Het Heulse wegdek was voor de gelegenheid versierd met
glasscherven en plastic bekers. Stille getuigen van een wilde feestnacht in
naam van ons zo geliefd Tineke. Ze ontleent niet alleen haar naam aan
topatleten –en atletes op 2 wielen maar staat ook garant voor feestelijkheden
waarop enkel de rasechte Heulenaars een patent lijken te hebben. Dit is dé
feestgemeente bij uitstek binnen Groot-Kortrijk , hier en enkel hier wordt het
leven gulzig gesavoureerd en verstaat men perfect de kunst om het nuttige aan
het aangename te koppelen. Deze gemeente kent in de wijde omtrek haar gelijke
niet. Zoals het zwin hier deur de bjeiten gejoagd weird, wordt het er nergens
anders doorgejaagd.
De aan Ten Koetshuize in zeven haasten ineengeflanste
fietsstellingen keken hunkerend naar onze bolides maar als rasechte en
karaktervolle sportlui lieten we ons niet verleiden tot een zotte afterparty.
Integendeel, rijden en strijden ter heil onzer ribbenkast, dat zouden we doen.
Yvan kroop voor de gelegenheid in de huid van Lomme Driessens terwijl Wesley in
alle vroegte de geheime ritarchitectuur uit zijn kluis had getoverd. Benieuwd
naar welke verrassingen Wesley zo allemaal in petto zou hebben, zetten we onze
kathedralen van lichamen in een vloeiende en ritmische beweging. De buikspieren
werden aan een doorgedreven test onderworpen en hier en daar viel nog enig
ingewandgeklots te horen. Het gistingsproces leek bij de enen nog volop aan de gang terwijl het bij
anderen al in verregaande staat van ontbinding verkeerde.
Al vlug bleek dat we door het overschrijden van de
landsgrenzen de Europese toer zouden opgaan. Europees wielrennen in afwachting
van het roodwitte Europees voetbaldebuut : Wesley is vooruitziend en realist
tegelijk. De beloofde hoogtemeters werden in gastronomische gangen opgediend en
rustig verteerd. Naarmate de pitstop dichterbij kwam werd duidelijk welke
verrassing onze ritarchitect had ingebouwd : de legendarische piste van
Roubaix, eindstation van de klassieker Paris-Roubaix. Op deze plaats kan men de
wielergeschiedenis ruiken en de heroïek van de Flandrien proeven. Het
figuurlijke zweet kleeft aan deze baan, unieke beelden van zwartgeblakerde
dwangarbeiders van de weg werden zomaar op ons netvlies gacatapulteerd. Een
aparte sensatie net als de heersende gewijde stilte die van deze plaats bijna
een fietsbedevaartoord maakt. Het viel tevens op dat ons peloton enkel echte
pistiers herbergt. O.m. champ Piet waagde zich sierlijk in de hoogste bochten
alsof hij nooit iets anders gedaan had. Diep onder de indruk mochten we nadien aanschuiven
voor een vijfsterrenpitstop geschonken door onze sportdirecteur. Overheerlijke
taarten van eigen makelij : de smaakpapillen werden enorm gestreeld en de
bediening was enig in haar soort : bedankt Yvan!
Wesley beloofde ons nog enige hoogtemeters op de terugtocht
naar de heimat. Zelfs een kasseistrook ontbrak niet op het programma. Om het
geheel nog realistischer te maken waren Wesley zelf, Jan en Simon bereid om lek
te rijden. Ze deden dat met bravoure en onderwierpen daarbij het
reservemateriaal van de club aan een doorgedreven test. Test meer dan geslaagd!
Een uiterst aangename en indrukwekkende
rit waarvoor dank aan Wesley. Eénmaal terug in Heule werden we
ondergedompeld in de lokale feestroes en trakteerde MM Pantani een dubbel
rondje met de centen van SB/PM Willy. Klasseclub!
72 km, 19 leden en 25,3 gemiddeld.
Tot zondag!
Red Philip
Red Philip
3 opmerkingen:
Mooie en rustig ritje om de Tinekesfeesten uit ons lijf te bannen.
En de President zag dat het goed was! Prachtige verslagen, dito foto's en ambiance . Dank aan Red Philippe doet-al voor redactie en beheer weblog
Tineke van Heule es un prentuh!
De mol.
Een reactie posten