Verslag van de bergrit naar Ronse en omgeving op 22 mei 2022
Nu het seizoen al bijna 3 maanden aan de gang is laten we de allervlakste wegen en het minder aantal km’s achterwege. We verlaten nu de bedstee vóór het kraaien van de haan en het gekakel van de kippen. Het was opnieuw een zonnige zondagmorgen waarbij de temperatuur onder thermometerhut van Ten Koetshuize om 7:20 al 14 gr aanwees. Dresscode was dan ook opnieuw de zomertenue aangevuld met een cocktail van klimmersbenen, extra longinhoud, een afgetrainde hartspier en extra aangebrachte gelaatsgroeven die het zweet zouden kanaliseren richting moeder aarde ten einde het grondwaterpeil enigszins omhoog te krikken. Van milieubewustzijn gesproken!
Op onze multimediakanalen werd de etappe aangekondigd als een rasechte bergrit waarbij Mathijs ons met blinkende ogen, glimmende benen en een strakke lijn opwachtte aan het alom gekende vipdorp. Zijn aerodynamisch kapsel wees er bovendien extra op dat hij niks aan het toeval wou overlaten en het nu echt menens zou zijn. Gedaan met de vrijblijvende leute, de echte favorieten dienden nu op te staan om hun bedoelingen prijs te geven en om eeuwige roem te vergaren in het gulden Tinekesboek.
Het werd een atypische aanloop richting Ronse waarbij ervaren ritarchitecten er zich over verbaasden dat de Vlaamse Ardennen verder afleken dan ooit. Eerst zorgde de krakkemikkige vervangbrug tussen Bissegem en Marke voor een behendigheidsproef op 2 wielen waarna de pauvre leute te Marke in de achterste gelederen al meteen voor weinig leute en veel “pauvreté” zorgde. De ritvoorspelling was dus allesbehalve gelogen en de aanvang was allerminst van de poes maar eerder van de hond. Na 15 km stonden er al 120 hm te blinken op de Garmintoestellen. De hit “le plat pays qui est le mien” van Brel werd meteen gedegradeerd tot een hersenspinsel van een chanteur comique. Comical Brel.
Xavier etaleerde direct zijn bloedvorm door een allereerste cartouche af te schieten waarbij de gensters van zijn ketting vlogen en de zweetdruppels de droge berm bevloeiden.
Langs krinkelende, kronkelende en golvende wegen schoven we via Sint-Denijs en Spiere langzaam op richting het dak van de rit. Ons alom gewaardeerd clubicoon, fondateur-clubgps Mark, had een alternatief parcours uitgetekend waarbij de hoogtemeters met een 100-tal meter werden ingekort door de Schapenberg links (daar waar de dikke teen rechts staat) te laten liggen. Samen met Red Philip was hij de stille getuige van legendarische atletische prestaties van de teamgenoten die zich allemaal gezwind maar zwoegend een weg naar boven baanden. Een stijgingspercentage van zomaar eventjes 22% zorgde in het laatste stuk voor piekende hartslagen, kreten van uitputting, barstende kuitspieren en dansende fietsen. Jo kroonde zich op de top van de Riekestraat (Schapenberg) tot onbetwiste bergkoning voor Xavier, Simon, Yvan, Piet, Mathijs, de president, Geert, Jan en Arne. Ook op de Knokteberg bleek Jo de primus. Jammer voor Geert, maar de titel van berggeit wordt voorlopig plechtig overgedragen aan Jo, onze Limburger die in zijn heimat altijd luidop heeft gedroomd van steile hoogtemeters en net daarom zijn transfer bekwam van de Platte Trappers naar de Tinekesvrienden waar hij de wetten van de fysica in de praktijk omzet.
Pitstop op de Hotond en hoogtijd om de innerlijke mens te versterken en het vochtverlies te compenseren. We bleven ons na de break vergapen aan het wondermooie landschap dat badend in de zon zo op een postkaart kon. Spijtig dat bpost geen geopende kantoren heeft op zondag of we konden een kaartje naar het thuisfront sturen met glinsterende groetjes uit Oost-Vlaanderen.
Als uitsmijter kregen we nog de zijkant van de Tiegemberg op onze helm alvorens afgetraind en blijgemutst Heule via Kortrijk binnen te rijden. Niet onbelangrijke details : onze onfortuinlijke Diederik ontpopt zich via WhatsApp tot onze sup nr 1 en de president doorbrak als eerste de kaap van de 1000 km : 1093 waarbij nr 2 Mark met 922 al op 171 km gerangschikt staat!
Mega-fantastische rit waarvoor hartelijk dank aan Mathijs!
12 renners, 86 km, 25,7gemiddeld en 633 hm. Tot zondag voor de rit op verplaatsing van Mark. Meer info volgt nog.
Red Philip
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten