Verslag van de rit naar de Kluisberg op 4 september 2022

Even voor achten op zondagmorgen werd Heule zoals de traditie het wil, overspoeld door wielertoeristen van allerlei pluimage. 10 deelnemers deze keer en wat wel opzienbarend nieuws: de volledige top 3 van het klassement ontbrak! De voorzitter was naar het buitenland getrokken om de titel die binnen handbereik ligt in alle discretie te vieren. Zijn vrouw leert ondertussen koortsachtig de protocollen en gedragsvoorschriften aan die horen bij de titel “femme du champion”. Kortom vreugde alom ten vakantiehuize Martin. Bij Philippe echter de omgekeerde gemoedsgesteltenis: hij vloog in allerlei naar Portugal om zijn tweede plaats te verwerken. Als veelwinnaar hoopte hij stiekem op een zoveelste titel …..Via dagelijkse psychotherapeutische sessies, kustwandelingen, en dagelijkse toediening van liters porto proberen ze hem daar toch nog op te lappen om hem vooralsnog nog aan de start te krijgen gedurende de laatste ritten van het seizoen. Net zoals in het voetbal zorgt het nakende seizoenseinde voor transferkoorts alom. Zo kon Diedrik ternauwernood aan de start verschijnen omdat hij onderweg door verschillende clubs bestookt werd met aanlokkelijke contracten voor volgend seizoen…. Zoals ieder jaar zijn onze atleten overal sterk in trek. Maar geen nood: Diedrik weet ook waar het best toeven is en huldigt de gedachte “there is no quality like Tinekesquality” ! Onze parcoursbouwer was Simon voor wie niet alleen de fiets zelf nog weinig geheimen kent maar die gestadig werkt aan het statuut van superparcoursbouwer. Benieuwd wat hij deze keer uit de korte mouwen zou schudden. Naast hem de onverzettelijke Kevin; samen zorgden ze ervoor dat onder gestrekte draf de steven richting Kluisberg werd gewend. Ondertussen had de zon de laatste nevel verdreven en ontplooiden zich voor ons de mooiste landschappen. Ons mooi zicht werd echter bruusk verstoord toen de Ramoncollega’s ons voorbijstaken maar we wisten toen nog niet dat ook ons moment nog zou komen … De kluisberg bracht ons bevestiging van hetgeen we eigenlijk al een poos weten: het atletisch peil van de clubleden is dik in orde. Ook Marc hijstte zich met verbazend gemak naar boven. Na een deugddoende pauze ging het richting huis via Tiegemberg. De terugrit werd echter niet in ledigheid doorgebracht. Ondanks het pittig tempo hadden de leden nog uitvoerig de tijd om allerlei wereldproblemen te bespreken: de gasprijs, de acties van Poetin, de Nautilusverbinding, enz…. mochten enkele Tinekesvrienden deel uitmaken van ons nationaal comité, het zou snel gedaan zijn met al die miserie. Kevin, bij afwezigheid van Martin en Philippe, waarnemend voorzitter ontpopte zich ondertussen niet alleen als stevige pelotonleider maar ook als een facultatieve voorzitter van hoog niveau (opletten Martin !) want hij organiseerde terstond een stop mét traktaat in de openlucht bar Flemme Rouge alwaar we van een frisse pint, cola of andere konden genieten ! Jammer genoeg had Marc kort ervoor het hazenpad gekozen en opteerde hij voor een solotocht richting Heule. Nog maar net op de fiets of daar kwamen opnieuw de Ramons naast ons gestoven en dat bleek het moment voor Kevin, Diedrik en Jan om resoluut een ferme tand bij te steken en mee te gaan met het rode peloton. Bij één van de laatste hellingen grote verbazing bij de Ramons toen Kevin, na een volledige rit kopwerk er in slaagde om alle Ramons op één na vanuit laatste positie toch uit het wiel te rijden. Bij deze was de eer van onze club opnieuw gered ! Chapeau Kevin ! Na de ‘régroupement générale’ kwam de rust terug in het peloton en werd in alle rust naar onze vertrouwde thuisgemeente gereden: het rustige Heule, dat volgende week weer verandert in één groot bruisende feestgebeuren. Een mooie rit van 77,04 km met een gemiddelde van 26,6 km/uur en 451 hoogtemeters. Yvan