Rit van 14 juni 2020 - Plugstreets en Monteberg
Vaderkesdag en
nog maar de 6de rit van het seizoen : het blijft onwezenlijk
klinken. We mochten een uit de kluiten gewassen peloton verwelkomen : 17
renners of 77% van het ledenbestand! Petra kent haar wereld en feliciteerde
alle papa’s, pluspapa’s en aspirant papa’s met figuurlijke bloemen. Ofschoon er
in de nabije omgeving geen virologen, politologen of ornitologen gespot werden,
mocht er toch niet gekust en/of geknuffeld worden. Een panepidemische
schaduwvlek op deze heuglijke dag. De president-fondateur voelde zich opnieuw
een jong veulen nu Yvan nog eens zijn opwachting had gemaakt. De band van
clubsenior schoof hij zonder slag of stoot en met de nodige empathie rond de arm van Yvan. Ere wie ere toekomt. Yvan
polste meteen of hij nog kampioen kon worden en gaf mee dat hij in functie van
het antwoord daarop er niet voor zou terugdeinzen het BAS of de mededingingsautoriteiten
te raadplegen. Moraal van het verhaal : ex-scheidsrechters laten zich niet zomaar terugfluiten en hebben
in pensioenmodus veel tijd om de zin en onzin van de wetgeving uit te pluizen.
Klokslag om 8u
stuwde parcoursbouwer Kevin zijn Tinekeskudde vooruit. Hiermee scoorde hij een
onvervalste hattrick : 3 keer ritarchitect op een rij, chapeau! Hij doet
evengoed als zijn favoriete blauwzwarte voetbalclub en maakt zo van de titel
TripAdvisor een eretitel. Volgende zondag is hij trouwens terug aan zet!
We baanden ons
een weg te midden een wirwar van renners
(Streuvelsvrienden, A-en B ploeg van de Ramongs, WTC SurPlatse) waarbij
spontaan de vraag rees of er in Heule wel iemand rondrijdt zonder koersfiets?
Op het menu
Plugstreets op een bedje van zand en kiezel en Monteberg in de oven afgekruid
met stijgingspercentages tot 8% waarbij de Kemmelberg als vrijblijvend
tussendoortje opgediend werd. Rode draad doorheen het fietsculinaire
hoogstandje waren de unieke en panoramische vergezichten waarbij la douce
France open en bloot op ons netvlies gecatapulteerd werd. Unieke, zonovergoten
landschappen die ervoor zorgden dat we opnieuw een fantastische zondagmorgen
konden beleven. Een echte topbelevenis.
Ondertussen
raapten we op Lauws grondgebied nog een messcherpe ex-SB/PM Willy op waarbij
Yvan zijn net ontvangen band van clubsenior al kwijt speelde en Mark plots de 3de
in ouderdomsrang werd. Een aardbeving met kracht 8 op de schaal van Tineke
waarbij de leeftijdspyramide van de club hevig dooreengeschud werd zonder
evenwel te begeven.
Op de
legendarische Plugstreets kregen we plots het gezelschap van een stoorzender
die radio Tineke deed kraken en sputteren waardoor het wedstrijdverloop met een
chaotisch sausje overgoten werd. Abu werd het mikpunt van de onzichtbare vijand
en reed 4 keer lek met als majeur probleem de staat van de aangeleverde
binnenbandjes en de lengte van het ventiel. De daadkracht en solidariteit
binnen ons peloton scheerde hoge toppen waarbij alles en iedereen zijn duit in
het zakje deed. Yvan bleek de grootste van het peloton te hebben, Diederik
bleek over een gouden exemplaar te beschikken en Piet maakte zijn materiaalkist
leeg om de onfortuinlijke en stilaan wanhopige Abu alsnog uit de nood te
helpen. Het viel daarbij op dat ons peloton zwaarbewapend is : het regende
namelijk bommekes maar het was uiteindelijk toch de pomp van de president die
het verschil maakte.
Half murw
geslagen kropen we toch opnieuw recht om even later een nieuwe uppercut te
incasseren : crevaison voor Jan! Een inmiddels alweer bekomen Abu regelde dit
in de kortste keren waardoor we met volle moed richting Monteberg en zijn
wijngaarden konden pedaleren. Plots een enorme hulpkreet van de president die
Piet bijna van zijn bolide blies! Een vliegend vehikel was recht in de mond van
onze voorzitter beland en dit snoerde meteen zijn keel dicht. Gelukkig geen
wesp maar wel een vlieg met overgewicht die Martin ineens voorzag van een
portie verse eiwitten en proteïnen. Wat een rit! Op de top van de Monteberg
hielden we de pitstop waarbij enkele dapperen hun pauze opofferden aan de
Kemmelberg. Energie²!
