Verslag van de rit van 13 juni : Franco-Belge

 

No pain, no gain : 14 papa’s, Abu en eregast Kevin alias het hertje, kleurden op deze heuglijke dag de vloerbedekking van Ten Koetshuize in onze clubkleuren. Nadat de Rode Duivels gisteren de Russen tijdens WO III glansrijk in de pan hakten, hadden alle vaders als gemeenschappelijke noemer de wil om ’s middags afgetraind aan de  dis te verschijnen om door de kroost verwend en in de watte gelegd te worden. Vanwege de epidemiologische toestanden nog altijd geen  foodtruck die tevens dienst doet als opbergkast voor onze hoogtechnologische maar werkloze vervangstukken. 

Onze TripAdvisor stelde opnieuw zijn vaardigheden als ritarchitect en kopman  ten dienste van de beste club van Heule. De klassieker Gent-Wevelgem diende immers net als vorig seizoen afgeblazen te worden en dan moet noodgedwongen het crisisplan van de club geactiveerd te worden. Kevin bulkt van de parcourskennis en slaapt ongetwijfeld ook met een van Mark geleende en onuitputtelijke wielerkamasutra onder zijn hoofdkussen. Hij diende zich dan ook aan met quasi hoogtemersloze achterzakjes voor een heerlijke tocht over de skreve : een aaneenschakeling van het beste dat de Franco - Belge te bieden heeft en dat in een met zon gevuld decor.

Onze president vertoeft nog altijd op missie in Zuid-Franrijk en zoekt daar met de regelmaat van een klok  de boomgrens op (zie foto). Dit belooft voor zijn wederoptreden dat volgens de paparazzi en een welingelichte bron zeer nakend zou zijn. De uitgekiende hoogtestage zal ongetwijfeld de basis leggen voor een spetterend vervolg van het wielerseizoen. 

De rit ging richting Quesnoy sur Deûle, een agrarisch pareltje in het noorden van Macronland. Na de turbulentie in de atmosfeer van de voorbije dagen had Kevin een windloze tocht besteld. Het was dan ook heerlijk bollen doorheen een met bomen afgezet pittoresk landschap waar Jacques Brel ongetwijfeld zijn inspiratie voor  “le plat pays” heeft gevonden. De ontluikende natuur, de liggende, wandelende en loeiende koeien, het geblaf van uit de kluiten gewassen natuurlijke alarmsystemen (lees : honden), een spurtende kip, bereden paarden en katten met vossenstaarten : al deze beelden ontrolden zich voor onze ogen. Onze pedaalomwentelingen sneden als een mes door de boter, de samengebalde kracht van onze kuiten werd spelenderwijs overgedragen op de trapassen. 

Aan kilometerpaal 52 kregen we een schilderachtige pitstop aangeboden in Quesnoy sur Deûle. Iedereen laafde zich aan het eigen en coronaproof  vloeibaar en vast lekkers. Tijdens de terugtocht was het opnieuw volop genieten en strooide Kevin toch enige hoogtemeters als spijkers voor de wielen. Hij bleef onvermoeibaar kop trekken en perste er regelmatig indrukwekkende tussenspurtjes uit om de kruispunten fietsproof te maken. Wat een energie, wat een longinhoud, net de Kristof D’Haene van de Veekaa! Ook de stroken langs de Leie werden erg gewaardeerd en zorgden ervoor dat de gemiddelde snelheid, net als het aantal aanwezigen, het seizoensrecord verbrak. Straffe kerels, die Tinekesvrienden. Nog enkele statistische gegevens : Red Philip slikte een kanjer van een vlieg in en verscheen daardoor met een lijf  vol proteïnen en aminozuren aan tafel. Fondateur Mark kreeg een gloednieuwe helm van zijn nageslacht cadeau ten einde zijn grijze rittenmassa optimaal te beschermen en een lang leven te bezorgen.

Schitterende rit met dank aan Kevin voor de nieuwe baantjes en het fietsplezier op zondagmorgen! Of zoals Frederik het passend verwoordde : we werden sportief verwend voor onze vaderdag!

90 km, 28 gemiddeld, 15 deelnemers en 136 hm.

Tot zondag om 7:30!

Red Philip