Na de talrijke rituele calorieverbrandingen op de flanken van de
Vlaamse heuvels had onze kalendermaker in een overgangsetappe voorzien. Een
welkome afwisseling voor lijf en leden, een recuperatiekuur voor beschadigde
spiervezels en een uitgelezen kans om de hematocrietwaarden naar normale
proporties te herleiden opdat het bloed niet zou veranderen in stroperig,
geestrijk vocht. We noteerden een drukte van jewelste in ons VIP-dorp. Koning
Vakantie had zonet troonsafstand gedaan en was niet vergeten zijn onderdanen
gratie te verlenen. Het resultaat mocht er wezen : maar liefst 24 deelnemers
waaronder sportdirecteur Yvan verdrongen zich aan de inschrijvingstafel. De
ervaren Yvan krabde zich daarbij vertwijfeld in de haren maar had gelukkig met
alle mogelijke scenario’s rekening gehouden. Hij diste dan ook met sprekend
gemak plan B uit zijn koffer op : het vierendelen van proviand en het
recycleren van sportdrank. Twee van de werken van barmhartigheid, de hongerigen
spijzen en de dorstigen laven, kwamen aldus nooit in het gedrang. Het 3de werk, de naakten
kleden, nam de president voor zijn rekening. Zo probeerde hij Arne te bedekken
met zijn vorige clubuitrusting hetgeen evenwel jammerlijk mislukte. De
spierballen van een KVK-sup bleken niet compatibel met de tractorbenen van een
Zultesup. Voor Arne zit er niks anders op dan het seizoen “naakt” uit te
fietsen. Wie ook klamme handjes kreeg bij het zien van een dergelijk omvangrijk
peloton was onze SB/PM Willy die al even vertwijfeld via het mobiele 4G netwerk
vlug de clubrekening appsgewijs checkte. Na de rit was er op kosten van de
Vereniging (het woord Club lag iets te gevoelig vanwege een plotse opstoot van
epidemische derbykoorts in de regio) immers een bacchanaal voorzien in ’t
Merlijntje. Gelukkig kon Willy nog putten uit een extra voorraad
zilverlingen die hij veilig en wel in zijn achterzak had opgeborgen.
Nuchter boerenverstand gekoppeld aan financieel inzicht, men zou zweren dat
Willy in een vorig leven bankier is geweest. Fanny en Petra hadden niet kunnen
weerstaan aan de smeekbede van vorige week en vereerden ons terug met hun
aanwezigheid. De vrouwelijke touch deed een frisse wind door het peloton
waaien.
Onder leiding van Mark, onze ervaren gids en fiere geletruidrager,
vertrokken we om 7:30 stipt voor een rit richting Ruiselede. Daar waar Mark
vorig seizoen zijn architecturale kunststukjes steevast met regen overgoot,
slaagt hij er tijdens deze jaargang wonderwel in om het telkens droog te
houden. De Arme Klaren blijken nu éénmaal dol te zijn op fipronileieren terwijl
de Mark content is dat hij er op die manier vanaf geraakt. Van een win-win situatie gesproken.
Op nieuwe, vaak met fluisterasfalt bedekte wegen (waar
blijft hij ze uithalen?) was het zeer aangenaam fietsen. We stoomden geruisloos
en ongemerkt vlug op richting pitstop waar Yvan ons naast zijn koud buffet ook
vergastte op het sexy optreden van een plaatselijke schone. (zie foto hieronder) Het bleek om een
hobbykokkin te gaan die met plezier kwam proeven van de rijkgevulde
pitstoptafel. Bedankt Yvan!
Tijdens de terugweg bleven we genieten van de ritarchitectuur
waarbij iedereen gevrijwaard bleef van materiaalpech of ander onheil. Murphy is
zo vriendelijk om op reis te vertrekken als iedereen terug is. Soms valt er te
klappen met die onverlaat. Tussendoor slaagde Willy er nog in om door
middel van een geniale dribbel de code van de clubgps te kraken.
Zonder het goed en wel te beseffen reden we plots het mondaine
Gullegem binnen waar we ons met veel plezier laafden aan het clubtraktaat.
Opnieuw een heel mooie rit waarvoor dank aan Mark. 80 km, 26,8
gemiddeld en 208 hm.
Tot zondag om 8u!
Red Philip
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1933629114
1 opmerking:
Subliem sfeerverslag van een prachtige rit met vele nieuwe baantjes. Waar blijft de Fondateur dat inderdaad halen? dank aan reporter Philippe en ritarchitect Mark
Een reactie posten