Het coronavirus strooit nog altijd PFOS in ons eten met als gevolg dat één der mooiste rally’s van het seizoen van de kalender diende geschrapt te worden. Wie denkt dat de Tinekesvrienden dan het wiel in de ring gooien, denkt verkeerd. Dankzij een superactieve TripAdvisor Kevin worden kale kalenderplekken voorzien van een kunststukje zoals hier opnieuw glansrijk het geval was. Op een midweekse verkenning in pittige omstandigheden werd weeral de basis gelegd voor een nieuwe parel aan de Tinekeskroon.
Een messcherpe president bood zich aan met regenvestje in de achterzak hetgeen meestal wijst op naderend onheil onder de vorm van een supercel vol met hemelvocht. De buienradars kunnen de weercapriolen amper nog volgen, de meteowaarheid van nu is de leugen van 30 minuten later. Zelfs onze politici verbleken bij zoveel wispelturigheid en schuiven mekaar de zwarte piet toe. Achteraf bleek echter dat the one and only meteo Tineke opnieuw nagels met koppen had geslagen : fris maar droog!
Kevin gaf nog mee dat onze 60-plussers tegen een voordeeltarief kunnen intekenen voor de fietscursus van de Westvlaamse sheriff Decaluwé op voorwaarde dat dit gebeurt in de clubuitrusting. Martin, Mark, Yvan en Philippe zijn de gelukkige winnaars en krijgen de eer de club op een waardige manier te vertegenwoordigen.
Klokslag om 7:30 floot Kevin de Tinekestrein op gang voor een toch van een dikke 100 km die bijna een kloon was van de rally Montroeul au Bois. De definitie hiervan is een pittige en zeer sportieve rit op een glooiend en energieverslindend parcours. Ons elftal stak direct sportief van wal met afwisselend Kevin, Piet, Simon en Mathijs op de voorste barricades. Duidelijk de mannen in vorm die niet vies zijn een extra pedaalomwenteling ten gunste van club en leden. De weg naar Montroeul ligt bezaaid met pittige hoogtemeters waarbij het landschap zich enigszins wegstopte achter een licht mistgordijn waardoor de majestueuze vergezichten er een beetje vertroebeld bijlagen. De hel (lees : het vrij parcours) brak los aan kilometerpaal 45. De kopgroep stoof als een pijl uit een boog uiteen terwijl de gestelde lichamen zich op eigen tempo een weg baanden naar kapel, kerk en kruis. Een boetedoening om u tegen te zeggen maar net geen kalvarietocht. Abu verloor daar ergens het Noorden en tot overmaat van ramp bleek hij – nochtans net onder de boomgrens – totaal onbereikbaar. Bij het ter perse gaan vernamen we dat ons onfortuinlijke superlid ten prooi gevallen was aan een lekke band en vervolgens opgeraapt werd door een peloton laagvliegers die tegen een gemiddelde van 34/u Abu terug op het rechte pad hielpen mits een omweg van zo’n 40 km in zijn bidon te kieperen. Wat een prestatie, proficiat Abu en sorry voor het misverstand.
In Montroeul au Bois werden de hongerigen gespijsd en de dorstigen gelaafd waarna de eveneens pittige en golvende terugtocht aangevat werd. Verschillende gebeurtenissen volgden zich op. Eerst besloot Xavier een vlieg (hopelijk geen groene of blauwe) soldaat te maken en te vermengen met zijn maagsappen. Het beestje bleek vol nicotine te zitten want Xavier hield er een kilometerslange hoestbui aan over. Red Philip was de voorbije week vergeten te stretchen achter scherm, muis en klavier en werd plots geplaagd door krampen in beide vastussen medialis. Gelukkig ontpopten Yvan, Simon en Mathijs zich als superploegmaten en gaven ze het beste van zichzelf door een deel van de pijn voor hun rekening te nemen. Gedeelde smart is halve smart : wat een team!
Kevin zorgde nog voor een zeer aangename verrassing door op een fietsknooppunt halt te houden ter hoogte van Flammerouge waar de clubkas een duit lichter gemaakt werd en iedereen even kon bijtanken. Nog steeds Kevin bezorgde daar het jongste lid van de Jumbo Vismaploeg de sensatie van zijn leven door een spurtoverwinning te simuleren. Het baasje was door het dolle heen, fantastisch gebaar! (zie foto hieronder)
Opnieuw een schitterende en conditiebevorderende rit van een overmoeibare Kevin! 11 renners, 100 km, 677 hm en 28 gemiddeld.
Tot zondag voor een rit olv de president-fondateur Mark! Be there om 7:30.
Red Philip
1 opmerking:
Pure nostalgie, deze oude klassieker, was 100 km puur genieten.
Dikke merci opnieuw aan de onvermoeibare Kevin die welverdiend in verlof vertrekt.
En de pen van Red Philippe heeft geen last van krampen zoals zijn baasje, prachtige proza waarvoor dank!
Een reactie posten