Ultieme etappe van onze jaargang 2015. Het wordt traditie dat onze
président-fondateur Marc zowel garant staat voor bewegwijzering in begin en
einde seizoen terwijl hij tussendoor hier en daar nog tekent voor enkele
ritarchitecturale spitsvondigheden. Hij bundelt de Vlaamse wegen graag en giet
ze vervolgens in een ritvorm waarbij alle fietsingrediënten aan bod komen :
traag omhoog, rap naar beneden, dokkerend over kasseien en met gekromde rug het
vlakke land veroverend. Het blijven telkens weer huzarenstukjes hoe hij samen
met al die andere gewaardeerde parcoursbouwers uit de kluiten gewassen ritten
serveert waarbij de Vlaamse en soms Noord-Franse natuurpracht zich voor onze ogen
ontrolt. Zonder scheidsrechters geen voetbal, zonder parcoursbouwers geen
wielertoerisme. Naast het kampioenenpodium dus ook bloemen voor hen die ons
rollend materieel telkens weer met een wel afgelijnd doel de weg
opsturen.
De invitatie van kampioen Piet was duidelijk niet in dove mansoren
gevallen : 22 man aan de frisse start, dan al hunkerend naar een frisse pint.
Oudstrijder en zegedronken SB/PM Willy had nog eens de clubaandeelhouders rond
zich verzameld waarbij Kevin de opdracht kreeg het Tinekesschip als
sportdirecteur in het juiste vaarwater te houden.
Eveneens opgemerkte wederoptredens van Tim en ex-secretary-general
Jacques. Zou het aangekondigd gerstenat daar voor iets tussenzitten? Jacques
rondde zo de kaap van de 10 ritten : of hoe hij zijn voornaam niet toevallig
ontleend heeft aan dat Franse wieler-en rekenwonder Anquetil. Secondenwerk met
Rodaniaanse precisie, koersen met de rekenmachine in de achterzak.
De laatste rit speelt zich altijd in een speciaal sfeertje af. Er
zijn seizoenen geweest dat het decor verstopt lag achter een dichtgemetseld
mistgordijn, maar deze keer was een laaghangende zon onze metgezel richting
Gits en Hooglede. Het deed de kampioen nog meer blinken. Hij was trouwens samen
met Mathijs continu in de voorste gelederen te vinden : een gele truidrager die
alles à la Armstrong onder controle hield.
Marc troonde ons in een gezapig tempo mee richting Gits en voorzag
zoals altijd voor elk wat wils : enkele kilo’s kasseien naar keuze, enige
hoogtemeters of vals plat en natuurlijk ook wat vlakke en dalende meters. Kevin
eerde tijdens de pitstop onze rugsponsor door uit te pakken met rijsttaartjes
zoals enkel Wouter ze kan bakken. Bedankt Kevin!
De fondateur had nog een specialleke in gedachten : hij is zot van
Gits en maakte een gesmaakte parcourslus in het centrum van deze Metropool.
Even consternatie in de gelederen maar alras bleek dit iets met voorbedachten
rade te zijn. Of was het enkel maskeren van vroeg opkomende dementie?
In de finale werden nog enkele cartouches afgeschoten en won
iedereen uiteindelijk de tussenspurt aan de kampioenenresidentie. Het peloton
werd er als beloning meesterlijk ontvangen in de VIP-ruimte van Piet en co
alwaar het seizoen nog eens druk becommentarieerd werd. Bedankt Piet! We hebben
weer eens genoten van maart tot september.
Vive le vélo, leve de Tinekesvrienden.
22 renners, 65 km en 26,4 gemiddeld.
Red Philip
2 opmerkingen:
Schitterend verslag als afsluiter van een even prachtig seizoen. Heel mooi ritje waarvoor dank aan Mark, de dubbele passage door Gits doet geen afbreuk aan de originaliteit waarmee de Fondateur ons telkens verrast.
Volledig akkoord met voorzitter. Prachtig seizoen met prachtige ritten, gastronomische stops, machtige ritverslagen en veel gezever. Kortom, de leuze blijft : vriendschap boven elkaar het snot uit de neus rijden.
Nu nog de kampioenviering als afsluiter..
Een reactie posten