zich als een volleerde waterdrager afzakken om als derny te fungeren. Een sterk staaltje van teamspirit en onbaatzuchtigheid die onze youngster verderop nog eens herhaalde met de fondateur , Bart en Geert Sioen. Van een blakende conditie gesproken. De weg naar Montroeuil-au-Bois lag bezaaid met venijnige molhopen maar het sublieme landschap verzachtte het leed. Kevin en Bjorn Duthoo bepaalden het tempo,Ronny wou er een afvallingskoers van maken en demarreerde tot 2 keer toe in de aanvangsfase. De Cancellara’s en Philippe Gilberts uit de Tenteploeg lieten evenwel niet begaan en hielden het koersverloop perfect onder controle. Via de boordradio kon vernomen worden dat een zeer strijdlustige Tim de zaak aan flarden wou rijden maar de meteo-en parcourskennis van de president en de dynamitebenen van Kevin bestookten om beurten de grootste van het peloton . Uiteindelijk sleepte Kevin in een nijdig en luidruchtig spurtje de bloemen in de wacht,voor Yvan,Tim, de President en Bjorn. De mannen in conditie op het voorplan dus. In een tweede waaier kwamen Guy, PM en MM binnengerold. Het felgeplaagde bestuur klasseerde zich hiermee voltallig binnen de top 10. Antwoorden met de pedalen noemen ze dat. Het ploegenklassement bij de veteranen werd hun deel, ze starten volgende zondag met de gele petjes, als ze al starten uiteraard.
Meteen vrome pitstop in de schaduw van de Montroeuilse kathedraal. Geen bloemen, schietgebedjes of kaarsen,wel calorierijke tussendoortjes van de rally-organisatie aangevuld met wat zoetigheden uit de KVK-bus. De terugweg bleef zware kost die een door krampen geplaagde Bart verwees naar de bezemwagen. Even verderop begon ook Matthijs alle kleuren van de regenboog te zien en opnieuw waren Tim en Franky daar om de verloren zoon weer in het peloton te loodsen.
Traditiegetrouw één van de langste en zwaarste ritten uit het seizoen maar chapeau voor het ganse team want de 111 heuvelachtige km werden afgelegd tegen een hoog gemiddelde van 28/u.
Tot volgende zondag om 7:30!
Red Philip
2 opmerkingen:
Proficiat aan alle deelnemers. Waar vorig jaar nog meer dan de helft van de tinekesvrienden aan de splitsing voor de kleine afstand opteerden reden we nu voltallig de 95km, chapeau.
Proficiat aan allen.
Na 2 weken verplichte rust mag ik weer aan fietsen denken,hopelijk houd de knie stand voor de rest van het seizoen,maar zal zondag niet aanwezig zijn daar ik zondagmorgen nog op TW Classic zal zitten.Veel fietsplezier.
groeten
Een reactie posten