Primeur in de geschiedenis van onze club : voor de allereerste keer rally Wevelgem-Roubaix op de kalender! De meteo zat er boenk op,draaglijke temperaturen,kans op een bui leek aanwezig maar de hemelsluizen waren dicht en defect.
De weg naar Ten Koetshuize was doordrongen van onverdampte gerstenatgeuren die gezien de plaatselijke festiviteiten alomtegenwoordig waren.
Terwijl enkele leden van ons concurrerend team zich een moeizame weg baanden naar de start en daarbij de wetten van de zwaartekracht tartten,maakte sportdirecteur Kevin de volgwagen vertrekkensklaar. Van bestuurszijde waren zowel de MM als de SB/PM herrezen uit het maïs na een doorgedreven zoektocht met bloeddorstige honden. De MM maakte er zelfs een erezaak van 2 deelnemerslijsten met Griekse precisie aan te leggen ten einde de clubkas niet extra te belasten aan de inschrijvingstafel. Men kan tegenwoordig niet voorzichtig genoeg omspringen met de clubroebels gezien de precaire financiële toestand van enkele bevriende banken die via hun grijpgrage tentakels verweven zitten in de clubstructuur. De president van zijn kant geniet nog volop van de Spaanse zon en is ginder de basis aan het leggen voor een spetterend naseizoen. De Secretary-General zou deze week gespot geweest zijn in het gezelschap van Di Rupo en Leterme. Insiders menen te weten dat de expertise van onze fiscalistspecialist werd geraadpleegd om na te gaan waar Abraham nog besparingsmosterd kan vinden bij Jan Modaal. Grote afwezige was niemand minder dan Ronny die een gooi deed naar de Belgische driekleur. Bij het ter perse gaan was nog niet bekend hoe onze nr 2 het ervanaf heeft gebracht. Hem kennende zal hij in ieder geval met verve onze kleuren verdedigd hebben! Ook een opgemerkt wederoptreden van Petra die opnieuw meer dan haar mannetje stond.
De weg naar Wevelgem was geplaveid met rozen met doornen waarvan David het slachtoffer werd. Geruisloos en zonder oponthoud werd de wielwissel professioneel doorgevoerd.
Bjorn en Ringo trokken kop tegen de wind in terwijl verderop in het peloton al volop gedroomd werd over de heroïsche exploten van onze Flandriens die indertijd van Roubaix een Vlaamse kolonie maakten. Misschien een tip voor de huidige generatie politici : als BHV met de tong splitsen niet lukt,spring op de fiets en laat de benen spreken door ervoor te zorgen dat de Vlaamse rand Vlaams wordt of blijft in navolging van dit illustere stadje in het Noorden van Frankrijk.
Naarmate de piste van Roubaix naderde,steeg de adrenaline en werden de posities met enige zenuwachtigheid ingenomen. Een heel aparte sensatie maakte zich van ons meester toen we volop mochten proeven van de finale van deze legendarische klassieker. In navolging van de Merckx’,De Vlaemincks,Museeuws en Mosers van deze en vorige wielereeuw,draaiden we de piste op. Kippeveltoestanden en verbazing over de steilheid van de baan. Sportdirecteur Kevin had de hevige emoties ingecalculeerd en voorzag ons van een bevoorrading om u tegen te zeggen : belegde broodjes met energierijke drank. Bedankt Kevin voor deze uiterst stevige dagschotel!
Met een helm vol herinneringen vatten we stil de terugtocht aan geholpen door een milde rugwind. Het enige wapenfeit was opnieuw een lekke band voor David die evenwel weer in een mum van tijd orde op zaken wist te stellen.
Kevin hield nog een après-etappe in de VIPwagen : bij een mannen weten waarom Jupiler en Cola werd nog even nagekaart. Merci sportdirecteur!
16 deelnemers,75 km tegen 27,2 gemiddeld.
Tot zondag 8u voor de Pantanirit!
2 opmerkingen:
Goe gefietst. Depresident is fier op jullie. Hier weeral 30 gr dat steekt ook tegen op den duur. Tot zondag als het weder het toelaat!
Prachtig verslag alweer dat de afwezigen toelaat om volledig op de hoogte te blijven van de esbattementen in de club. Kleine correctie : ik vertoefde in de aanwezigheid van mijn beste vriendinnen Laure en Benthe, en niet bij die lelijke zeurkousen Di Rupo en Leterme.
Een reactie posten