Het
was een drukte van jewelste aan de start van de 4de rit van het
seizoen. 15 okselfrisse Tinekesvrienden vulden druppelsgewijs de startplaats
waarbij het tevens opviel dat zelfs de Streuvelsvrienden het coronajuk van hun
schouders hadden geschud : we telden een 5-tal renners daar, hun
aanwezigheidsrecord in jaren. Die kerels zitten duidelijk in de lift, nu nog op
de juiste verdiepingsknop drukken.
Ofschoon
we meer dan tevreden waren dat we opnieuw min of meer “normaal” konden doen,
viel het toch op dat de social distancing bij de start plichtsbewust gerespecteerd
werd. Dit werd zelfs preventief op de gevoelige plaat vastgelegd om, indien
nodig, te kunnen aangewend worden als verzachtende
omstandigheid/bewijsmateriaal bij gebeurlijke politiecontroles. Co-sponsor Jo
vierde zijn wederoptreden maar eerde daarbij nog de vorige sponsors vermits het
nieuw verenigingsgewaad na zijn sportieve uitspattingen op zaterdag
nog toerkes draaide in de wasmachine. Het zweet, de pijn en de smart van
het harde weglabeur verlieten de wasmachine langs de afloop en kwamen zo via een
labyrint van ondergrondse rioleringstoestanden in de wijde zee terecht. De
natuur deed vervolgens de rest en verdunde het geheel totdat er niks meer van
overbleef. Eveneens een opgemerkt wederoptreden van Piet die amper 1 week na
een ingreep aan het hart present tekende. Fysieke klasse gekoppeld aan
psychische integriteit en doorzettingsvermogen. Sterk!
Niemand
minder dan Geert nam de honneurs van parcoursbouwer waar en droeg net als de President niet zonder enige trots de tricolore armband van wegkapitein.
Coronaproof tot en met, onze club. TripAdvisor Kevin assisteerde Geert bij zijn
ritesbattementen hetgeen garant stond voor een feilloos geografisch toezicht
waarbij eventuele ritarchitecturale schoonheidsfoutjes onmiddellijk weggegomd
werden. Ook dat typeert deze club : dubbele controle op het goede verloop,
zowel op het terrein, in de achterzak als in de boekhouding.
Het
schrappen van de volgwagen heeft als aangename bijkomstigheid dat we ons overal
en nergens kunnen tussenwringen hetgeen de vrijheid voor de ritarchitect ruimer
maakt. Vrijheid, een sedert 13 maart zeldzaam en daardoor zeer gekoesterd goed.
Geert toverde een kanjer van een rit uit zijn korte mouwen en balde alle
mogelijke ingrediënten in zijn ritmengmachine. Nieuwe en onbereden wegen, Toscaanse
vergezichten en dit alles onder een aangename zon en dito briesje.
Aan
kilometerpaal 48 besloot Mathijs dat het
welletjes was geweest en liet de achterste luchtkamer van zijn
hoogtechnologische bolide leeglopen. Dit resulteerde in een primeur voor de
club : hoe vervang ik een lekke band bij een remschijfsysteem. Mathijs
toverde een soort staafmixer uit
zijn achterzak en topmecanicien Abu deed
tot bloedens toe de rest. Ook voor deze toestanden hebben we een back up
voorzien! Ondertussen vormde de rest van ons peloton een erehaag voor
voorbijrijdende pelotonnekes waarbij er kreten van geluk en bewondering
decibelgewijs de lucht werden ingestuurd. Wat een prachtige zondagmorgen!
Wie
Geert zegt, zegt ook hoogtemeters en die werden dan ook kwistig rondgestrooid.
Hij voegde er zelfs een snuifje op Vlaamse wijze bereide kasseien aan toe en
diende Nokereberg op als hoofdgerecht. Tinekesvrienden stoven alle richtingen
uit, de trappers werden gemarteld en net niet ter dood veroordeeld. Het gehijg
en de zweetdruppels vormden het decor voor een stomende vrijscene op 2 wielen
met als hoogtepunt de top van Nokereberg. De regisseur stelde tevreden vast dat
de choreografie direct goed zat. Kan moeilijk anders met al die ervaren mannen.
Het
parcours bleef verbazen en deed ons in alle geuren en kleuren genieten. Te
Kortrijk werd ons een nieuwe primeur geserveerd : voor de eerste keer in de
clubgeschiedenis werd de Collegebrug soldaat gemaakt. Dit technisch hoogstandje
is volledig opgehangen aan twee schuingeplaatste pylonen en kenmerkt zich door
een opvallende zigzagvorm. Alsof dit nog niet genoeg was, stoven we dan nog
eens doorheen het Astridpark richting Heule. Kanjer van een rit waarvoor
hartelijk dank aan Geert, medekopman Kevin en duivel doet al Abu!
85
km, 15 deelnemers, 398 hm en 26,5 gemiddeld.
Tot
zondag!
Red
Philip
2 opmerkingen:
Subliem verslag! Hartelijk dank Red Philippe! Was inderdaad genieten geblazen bij deze heel mooi rit langs prachtige wegen en vergezichten, merci Geert!!!!
We leerden Kuurne wat beter kennen en leuk terugzien met de Bergstraat! Ook verrassende doorsteek in Vichte en enkele nieuwe landelijke wegen. Was net als bij het lezen van het schitterende verslag alweer genieten 😉
TripAdvisor.
Een reactie posten