Verslag van de rit van 3 april 2011 Ronde v Vlaanderen

Met Vlaanderens mooiste op de agenda beslisten de weergoden in extremis om het feest niet te vergallen. Uniek feit in de clubgeschiedenis : de Tinekesvrienden werden Ten Koetshuize herdoopt in de Gerards en kregen een collectorsitem om de schouders : geelzwart rennersplunje met opschrift :" Heule dorp van de Ronde 2014". Niemand minder dan gemeenteraadslid en manusje -van-alles Patrick Jolie maakte van ons gewillige sandwichmannen -en vrouwen ter promotie van onze thuishaven als middelpunt van De Ronde in 2014. Dit herschiep onze gehavende champ Rambo in een brullende leeuw die als opwarmer fungeerde voor een ontwakend Vlaams wielerpubliek. De fondateur bereikte ternauwernood de startplaats. Na 1 week skilattenplezier was het fietsgevoel totaal verdwenen met als gevolg dat onze clubgps-er met volle overgave de grond kuste ter hoogte van Heuleplaats . Maar zelfs een aan flarden gereten knie kon zijn clubliefde niet temperen. Een ontspannend ogende president landde just in time als een volleerd parachutespringer vanuit zijn vakantieoord.
Gezien de ernst van onze opdracht en het professioneel clubgehalte werden we voor de gelegenheid geëscorteerd door gemotoriseerde kamikazes. Carl Berteele kon zijn ogen niet geloven en werd lyrisch over zoveel gebalde spierkracht en lichamen als kathedralen. Het inspireerde het peloton tot het ontwikkelen van Cancellarasnelheden maar de machine werd gestopt aan kilometerpaal 6 door een leeg-of beter lekgereden president. Franky kon opnieuw vol aan de bak,het clubrecord lek rijden werd na amper 5 ritten al verbroken. Even verderop werd deze statistiek nog opgedreven door Geert Depoortere die na een wilde avond en nacht eveneens zijn duit in het lekzakje deed.
We stoomden het Rondeparcours op en werden ondergedompeld in de unieke sfeer van deze wielerhoogmis. De motoren brulden langs ons heen,kruispunten werden strategisch geblokkeerd,de volgwagen laveerde in formule -1 stijl langs paden en wegen. Waar de supporters het aanvankelijk lieten afweten door uur en tijdstip van onze doortocht,kregen we na de bevoorrading een heel ander verhaal. Een fel gesmaakte pitstop trouwens waarvoor dank aan Dorine,Franky en zoon.
We kregen zonder meer een denderende finale geserveerd.
De adrenaline steeg naar ongekende hoogtes ,bloed-en suikerspiegels piekten,de blikken werden op oneidig geplaatst. We waren bevoorrechte getuigen van die originele Vlaamse wielercultuur.
Sups in dichte drommen aan de rand van de weg moedigden ons luidkeels aan,het applaus kwam van alle kanten,dames vielen haast in zwijm bij het aanschouwen van zoveel ontketende "Gerards" en de motards zwengelden het tempo aan . Het gaf ons vleugels,niemand voelde pijn of vermoeidheid. We reden het ene dorp in,het andere uit,telkens dezelfde hartverwarmende taferelen doorspekt met rijkelijke braadworstgeur en melancholische fanfaregeluiden. Wat een feest,wat een sensatie!
De doortocht in Heule was zonder meer hét kippevelmoment van de dag. Radio Heule deed het door de luidsprekers galmen : "de Gerards,onze ambassadeurs,rijden het plein op".
De president en rasechte Heulenaar Guy mochten uitleggen in de micro hoezeer heel dit gebeuren indruk gemaakt heeft op alle clubgeledingen . Ijzersterke promotie voor de Tinekesvrienden en pure wielermarketing. We vervolledigden onze triomftocht door het Rondeparcours in tranche af te rijden (zweven) tot in Kortrijk, gedragen door duizenden wielergekke Vlamingen.
Enorme ervaring ,een gouden bladzijde in de clubgeschiedenis.
22 Gerards,68 km tegen 26,8 gemiddeld.
Tot zondag 7u30!
Red Philip


Nvdr: zie garmin http://connect.garmin.com/player/77220987 en bewonder onze snelheid op het rondeparcours