Verslag van de regenrit naar Zeveren op 7 mei 2023

Al de 10 rit van het seizoen hetgeen betekent dat 1/3de van de Tinekestoer er bijna opzit. De zware kanonnen werden nog niet echt in stelling gebracht hetgeen echter niet betekent dat de klassering geen weerspiegeling zou zijn van de aanwezige kwaliteit, integendeel zelfs. Een mix van ervaring gekoppeld aan jeugdig enthousiasme bezet de huidige podiumplaatsen, niet toevallig gekroond met de initialen VW (in omgekeerde richting) naar de alom gekende en oerdegelijk Duitse autobouwer. Het was reikhalzend uitkijken naar de outfit van de Tinekesbonken nadat de president op D-1 had opgeroepen tot het dragen van de weinig verhullende en sexy vestimentaire versie : korte broek in combinatie met een regenvestje. En zo geschiedde : 11 rasatleten showden hun gespierde boven-en onderbenen, jammer dat de vrouwelijke fans nog onder verlaagd bewustzijn lagen te dampen in de bedstee! Het was trouwens zeer opvallend dat we in tegenstelling tot vorige week nu als club alleen stonden te prediken in het Heulse wielerlandschap. Allicht hadden we iedereen vakkundig gedribleerd door ons aanvangsuur 30 minuten te vervroegen aangezien in dit stadium van het seizoen het aantal km langzaam maar zeker opgetrokken wordt. De morgenstond heeft nu éénmaal goud in de mond, voor anderen duidelijk lood in de kont. De voorzitter, alias meteo Tineke, werd bij de start onmiddellijk druk bevraagd over hetgeen ons weerkundig te wachten stond. De TV-meteohelden zijn namelijk volledig in de war en blijven verweesd echter nu hun opperhoofd Frank Deboosere van een vervangingsinkomen geniet. De echte topper werkt echter bij ons in de luwte en orakelde de gezegende woorden : “de regenbuien zullen zich splitsen zoals Moses de Rode Zee splitste en het water zich links en rechts verhief om hen door te laten”. Arne was zodanig overweldigd door zoveel vroomheid dat hij als de bliksem zijn kruis maakte om te ontsnappen aan de vochtigheid van de zee. Maar het was nog niet alles! Joost tartte alle medische wetten en adviezen door 7 weken vroeger dan gepland terug zijn bolide te bestijgen. Onder het motto “doktoors zijn zoals garagisten, amper te vertrouwen” waren we met opengesperde mond getuige van dit alles overrompelende verrijzenismirakel! De Heulse pastoor (ook nog in zijn kaf, al of niet met zijn maarte) hoorde dat het goed was en is terecht fier op zijn discipelen. Onder de aandrijving van Simon en Frederik vertrokken we klokvast om 7:30 richting Zeveren met op de terugweg een voorzien eerbetoon aan de seniors van de club in Ouwegem of all places. Het viel op dat Simon voor geplaveide en zeer aangename wegen had gezorgd, de hoogtemeters liet hij voor wat ze waren en met de weergoden had hij een zo goed als windstil pact gesloten. Heerlijk fietsen waarbij ook Mark de superlatieven niet spaarde. De woorden van Moses werden wonderwel in de praktijk omgezet : droge en natte wegen wisselden elkaar af maar het hemelvocht bleef zich verstoppen tot…na de pitstop in Deinze. Moses raakte in de zee verzwolgen en wij spartelden ons een weg doorheen de apocalyptische weersomstandigheden en de ontketende natuurelementen. We waren getuige van een veranderende geschiedschrijving en in samenspraak met Simon werd de fanfare in Ouwegem dan maar afgeblazen. De opdracht was simpel en duidelijk : in gestrekte draf langs de Leie naar Heule. Red Philip besloot daarop nog wat bij te trainen en deed dat met zodanig veel enthousiasme dat hij ter hoogte van de Kortrijkse Veemarkt als een bijna volleerde turner koos voor de zijwaartse salto. Dit circusnummer wed echter niet feilloos uitgevoerd, het voorwiel bleef hangen in de trapeze met een roodwit been en een dubbel polstrauma tot gevolg. Het publiek moest de banken verlaten, de circusartiest is minstens 2 maanden out. De Kortrijkse schepen Vélo kan alvast een e-mail verwachten. 11 deelnemers, 75 km, 27,6 gem en 158 hm. Red Philip