Verslag van de rit naar de Muur en Bosberg op 22 juni 2025

Het is de periode van de schoolreizen, etappe 3. Na de klassiekers Oostkamp-Cadzand en Deinze-Zottegem staat vandaag Kruishoutem-Geraardsbergen op het excursieplan. Onze Koninginnerit van het seizoen en een rasechte miniversie van de enige echte ouderwetse Ronde van Vlaanderen met finale Muur, Kapelmuur en de Bosberg. De regie is opnieuw in de goeie handen van berggeit Geert en ons respect voor deze ritarchitect is reuzengroot. Geert nam deze week één dag verlof om deze uitstap te velde tot in de puntjes voor te bereiden en goochelde razendsnel met alternatieve parkoersen zoals een GPS zich ogenblikkelijk aanpast aan obstakels onderweg. Het was een hectische week in de bestuurskamer van onze geliefde club. Meteo Tineke voorspelde tropische temperaturen en er was overleg over het startuur. t' Stad gaf een dwingend advies om vroeg te starten en de UCI eiste het "extreme weather protocol". Crisismodus dus maar problemsolver en Tripadvisor Joost zocht en vond een volgwagen om de verfrissende bevoorrading onderweg te verzekeren zoals in de goeie pré-corona tijd. In onze Whatsapp groep werd door Joost tot ieders contentement gecommuniceerd dat een jonge dame zijnde petekind Fran was gepromoveerd tot gelegenheidssportdirecteur van dienst, een Tineke van Heule achter het stuur van de volgwagen, fantastisch! Het Nieuwe Plein in Kruishoutem om 7u15. De Tinekesvrienden stromen in grote getale toe in het rennersdorp. Daar zien we de volgwagen met gevarendriehoek en al. We lonken naar Fran...., tiens we hadden toch een andere verschijning verwacht. Heeft in deze inclusieve wereld Fran een genderswitch ondergaan of wat? Blijkt dat ter elfder uren en net voor de aftrap Joost nog een strategische vervanging heeft doorgevoerd. Zijn sympathieke vriend Gunther is de gelukkige en wordt door iedereen van harte welkom geheten in onze warme vereniging. Niet minder dan 16 Tinekesvrienden aan de start plus gastrenner Fries. Dit moet een nieuwe record zijn in jaren en doet in ieder geval veel deugd aan bestuur en organisatie. Fries heet Vanneste en is één van de broers van onze gelijknamige leden. Dat maakt vier Vannestjes aan de startlijn, indrukwekkend, net als het kopwerk dat ze onderweg voor hun rekening zullen nemen. Na een gedetailleerde briefing van planner Geert trekt het peleton zich op gang. We laveren door Kruishoutem richting Huise en Zingem waar we de Schelde oversteken. Hierna vinden we geen halve meter plat meer terug, het gaat constant op en neer en we verzamelen hoogtemeters als waren het artispunten. In Elst gaat het voor het eerst serieus bergop met stroken aan 9%. De zon brandt als een felle spotlight op onze helmen terwijl zweetdruppels als regendruppels over ons voorhoofd glijden. Ondertussen genieten we van de schitterende vergezichten en de schattige dorpjes in de Vlaamse Ardennen. Dit is puur wielertoerisme, puur vakantiegevoel. De wedstrijdradio weet slechts één incident te melden: de weerbarstige voorversnelling van Arne wordt manu militari door clubmecanicien Patrick, cum laude afgestudeerd in de richting Latijn-Metaal, ter orde geroepen. Lierde en Deftinge...we komen op onbekend terrein en zien in de verte Geraardsbergen opduiken. We overschrijden den Dender en beginnen te klimmen door de typische winkelstraat die we kennen uit de koersreportages. Op de markt splijten we een rommelmarkt (alweer!) als waren wij Mozes en trekken richting Vesten waarna de Kapelmuur wacht. De klim tot de top op de Oudenberg is 1075m lang met een steilste stijgingspercentage van 20% ! Iedereen raakt heelhuids boven en de voldoening aan de Kapel is groot. Selfie en fotomoment, prachtige omgeving met schitterende vergezichten , we ademen wielergeschiedenis , zien in onze verbeelding Cancellara en Boonen bikkelen om de overwinning in Vlaanderens Mooiste. We trekken verder want 6km verder wacht het volgende wielermonument met de Bosberg waar Edwig Van Hooydonck tweemaal de beslissende demarrage plaatste richting victorie in Ninove, hij behield er zijn bijnaam Eddy Bosberg aan over want hij kwam er ook vaak trainen. We zwoegen ons over de kasseien naar boven, niet te onderschatten die Bosberg, 1400m lang met de laatste 300m aan 11%. Het zweet stroomt als bergbeekjes langs onze atletische lichamen , elke porie is een kraan geworden, geopend door de hitte en de zon. Maar boven wacht de verlossing in de vorm van een uitgebreid bevoorradingsbuffet opgezet door Gunther op het kampeertafeltje van Joost, zie foto's. We slaan een praatje met Gunther, blijkt dat hij een autotochtoon is van de regio en de streek op zijn duimpje kent. Geert had nochtans topografische kaarten mee voor de afleiding van de volgwagen maar Gunther heeft dit allemaal niet nodig. En nog straffer: zijn overgrootvader heeft mee de kasseien van de Muur gelegd die trouwens uitzonderlijk horizontaal zijn gelegd om meer grip te geven, dit is allemaal echt waar, zoek maar op! Onze energietank wordt dankbaar aangevuld met spijs en drank en we zetten het avontuur verder. Na een kronkelende afdaling komen we in Everbeek - Beneden , het dorp van Gunther en juist er bestaat ook een Everbeek - Boven dat we via een lange beklimming bereiken. Weggestoken unieke dorpjes aan de taalgrens, we zien wegwijzers naar Deux-Acren en Lessen. Stilletjesaan komen we terug op bekend terrein, we flankeren Oudenaarde waarna Geert nog een pittig dessert serveert met de laatste 5km aan vals plat modus. Het peleton valt in stukken en brokken en druppelsgewijs arriveren we terug op het Nieuw Plein. Heroïsche rit , 94 km met 922hm (!) aan een respectabel gemiddelde van 25.1 ! Bravo aan alle deelnemers voor deze atletische prestatie en veel dank aan ritarchitect Geert en Tripadvisor Joost voor de perfecte organisatie van volgwagen en bevoorrading. Ook dank aan de fotografen die voor unieke sfeerbeelden zorgden. Alweer een hoogtepunt in de geschiedenis van de club! President