Verslag van de rit naar Anvaing op 3 juli 2022

Ten Koetshuize 7u25: Consternatie in het rennersdorp! Bing alias de Fondateur komt gemotoriseerd opdraven in koerstenue maar op zijn zeesavatten. Mark begint in zijn gekende stijl een kleurrijke uiteenzetting te geven over zijn lopende stoelgang. Blijkt dat het beestje hem te pakken heeft, geen corona gelukkig maar een buikgriepje. Forfait van de clubGPS en met 10 startpunten op zak begeeft Mark zich terug naar zijn toilet. De President moest al vroeger op de dag nog een forfait noteren: Red Philippe heeft pijn in zijn goesting en ziet een heuvelachtige trip naar Anvaing niet zitten wegens niet fit genoeg. Philippe en Montroeul-au-Bois, die 2 gaan niet goed samen. Bij het horen van de naam alleen al schieten de krampen onze Keizer al rond de oren. In de tijd dat de dieren nog konden praten en wij nog fietsten met een volgwagen was Philippe er altijd als de kippen bij om het stuur van de volgwagen op te eisen op de dag van de rally Stasegem- Montroeul. Met plezier noteren we echter de comeback van Frederik, slachtoffer van het bloederig drama van Staden. Nog aan de start ritarchitect Geert, Piet, Simon , Jan en de voorzitter, slechts 6 Tinekesvrienden present dus. Op het programma de afgelaste rit van 5 juni , de rally van Stasegem daarbij geschrapt onder het motto wat we zelf doen doen we beter. Geert was altijd primus in meetkunde en hij weet als geen ander dat de kortste weg tussen 2 punten een rechte lijn is. Geflankeerd door de President vlamt hij dwars door Kortrijk. Op de flanken van de Kulakberg sprokkelen we de eerste hoogtemeters. Het blijft op en af gaan en via St-Denijs en Helkijn overschreiden we de taalgrens. We bereiken het grondgebied van Anvaing, de fusiegemeente die we liefst één uur gaan blijven doorkruisen. Schattige dorpjes zoals Hacquegnies en Herquegies passeren ons netvlies net als die vele schitterende vergezichten, de superlatieven vliegen in het rond! Geert ontpopt zich als een rasechte reisgids en geeft voortdurende bijkomende info zoals bij de molen van Thimogies waarbij hij de oorspronkelijke bouwdatum doorgeeft (1215) en de naam van de metser (Bob le bricoleur), ongelooflijk toch! Hij verwijst ook naar hellingen die we in de verte zien liggen en al op de planning van volgend jaar staan zoals La Croisette en Hameau des Papins, van pro-activiteit gesproken!!! De pitstop houden we bij het mooiste vergezicht van de rit en de mooiste bebloemde wc pot van West-Europa (zie foto's) waarbij onze gedachten naar de Fondateur gaan. Een blik verse kopmannen worden geopend voor de terugweg, Simon en Jan zonder vrees beuken tegen de wind in. We blijven hoogtemeters verzamelen als waren het Kwatta- of Artispunten. Geert zorgt voor een originele terugweg met enkele stukken van de rally van Stasegem in omgekeerde richting. Na de snelweg E429 een stukje gevolgd te hebben duiken we onder zijn viaduct en plots ligt hij daar ons grijnzend aan te kijken : de Mont-St-Aubert, pièce de résistance van deze rit. Met onze laatste restjes van spierkracht veroveren we de Col de la Croix Jubaru 99m boven zeespiegel. Simon en Jan kunnen er echter niet genoeg van krijgen en nemen er de top van de St-Aubert (145m) ook nog bij, bravo! Nu stomen we vol door richting Heule, bij een vrij tempo tussen Bellegem en Kortrijk ontpopt Piet zich als de ideale ploegmaat, hij brengt niet alleen de verloren bidon van de President terug maar trekt ook als een tweede Jasper De Buyst succesvol de spurt aan voor zijn kopman geletruidrager. Met Piet als lead-out had Caleb Ewen al twee ritten gewonnen mijn gedacht! Moe maar gelukkig bollen we weltevreden de heimat binnen, supermooie rit door het Pays des Collinnes. De afwezigen hadden ongelijk maar aan overmacht is er niets te doen. 97km aan 26.2 gem en liefst 680 hm. Dikke merci aan de ritarchitect Geert President