Gezien onze
inmiddels opgelopen vertraging
waarvan zelfs de NMBS het schaamrood op
de wangen zou krijgen, werd het tempo op de terugweg opgedreven waarbij de
rugwind als een aangename bondgenoot ervaren werd. Maar nog was de emmer der
ellende niet geledigd. In Hollebeke sprong Murphy plots uit een put en gaf
Diederik een oplawaai van jewelste! De dreun brak de kader van Diederik
middendoor waarbij er hem maar 1 optie meer restte : aan moeder de vrouw de
coördinaten van het oorlogsfront meedelen en hopen dat ze de vuurlinie zou
kunnen verschalken om de onfortuinlijke Diederik succesvol te evacueren. Bij het ter perse gaan
bleek dit gelukt al lijkt de schade aan de fiets niet meer vatbaar voor herstelling…Memorabele
en zeer bewogen rit die met rode stip in de annalen van de clubgeschiedenis zal
gemerkt worden.
17 renners, 93
km, 26,5 gemiddeld en 428 hm.
Tot zondag om 7u30
voor een nieuw avontuur!
Red Philip
Verslag van de rit van 7 juni 2020 Houthulst
3de
postcoronarit en opnieuw een mooie opkomst : 14 topfitte Tinekesvrienden en 1
al even topfitte Tinekesvriendin die bereid gevonden werden om hun grenzen te
verleggen en het covid19-spook opnieuw een neus te zetten.
Opgemerkt
wederoptreden van onze keizerin Petra die zich voor de gelegenheid aanbood met
een spiksplinternieuw en technologisch geavanceerd Specialized exemplaar. Alles erop en eraan, zelfs een
weggecamoufleerde bel ontbrak niet. Topmarchandise met de signatuur van
wederhelft Dirk.
Een
geval van insubordinatie leverde ei zo na een conflictsituatie op net vóór de
start toen de president-fondateur Meteo Tineke catalogeerde als “veske zjever”
naar analogie met de titel van het album van
de betreurde Johnny Turbo. Het BAS
en de mededingingsauthoriteit werden net niet opgeroepen, het incident
werd op een presidentiële en diplomatische manier in der minne opgelost. Oef!
Ter info : meteo Tineke dateert van D-6 en zat er gewoontegetrouw weer eens
boenk op.
Kevin, onze TripAdvisor én opnieuw
ritarchitect bood zich na een zaterdags bachanaal aan met een weekendhoofd en
ogen waaruit de Picon nog kon geschept worden. Puur op karakter was hij de
bedstee uitgerold om ons alsnog onder te dompelen in de geneugten van de onvermoede
landschapspracht die de Westhoek te bieden heeft. Chapeau, dit is Champions
Leagueniveau!
Met
een felle tegenwind maar onder het vakkundige medekopmanschap van youngster Abu
trokken we van leer richting een streek die we onder de noemer fietsparadijs
kunnen catalogeren. We zijn geprivilegieerden op dat vlak : alle windrichtingen
bieden ons onvermoede fietsmogelijkheden waarin alle ingrediënten verscholen
zitten. Kasseien, hoogtemeters, panoramische vergezichten, pittoreske en
bewegende landschappen en pareltjes uit
onze Vlaamse wielerklassiekers. De term Flandrien is niet zomaar uit de lucht
komen vallen, het is een erfelijk en gekoesterd begrip uit onze eigenste
contreien.
Er
werden enkele vrije parcours aangekondigd waar naar hartenlust kon gekoerst
worden. De jongsten onder ons hielden de benen niet stil en vlamden erop los
alsof de patatten thuis al aan het aanbranden waren. Zweetdruppels vlogen in
het rond, been-en dijspieren werden gefolterd, pedalen gegeseld en de
bovenlichamen wiegden op Merckxiaanse wijze heen en weer. De pitstop te
Houthulst kwam net op tijd : het eigen proviand kon rustig achter de kiezen
gestopt worden en Petra ontpopte zich tot paparazzi en vereeuwigde enkele
clubbeelden voor het nageslacht.
