Onder het motto tradities en records zijn er om gebroken te worden,verschenen er maar liefst 25 (!) fietsgekke atleten in alle vroegte aan de start van de presidentrit,de replay van Paris-Roubaix!Da’s pas geschiedenis schrijven na de al massale opkomst van vorige week.
De honger naar stof en kasseien was enorm,het werelderfgoed in Noord-Frankrijk zou met respect en zachtmoedigheid gegeseld worden onder de wielen van ons topmateriaal. Tim spoedde zich zelfs in allerijl vanuit Zuid-Frankrijk - alwaar hij de Mont Ventoux in zijn achterzak stak - naar de start van onze klassieker van het jaar! Hij had er zelfs reservemateriaal voor over.Kasseiliefhebber Geert Sioen offerde zich op en besloot het spektakel te bewonderen vanuit de comfortabele sportdirecteurszetel.
De president himself stak voor de start van wal met een heuse briefing met als bedoeling het kaf van het koren – ’t is te zeggen de asfaltjeannetten van de kasseivreters – te scheiden.Onder zijn impuls en dat van Kevin zette het peloton zich om 7:31 in gang. Het tempo zat er van meetaf aan stevig in. De eerste,ons welbekende kasseistrook ter hoogte van de Oesterput,deed de renners uiteen drijven : enkele die-hards kozen direct voor het gedokker, de diesels zochten de biljartvlakke zijstroken op.Even verderop testte David al de benen door met een verschroeiend tempo vanuit de achterste gelederen alles en iedereen het nakijken te geven. Het alziend oog van Carl Berteele veroorzaakte een interview rechtstreeks vanop de motor,maar de inhoud ervan bleef uit de ether gezien de talrijk aanwezige talentscouts.
Net voor de pitstop werd Camphin-en-Pévèle platgereden. In een enorme stofwolk werden arm-,dij-, beenspieren volledig door elkaar geschud,pezen stonden op scheuren,bloedvaten zetten uit,de valse tanden van de SB-PM klapperden als kastanjettes tegen elkaar. Menige klok begon te luiden al viel er nergens een kerk of bisschoppelijke rustplaats te bespeuren. David spaarde zijn materiaal en droeg het in looppas aandoenlijk op de schouders. De welgekomen rustplaats werd bijna herschapen in een fietskerkhof,menige bolide lag hijgend ,uitgeteld en met lege luchtkamers in de graskant. De ervaren EHBO-ers van de club stelden evenwel vlug orde op zaken. Met opgeladen batterijen (waarvoor dank aan sportdirecteur Geert) verlieten we dit vagevuur richting echte Hel waar Lucifer breedgrijnzend op het boomkruispunt – beter bekend als Carrefour de l ‘Arbre – klaarstond om die groene kerels in mootjes te hakken. De doordringende blik van onze ontketende president degradeerde de Helmanager tot een hulpeloos spartelend duivelke in een wijwatervat. Het viel daarbij op dat de SB-PM in holderdeboldervoetbalstijl het traject aflegde.
De terugweg lag bezaaid met enkele pittige hellingen ter hoogte van Bellegem en omstreken waarbij een strijdlustige Mattijs het moest afleggen tegen vader Bart die aanschouwelijk voorstelde dat de stelling “mannen zijn gelijk wijn,hoe ouder hoe beter” niks dan waarheid bevat.
Ringo werd het slachtoffer van een breuk aan het versnellingsapparaat die hem naar de bezemwagen verwees. In volle finale probeerde een onwillige spaak nog roet in het eten van Red Philip te gooien maar Dirk kon met chirurg ische precisie het wielorgaan verwijderen.
Dé klassieker van het jaar kende een zeer bewogen verloop, spektakel tot en met waarvoor dank aan de voorzitter die vanaf km 1 vooropging in de strijd. Wat een conditie!
95 km tegen 26,6 gemiddeld,prachtprestatie!
Tot zondag om 7u30.
Red Philip
Nvdr: Proficiat aan alle deelnemers, echte Flandriens die de kasseien verkozen boven het lichtlopend asfalt. Straks moeten we de clubnaam nog veranderen in "de kasseifretters". Herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/player/79692764
7 opmerkingen:
Opnieuw een subliem verslag van onze Red Philippe, niet aangeslagen na de onverdiende nederlaag van de Boys in Red. Dank aan Geert Sioen voor de bevoorrading en de prachtige sfeerfoto's, echte souvenirs.
Onze "materiaalmeester" heeft zijn visitekaartje opnieuw alle eer aangedaan: niet alleen bleef hij onvindbaar bij m'n derailleurwielkesbreuk en de talrijke platte tubes, bovendien wou hij me ook nog mijn punten afsneukelen op basis van een illuster artikel uit het clubreglement. Dit snakt naar een motie van wantrouwen! Tssss...
De materioalmeestre e gelik,het materiaal moet in orde zin. In mijnen tit moestje oalles zelve doen. Nu zint nen hoap bleiters. Ze keun nog genen band oftrekkn loat stoan een derailleurwielke vermoakn
Wat een proza opnieuw. Wa doe gie eindelik bie de post ?
Met mijne tanden alles ok.
Voor min oude met de conditie wok.
Voetbalstijl zal van de essevee zijn, holderdebolder van de veeka.
Ge moe nie klagen over den materiaalmeester, moest ge met uwen nieuwe velo gekomen zin ipv met diene oude brol ,ge zou da nie tegenkomen.
Voor fietsen groot en klein,moet je bij Wouter zijn.
Materiaalmeester wordt dan een uitdovende job,
hij wordt verwezen naar den dop.
Mededeling van algemeen nut:
vrijdagavond worden de boeren in hun eigen stadion opgediend in eigen nat.
Horecapersoneel gevraagd om de bezoekende sups te kunnen voorzien van oren en poten.
Een reactie posten