Omdat de boog, spieren, patella-en andere pezen niet altijd kunnen
gespannen staan, had de koersdirectie een welkome decompressierit geboekt bij
de Zoeten Inval, thuishaven van stervende zwanen…euh…de Postzwaantjes. Alhoewel
de Vlaamse Alpen geen slachtoffers noch zoenoffers hadden gemaakt, kon dit
initiatief wel gesmaakt worden. Zo recupereerde ons peloton enkele
vakantiegangers en konden we zelfs het wederoptreden vieren van Buffalo Benny
die dankzij een uit de kluiten gewassen Indiaanse Heinkunde de pubalgie naar de ver afgelegen Champions
League heeft kunnen spelen. Wonderdokters blijven van deze wereld ook al staat
hun kabinet nu jammer genoeg in Gent ipv te Kortrijk. Even consternatie toen
Simon in onthoofde toestand het wedstrijdblad kwam ondertekenen. Was dit het
werk van een gefrustreerde jihadi Karim na een zoutloos gelijkspel in Mechelen
of had Simon andere zorgen aan het hoofd? Het bleek uiteindelijk niet om één of
andere vergeldingsactie te gaan maar om een doordeweekse vergetelheid. Omdat
veiligheid primordiaal is, wordt vanaf heden een artikel 19 bis aan het
clubreglement toegevoegd : ieder lid dient vanaf nu aan de vooravond van de rit
de slaapmuts in te ruilen voor de fietshelm.
SB/PM Willy werd met de clubschatkamer verscholen in zijn koersbroek als
verkenner vooruitgestuurd richting de Zoeten Inval. Hij effende geruisloos het
pad voor onze brigade , regelde ter plaatse alle inschrijvingsmodaliteiten en
deelde vervolgens fier als een gieter KVK-stickers uit! De zon voelde hierbij
plaatsvervangende schaamte en verborg haar kamerbrede glimlach achter een
gesloten wolkendek. De rally van de postzwaantjes kent een rijke geschiedenis
en is het resultaat van een fusie tussen de post en de gemotoriseerde
rijkswacht : facteurs en gendarmes sloegen de wielen in mekaar met dit sportief
gebeuren als resultaat van hun paringsdans. Om het plaatje compleet te maken
was onze triatleet Sven sportdirecteur. De aangeboden lichamelijke rust kwam goed van pas net 1 dag
voor zijn deelname aan een triatlon. We duimen Sven! Pantani was ook van de
partij nadat hij zaterdag in de Rochefort Classic zomaar even 2891 hm en 161 km
had soldaat gemaakt, goed voor zo’n dikke 6u fietsplezier. Wat een karakter,
wat een doorzettingsvermogen, wat een talent! De rit zelf deed ons richting
Westhoek laveren waarbij er langs het kanaal tussen Menen en Lauwe gekoerst werd dat horen en zien verging.
Heerlijk, dat krachtenslopend
ronddraaien van de grote molen in koersmodus op zondagmorgen. Er werden
ook enkele hoogtemeters voorzien en de pitstop was van een
driesterrenkwaliteit. Het gevarieerd koud buffet liet niemand onberoerd en vond
vlot zijn weg richting spijsverteringsstelsel. Onderweg speelden we de
president-fondateur nog kwijt : zijn nochtans gloednieuwe pedaal bezweek onder
het geproduceerde wattage. Vermoed wordt dat de in Maleisië geproduceerde
pedaal moedwillig gesaboteerd werd als vergelding voor de verwoede pogingen van
enkele omhooggevallen KVK-sups om de expansiedrift van de loempia-industrie in
onze contreien te boycotten.
De rit kreeg haar ontknoping in ’t Merlijntje waar ons bestuur
uitpakte met de traditionele boterhammen met gekapt en calorie-en gistrijke
dranken, waarvoor dank! Een heerlijk tafereel dat ons telkens doet terugdenken
aan de legendarische wafelenbak op het einde van de Nerostrips. Bjorn
demonstreerde nog zijn cleaningvaardigheden en hij deed dat even stijlvol als
op de fiets. Ulrieke heeft een modelechtgenoot in huis! 19 renners, 75 km en 27
gemiddeld. Tot zondag, maar hou de mail in de gaten!
Red Philip
5 opmerkingen:
Schitterend-realistisch verslag van Red Philip waarvoor hartelijk dank. Inderdaad een leuk recuperatieritje met een geslaagde apotheose bij Christine en Johan!
Wat een rijkdom aan metaforen! Laat ons hopen dat het KVK-bestuur de passage over Maleisië en loempia-industrie niet gelezen heeft of Kevins profetie zou wel eens kunnen bewaarheid worden. Red Philip is namelijk uitgenodigd voor een 'onderhoud' met het bestuur, waarna hij volgens Kevin het risico loopt, helemaal in maffiastijl, in de betonnen fundamenten van het nieuwe stadion 'bijgezet' te worden.
Nog maar eens heel mooi verslag van De Red Phille. Wil er wel nog bijvermelden dat ook Dirk en Bjorn op zaterdag Rochefort reden en beiden ook zondag meefietsten. Een club boordevol talenten dus.
Ritverslag veel mooier dan de rally. Het waren inderdaad stervende postzwaantjes : pover parcours, slecht uitgepijld, de catering daarenboven prima.
Een postmol is beter dan een postzwaantje me dunkt!
De mol.
Een reactie posten