De 2de
wedstrijdhelft bleef uitermate boeiend en voorzag ons tevens nog van enkele
pittige verrassingen. Eerst was er de net afgelopen vinkenzetting waar Abu zich
onbegrijpend de ogen uit het lijf keek : welke vreemde gewoontes hebben ze toch
in Belgenland. Een inmiddels volledig ontnuchterde TripAdvisor bracht Abu de
beginselen van de vinkensport bij en wist zo te achterhalen dat de winnende
vink zo maar eventjes 605 “suskewietjes” bijeen geschuifeld had! Je moet
wiskunde op universitair niveau gestudeerd hebben of politiek bedreven zijn om
zoiets te kunnen bijhouden.
Na
dit sportief vogelintermezzo kregen we opnieuw een vrij parcours
voorgeschoteld. Langs heerlijk glooiende wegen ging het richting Reutel waar de gensters van de spieren en de
fietskaders vlogen. Mathijs zette daar een toptijd neer van 0:58, gevolgd door
een gloednieuwe Piet met 1:01 en de president met 1:03 (bron: Strava) Prestaties en toptijden
om u tegen te zeggen, Tinekesvrienden in topform!
En
nog was het niet gedaan. De traditionele koersstrook richting Moorsele zette
ons peloton opnieuw in vuur en vlam. Het laatste restje jus werd uit de benen
geperst waarbij snelheden tot 51 km/u genoteerd werden. Hallo kroket!
Van
daaraf ging het gezwind via Gullegem richting Heule waar deze zeer sportieve
rit ontbonden werd. Schitterend parcours, waarvoor hartelijk dank aan Kevin en
medekopmannen Abu, Jan en Piet.
15
deelnemers, 85 km, 27,5 gemiddeld en 335 hm. Tot zondag om 8u!
Red
Philip
Verslag van de rit van 31 mei 2020 Nokereberg
Het
was een drukte van jewelste aan de start van de 4de rit van het
seizoen. 15 okselfrisse Tinekesvrienden vulden druppelsgewijs de startplaats
waarbij het tevens opviel dat zelfs de Streuvelsvrienden het coronajuk van hun
schouders hadden geschud : we telden een 5-tal renners daar, hun
aanwezigheidsrecord in jaren. Die kerels zitten duidelijk in de lift, nu nog op
de juiste verdiepingsknop drukken.
Ofschoon
we meer dan tevreden waren dat we opnieuw min of meer “normaal” konden doen,
viel het toch op dat de social distancing bij de start plichtsbewust gerespecteerd
werd. Dit werd zelfs preventief op de gevoelige plaat vastgelegd om, indien
nodig, te kunnen aangewend worden als verzachtende
omstandigheid/bewijsmateriaal bij gebeurlijke politiecontroles. Co-sponsor Jo
vierde zijn wederoptreden maar eerde daarbij nog de vorige sponsors vermits het
nieuw verenigingsgewaad na zijn sportieve uitspattingen op zaterdag
nog toerkes draaide in de wasmachine. Het zweet, de pijn en de smart van
het harde weglabeur verlieten de wasmachine langs de afloop en kwamen zo via een
labyrint van ondergrondse rioleringstoestanden in de wijde zee terecht. De
natuur deed vervolgens de rest en verdunde het geheel totdat er niks meer van
overbleef. Eveneens een opgemerkt wederoptreden van Piet die amper 1 week na
een ingreep aan het hart present tekende. Fysieke klasse gekoppeld aan
psychische integriteit en doorzettingsvermogen. Sterk!
Niemand
minder dan Geert nam de honneurs van parcoursbouwer waar en droeg net als de President niet zonder enige trots de tricolore armband van wegkapitein.
Coronaproof tot en met, onze club. TripAdvisor Kevin assisteerde Geert bij zijn
ritesbattementen hetgeen garant stond voor een feilloos geografisch toezicht
waarbij eventuele ritarchitecturale schoonheidsfoutjes onmiddellijk weggegomd
werden. Ook dat typeert deze club : dubbele controle op het goede verloop,
zowel op het terrein, in de achterzak als in de boekhouding.
Het
schrappen van de volgwagen heeft als aangename bijkomstigheid dat we ons overal
en nergens kunnen tussenwringen hetgeen de vrijheid voor de ritarchitect ruimer
maakt. Vrijheid, een sedert 13 maart zeldzaam en daardoor zeer gekoesterd goed.
Geert toverde een kanjer van een rit uit zijn korte mouwen en balde alle
mogelijke ingrediënten in zijn ritmengmachine. Nieuwe en onbereden wegen, Toscaanse
vergezichten en dit alles onder een aangename zon en dito briesje.
