Verslag van de rit van 1 augustus, de Catsberg

De Streuvelsvrienden komen toe en beginnen luidop de aanwezige Tinekesvrienden te tellen : drie, vier, vijf . Ze hebben blijkbaar binnenpretjes en beginnen stilaan te hopen dat wij een fusie met hen zullen aanvragen , in plaats van omgekeerd.

Enkele minuten later zijn wij toch met een elftal . Alleen SV – Olé, olé gezangen bij de start na meer dan verdiend punt op Standard, Noch (echte) KVK supporters, noch Club supporters aan de start, Beide clans hebben last van een delirium tremens (=een bewustzijnsstoornis, die leidt tot verminderd besef van de omgeving, inclusief verminderde concentratie ). Nadat beide clans zich een stuk in hun kl…. Gedronken hebben is het misschien best dat ze niet aan de start zijn en dit om mogelijke ongevallen te vermijden. Toch dachten wij nog de kampioen in de verte te horen die waarschijnlijk stilaan huiswaarts aan het keren was. Waar is de trots van de kampioen , messcherp na zijn dieet maar blijkbaar met veel andere dingen bezig dan fietsen. Hij laat zijn neef Tim aan zijn lot over. Maar niet geklaagd, de starters zijn dus te meer gemotiveerd om er een prachtige rit van 110 km van te maken aan een aanvaardbaar gemiddelde van 26,6 km/u . De bestemming is Mont des Cats , net over de schreve. Sportbestuurder van dienst is Albert, de vader van onze reus. Die mens moet nog zijn eigen auto verslijten terwijl zijn zoon een superlange rit uitsteekt en de vergoeding in zijn zakken steekt.

Wij trekken richting het westen onder deskundige en ervaren leiding van de MM en de PM. Er staat behoorlijk wat wind en het is beuken. Sommigen stellen voor om in het terugkeren wat kop te doen wat maar matig geapprecieerd word,

Het is ook een heuvelachtige rit en op iedere helling , te beginnen met Zandvoorde, mag er gevlogen worden. Vliegers van dienst zijn Hans, Tim en Bjorn. Ook Hans zijn griet Martien vliegt nu en dan uit het peleton. Daarenboven houd ze ons met haar GPS (een rage aan het worden bij de Tinekes) perfect op de hoogte van de stijgingspercentages die variëren tussen de 6 en de 8 % met pieken tot 14 à 15 % . Die pieken situeren zich in de omgeving van de westvlaamse wijngaarden op de Monteberg en het laatste stukje klim van de Catsberg , klim buiten categorie. Die bereiken wij na de beklimming van de Rode en Zwarte Berg. Het is een nek aan nekrace op de top van de Catsberg tussen Hans, Wim en Bjorn. Tim is behoorlijk diep gegaan en moet wat bekomen van de gedane inspanning. Ook de anderen pauzeren even en Albert trakteert met wafels (wat over tijd volgens mijn gedacht) en fruitsapjes die hij van Geert gekregen heeft , waarvoor toch dank . Boven op de Catsberg genieten wij van een prachtig uitzicht. De meningen lopen sterk uiteen over wat wel en wat niet gezien wordt. Wij dalen af via Godewaertsvelde en rijden richting Reningelst om zo via de Palingbeek richting de Nonnenbossen te fietsen. Opschudding na het dwarsen van de weg Menen- Ieper ter hoogte van Bellewaerde waar kopman Geert een nieuwe weg gevonden heeft maar er door Willy attent opgemaakt word dat de volgwagen niet mee is. Die gelooft er niets van en geeft nog een duwtje meer. 500 meter verder moet hij toch zijn ongelijk inzien. Daarenboven is ook Rambo spoorloos maar wij zijn meer begaan met het lot van Albert en de rest van de wafels. Martien belt Philip op die blijkbaar al op de deathride in Bellewaerde zit. Ze belooft hem reanimatie als hij zo vlug mogelijk zijn plaats in het peleton weer inneemt. Na 10 minuten wachten duiken zowel Albert en Rambo in de verte op. Met de wind in ’t gat word er nu duchtig de pees opgelegd om de opgelopen achterstand in te halen. Rambo en Martien nemen een kortere weg naar huis , kwestie van die reanimatie. Maar Hans heeft ’t spel in de gaten en vergezeld de twee. De rest komt tegen de middag in Heule aan en haast zich naar vrouwlief, veel tijd voor den apero zal er niet zijn”

Willy de PenningMeester