Verslag van de rit van 16 augustus 2015 Mater

Op deze laatste dag van Kortrijk congé vonden 14 Tinekesvrienden de moed om zich aan te bieden voor een rit die als ‘grand cru’ werd voorgesteld. De aankondiging ‘rit naar Oudenaarde’ en de geruchten over 600 hoogtemeters zorgden voor opperste concentratie op hetgeen komen zou…

Het medisch bulletin werd overlopen en is positief: Dirk is opnieuw thuis na een succesvol operatief ingrijpen. Hij wordt nu verwend en op al zijn wenken bediend door Petra die als een klokhen over hem waakt. Rambo  heeft zijn rit van verleden week goed verteerd maar past vandaag omwille van de lastigheidsgraad….men moet het geluk ook niet tarten. Aanvankelijk minder goed nieuws van onze vaste kroniekschrijver Phillippe. Die werd vrijdagnacht met ernstige pijnscheuten rond het hart opgenomen in de spoeddienst. Uitgebreide scans boden echter snel duidelijkheid en waren een geruststelling: de pijnen hadden niets te maken met de aanvankelijke ritmestoornissen. In het medisch dossier dat we via, via konden inkijken, stond volgende diagnose: “Cardiale Fantoomklachten rechtstreeks gerelateerd aan zwakke KVK-prestaties”. Telkens men het woord “KVK” vernoemde, vertoonden de scan en de Elektrocardiogram de vreemdste capriolen. Eens zijn favoriet ploegje betere resultaten boekt, zullen de klachten vanzelf verdwijnen en kan hij zoals van oudsher al zijn activiteiten ontplooien en dus werd hij nog dezelfde nacht uit het ziekenhuis ontslagen. Walem en zijn kompanen weten dus wat hen te doen staat…..

Oudenaarde- en Vlaamse Ardennenkenner Geert had de rit uitgetekend en dat hebben wij geweten en ondervonden. Daar waar iedereen dacht dat dit een vrij klassieke rit zou worden, werden we allemaal heel sterk maar ook heel positief verrast. In eerste instantie werden we verschillende keren op het verkeerde been gezet. Zowel bij de Kluisberg als bij de oude Kwaremont werden de kuiten opgespannen maar telkens juist daarvoor werd een zijweg genomen en werden deze bulten vermeden. Het idee aan bergop rijden alleen al deed bij “Bing” het koud zweet uitbreken. Voeg daarbij dat hij de gewoonte heeft om alle eerdere truien van de Tinekesvrienden onder elkaar aan te doen (Bank van Roeselare, Termote Vanhalst, Tente en nog een paar) en je begrijpt dat hij al niet veel nodig heeft om snel te gaan respireren.

Net op het ogenblik dat iedereen dacht dat het allemaal wat minder lastig ging zijn dan oorspronkelijk gedacht, werden de debatten serieus geopend. In een minimum van tijd werden de Korte Keer, de Ladeuze, de Wolvenberg en de kasseien van de Ruitersstraat geserveerd en maakten de aanvankelijke gesprekken over de voorbije congés plaats voor zwaar hijgende body’s, gekreun, ratelende derailleurs, ja zelfs hier en daar wat gevloek…….

Als beloning voor zoveel beulenwerk werd halt gehouden aan de kerk van Mater en werden we door Wietse en Warre, de kinderen van Bjorn, vergast op een wafel- en fruitsappenbar. Wietse en Warre meldden ons dat papa heel braaf was geweest in de volgauto en als beloning mochten de drie Duthoo’s mee op de foto die ongetwijfeld op onze blog zal te zien zijn. Bedankt B, W en W!

Ook op de terugtocht slaagde Geert er in nieuwe wegen voor te schotelen hetgeen bij een doorwinterde parcoursmeester als Willy de opmerking ontlokte dat ‘er dedju toch veel baantjes bij waren die hij niet kende…”. Een mooier compliment kan men niet krijgen.

Extra pigmenten waren er tijdens deze terugtocht nog door het feit dat er een kopstaartaanrijding te noteren viel waarbij Willy nog inreed op Ringo maar door zijn schitterende reflexen nog de schade tot een minimum kon beperken en dan was er nog de doortocht aan de woning en de burelen van “The sky is the limit- vedette” Willy Naessens.

Ondertussen bleef Geert maar op kop van het peloton sleuren en bleken de kilometers en de heuvels op hem geen vat te krijgen. Als toetje presenteerde hij de afgepeigerde lichamen nog de klassieke sprint langs de kanaalzone waarbij het laatste stukje energie dat nog aanwezig was, werd aangesproken. Met deze rit postuleert Geert heel duidelijk naar een plekje in de galerie van de ‘grote parcoursbouwers’ bij de Tinekesvrienden!

Moe maar tevreden rolden de 14 mensen Heule binnen na een rit van 95.5 km met 540 hoogtemeters en een gemiddelde van 25.7 km per uur. Een heel afmattende maar zeer geslaagde rit werd toegevoegd aan de rijke geschiedenis….

Yvan

NVDR: herbeleef de rit op http://www.strava.com/routes/2630538