Aan
kilometerpaal 48 besloot Mathijs dat het
welletjes was geweest en liet de achterste luchtkamer van zijn
hoogtechnologische bolide leeglopen. Dit resulteerde in een primeur voor de
club : hoe vervang ik een lekke band bij een remschijfsysteem. Mathijs
toverde een soort staafmixer uit
zijn achterzak en topmecanicien Abu deed
tot bloedens toe de rest. Ook voor deze toestanden hebben we een back up
voorzien! Ondertussen vormde de rest van ons peloton een erehaag voor
voorbijrijdende pelotonnekes waarbij er kreten van geluk en bewondering
decibelgewijs de lucht werden ingestuurd. Wat een prachtige zondagmorgen!
Wie
Geert zegt, zegt ook hoogtemeters en die werden dan ook kwistig rondgestrooid.
Hij voegde er zelfs een snuifje op Vlaamse wijze bereide kasseien aan toe en
diende Nokereberg op als hoofdgerecht. Tinekesvrienden stoven alle richtingen
uit, de trappers werden gemarteld en net niet ter dood veroordeeld. Het gehijg
en de zweetdruppels vormden het decor voor een stomende vrijscene op 2 wielen
met als hoogtepunt de top van Nokereberg. De regisseur stelde tevreden vast dat
de choreografie direct goed zat. Kan moeilijk anders met al die ervaren mannen.
Het
parcours bleef verbazen en deed ons in alle geuren en kleuren genieten. Te
Kortrijk werd ons een nieuwe primeur geserveerd : voor de eerste keer in de
clubgeschiedenis werd de Collegebrug soldaat gemaakt. Dit technisch hoogstandje
is volledig opgehangen aan twee schuingeplaatste pylonen en kenmerkt zich door
een opvallende zigzagvorm. Alsof dit nog niet genoeg was, stoven we dan nog
eens doorheen het Astridpark richting Heule. Kanjer van een rit waarvoor
hartelijk dank aan Geert, medekopman Kevin en duivel doet al Abu!
85
km, 15 deelnemers, 398 hm en 26,5 gemiddeld.
Tot
zondag!
Red
Philip
Verslag van de historische eerste postcoronarit naar Hooglede op 24 mei 2020
Nadat
het coronaspook zomaar eventjes 10 ritten van onze club wist te annuleren, was
het op deze 24 mei hoogtijd om die onverlaat een neus van jewelste te zetten.
Murphy moeten we soms als ongenode gast in ons peloton dulden, maar wat dit
stuk corona-onbenul voor elkaar kreeg, nee, dat konden we niet zomaar laten
passeren. Het was dan ook met een “terug naar school” gevoel dat we elkaar met
veel plezier terugzagen in het vipdorp van ten Koetshuize. Sommigen maakten
zelfs voor de eerste keer van het seizoen hun opwachting en het regende dan ook
wensen voor een voorspoedig, gelukkig en gezond 2020. De MM betreurde het feit
dat we nu zelfs innige kussen moeten achterwege laten maar de afwezigheid van
ons vrouwelijk rijdend personeel maakte dit toch iets draaglijker. De president
profileerde zich voor de gelegenheid als Koning der Belgen en kwam met 4
tricolore wegkapitein-armbanden aangerukt die de First Lady in extremis via
digitale weg en het onnavolgbare bpost vrijdag in de wacht wist te slepen.
Enkel dankzij Annick en bpost kon de rit alsnog doorgaan, de richtlijnen van de
Federale Overheid waren immers niet
vatbaar voor enig compromis op dat vlak. The First Lady en bpost : een match
made in heaven!
Onze
TripAdvisor/PM Kevin had niet alleen in zeven haasten de seizoenskalender
conform de ledenbevraging volledig hertekend (tot 1-11-20, chapeau Kevin!) maar
trad tevens op als ritarchitect in voor wat we gemakshalve al het
postcoronatijdperk durven te noemen : Hooglede en omstreken. Alvorens te
vertrekken voorzag co-sponsor Diederik de club nog van ontsmettingsgel uit
eigen voorraad (bedankt Diederik!) en van raad met filosofische inslag : “
alles is toegelaten voor zover niemand het ziet”. Politiek correct en geen
speld tussen te krijgen. Na een korte briefing (met nadruk op afstand houden)
stak Kevin, geassisteerd door een onvermoeibare Abu, van wal.
In
een mum van tijd raakten we in ons normale doen en tuften we “mulleslunseloos”
langs de Vlaamse wegen alsof er geen vuiltje aan de lucht, in de neuzen, de
luchtwegen of de longen aanwezig was. De oeverloze en deprimerende
coronanieuwsberichten gleden van ons af als regen van een zwanenrug, elke
pedaalslag voelde aan als een daad van verzet tegen de heersende orde van
bestraffing en verbod. De door virologen en politici geïnstalleerde cultuur van
angst en schuldgevoelens verbanden we naar de onderwereld van riolen alwaar ze
samen met uit-en andere werpselen begraven werden om nooit meer tot leven gewekt te worden.
Abu
schoot de eerste cartouche van de rit af : op een geaccidenteerde strook gooide
hij alle remmen los en zijn duizelingwekkende snelheid voorzag een hele straat
voor een week van natuurlijke en gratis opgewekte elektriciteit. De
plaatselijke bewoners zijn de Tinekesvrienden eeuwig dankbaar!
Even
voor halfweg gaven we een demonstratie weg van “social pistancing” waarvan er,
gezien de heersende censuur, jammer genoeg geen beelden konden geschoten
worden. Terzelfdertijd werd het eigen proviand verorberd, geheel conform de
richtlijnen van Wilmes en co. In Hooglede kregen we opnieuw een
tempoversnelling met Kevin, Abu, Xavier en Joost in de hoofdrol. Een achtervolgend
groepje haalde alles uit de kast en kon de secondenschade tot een minimum
beperken. Sterk werk en het bewijs dat niemand stilgezeten heeft in de
rittenloze periode. Bravo!
De
terugweg bracht ons opnieuw langs prachtige landelijke wegen en tegen een
gezwind tempo terug naar feestgemeente Heule. Fantastische rit die het
corona-ijs brak en doet verlangen naar meer. Bedankt Kevin!
70
km, 12 deelnemers, 27 gemiddeld en 209 hm. Tot zondag om 8u!
Red
Philip
Sfeerverslag WTC Tinekesvrienden in coronatijden
De coronaproblematiek haalt niet alleen het dagelijks leven (of gebrek daaraan) onderuit, het steekt
ook serieuze stokken in onze groepswielen.
Net op het moment dat de conditieopbouw van start ging,
besloot Corona (terzelfdertijd de vader, grootvader en overgrootvader van
Murphy) niet alleen de wereld maar ook onze benen lam te leggen.
Tinekesvrienden zijn evenwel niet van gisteren en zoeken net
als de plaatselijke neringdoeners naar creatieve oplossingen om toch maar de
conditie te onderhouden en aan te scherpen.
Daarbij wordt onze digitale communicatie via WhatsApp
optimaal verzorgd waarvoor hartelijk dank!
Verschillende challenges passeerden ondertussen al de revue
, gaande van “daarbij die molen, welke molen?” tot lessen in geografie (via
preteaching) waarbij naar hartenlust kon gegokt worden op de juiste locatie.
Toppers als de voorzitter en de Tripadvisor slaagden met
vlag en wimpel in die testen en worden aldus gelauwerd met eeuwige roem in de
Tinekes walk of fame.
Geert tovert dan weer prachtige vergezichten op ons netvlies
waarbij de hoogtemeters van het scherm druipen.
Good old Willy laat zich evenmin onbetuigd en bewijst dat
vergrijzing niet aan hem besteed is. Integendeel, hij blinkt als nooit tevoren
in zijn vel en glijdt aerodynamisch, ongehinderd en zonder coiffeurproblemen
over de Vlaamse wegen.
Den Abu rijdt dan weer het snot uit zijn neus en verbaast
ook door zijn terreinkennis. Het kan niet anders of de mascotte van onze
sponsor heeft ergens een ingebouwde gps die hem over berg en dal brengt.
Iedereen doet zijn duit in het coronawegwerpzakje en geeft
aldus kleur aan een seizoen dat eigenlijk nog moet beginnen.
We hopen op spoedig groen licht vanwege de Veiligheidsraad
en Crembo om terug de wegen in groep onveilig te kunnen maken.
We houden jullie via onze geijkte kanalen verder op de
hoogte.
Laten we in afwachting de club via WhatsApp verder doen
bruisen en hou het bovenal veilig voor uzelf en al uw dierbaren.
Tot binnenkort!
Red Philip
Abonneren op:
Posts (Atom)